Alle inzendingen over rode blosjes op

Ik bloosde rode blosjes bij onze allereerste zoen en heb je lief gevraagd of je het nog eens wilde doen en ik voelde weer jouw lippen zo heel zacht wangstrelend 'k weet niet hoelang het duurde maar ik vond het niet vervelend jouw mond tussen snor en baard brengt mij nog steeds buiten zinnen je kust nog net als toen in heerlijk zielsbeminnen…

waar liefde openlijk bloeit genegenheid uit ogen vloeit koester ik in stilte mijn geheim ik valentijn je al zo lang groei in winters witte wereld naar de dag van rode blosjes op je wang als je mijn hart van rozen krijgt het kaartje met mijn ongekend geheim in één bevestigende blik ben ik jouw valentijn…

Rode blosjes op je wangen de volumeknop staat voluit je zingt mee uit volle borst en tekent letters op de ruit Heerlijk om naar te luisteren jouw stemmetje op de muziek lachend kijk ik in de spiegel jij bent voor mij echt uniek Nog één bocht en we zijn er jij lacht om een valse toon ik stop de auto en kijk achterom wat ben ik trots op…

marmer gezicht van wit met doodse wijde ogen de blik staart star, ruw met lachrimpels verfijnd traant 't gelaat verdriet in koele blikken verstilt de wangen rood, blosjes warm 't zicht kleuren totdat hemelse ogen de levenslust proeven en maskers hard, snel breken tot pulver zilver…

vierkant sta je in het veld tussen mierenzure makkers als was je waarlijk een gelijke in hun netelige strijd jouw dreigen met een felle pijn is toch niets dan pure schijn zie je zacht fluwelen lippen rode blosjes rond de nerven ook en je geurt zo fijn je wilt dit vast van mij niet weten maar ik vind je echt om op te eten morgen…

Vrolijk kleur jij de bladzijde inspanning tekent je gezicht de ijver geeft je rode blosjes het is ook 'werk' dat je verricht Je tong tussen je lippen geklemd geen minuut die je 'verspeeld' geeft de klok allang bedtijd aan als jij nog stiekem een minuutje steelt Vooruit, nu toch echt naar bed voor vandaag is het genoeg geweest een kort…

blosjes op de ronding toch laat ik me niet helemaal gaan je valt spontaan als de novemberstormen komen in mij zul je voor eeuwig dromen…

om me heen liggen regels te baden in het licht geen schaduw of boodschap verstoort hun vreugde van bevestiging ik beloof ze nog meer blauw en vraag of ze mijn gedicht willen binnentreden zodat ik het schateren kan horen als kinderen onstuimig op het zandstrand fladderend in wind en rode zomerwolkjes op blosjes van scheppend…

als zou de lichtzon roodtrappelend op mijn wang blijven hangen en blosjes vasthaken aan de centimeters dank in mijn rechteroog…

Zelfs Hillary die heeft nu ook de blosjes op haar kaken. Hij kwam en zag en overwon. Wie kan hem nog iets maken. Trump, nu toch de persoon van `t jaar, bevocht het als een leeuw. Te hopen voor de U.S.A. De President der eeuw.…

zij wiegt rank op liefdeswind bloeit voor het eerst als lentekind de wereld is zacht groen in blosjes vuur ontwaakt volmaakt de tedere schoonheid van het anders zijn geeft heimwee en voelt zoete pijn met kleuren van verlegen worden vrienden goed bekeken liefde wordt in kleine vonken als elixer uitgeschonken de godendrank…

Het is rood Rood betekent veel In de liefde tot pijn Maar rood blijft rood Rozen op Valentijn Rood als je verlegen bent, Maar ook rood van binnen Als je verliefd bent Vroeger was het zwart, Maar toen ik jouw ontmoette Veranderde deze kleur Naar mooi en fel rood Het leven had weer kleur De liefde gaf dit weer Via de gebaren die we…

het zou overal kunnen gebeuren hier tussen deze woorden van een vrouw die in de spiegel het hart van haar minnaar ziet en die, door de roes van oorsprong zonnezuiver zwaluwen losmaakt uit schaduw en tralienachten bij bloemen spreekt in de wind en tot hem, onderwijl met blosjes op haar wangen het zou ook dáár kunnen gebeuren…

Muziekaal ontvangen blosjes op je wangen kaarsjes en een slagroomtaart dat hoort erbij als je verjaart snoepjes en toastjes en natuurlijk een heleboel cadeautjes slagroom zit er op je snoet het duurt heel lang voor dat je naar bed toe moet maar dan is het toch allemaal voorbij jammer dit is het einde van je verjaarspartij.…

Naast Rode Kruis en Rode Halve Maan Helpt ook de Rode Ruit in noodgevallen, Al weet ik sinds een kijkje op de Wallen Zelf al geruime tijd van het bestaan: Daar zat een vrouw achter een rode ruit; Die zag er heel erg hulpverlenend uit.…

Het was gewoon een appeltje zo'n mooi rood ding het lag gewoon te glanzen op die glazen schaal met zilv'ren ring. Gewoon een ruikend exemplaar wat niemand pakken wilde terwijl de rest van de schaal nou juist om opvulling gilde.…

waai mijn blosjes weg bevries de glimlach breek mijn lippen is er meer ijzig is je adem je kille stem verschraalt mijn lijf de verliezer thuis muren zonder kamers handen afgekapt ogen die verbouwden alles wat ik was je ruimte stond me aan ze liet me gaan ik droom niet meer om koud te wonen…

Rijmen is zo makkelijk Als ik dicht over jou Elk woord zonder respect is toepasselijk Achter mijn rug mijn leven versieren, waar ik zo van hou Vele levens zijn nu verdwaald Dat van jou kabbelt doelloos voort Te lang voordat de waarheid was achterhaald Zelf schijnvrienden gun ik een leven zoals het hoort Mijn leven is mijn alles Eeuwen heeft…

waai mijn blosjes weg bevries de glimlach breek mijn lippen is er meer ijzig is je adem je kille stem verschraalt mijn lijf waarin verliezen huist muren zonder kamers handen afgekapt ogen die verbouwden alles wat ik was je ruimte stond me aan ze liet me gaan ik droom niet meer om koud te wonen…

Zij gaf haar schone leden, Zij gaf haar tintelende oogjes, En blosjes op de wangen, Zij gaf haar, trots der mannen, Een vlug vernuft, en oordeel. In ’t kort, zij gaf haar alles, Wat maagden kan versieren. Maar jammer is ‘t – zij weet het! -------------------------------------------- uit: Gezangen mijner jeugd (1782)…

waarom, voel ik jou soms zo dicht bij me raak je even teder m'n wang en haren voel ik me ongedwongen, vrij en blij waar en hoe valt dit toch te verklaren? Als ik 's avonds voordat ik mijn ogen sluit jou met mijn woorden dit probeer te geven denk ik het is soms net een beslagen ruit veeg je ze schoon, krijg je alsnog de strepen. Niets veeg…

Rode wijn.…

een politieman die kookte van woede werd hij rood ook toen het licht op groen sprong en hem een variatie bood…

Zij is zo mooi als nagellak rood kan zijn als rozen van gisteren gesneden en in een vaas gezet ondanks schijnbaar verzet sneven met restjes rood als hele kleine rosse bloemen op blanke nagelglans Een gedicht gaat op en onder in haar lach, zo zacht als was en harder dan de hardste diamant…

Ineens was daar een rood van mij dat jij ontkende. Wij lagen samen bloot op vreemde oevers toen mijn moeder zei dat het niet mocht.…

mijn hart heeft weer wat pijn doorstaan dus legde ik een wit en strak verbandje aan doch onbewust prutste ik wat letters uit de wonde nu stromen woorden bloed eruit wit verband wordt steeds weer rood…

aardbeien om te stelen lopen rood op van het wachten om geplukt te worden…

als had het iets devoot dat sappig rijpen in het rood dat ritselen dat plukken boven verweerd stro op knieën in een zon van lood…

wankelt nog wel enk'le keren maar 't lukt, oh schoen met rode lak en haar dochtertje keek opgelucht en gaf mama twee zoentjes en zei toen met een diepe zucht mag ik ook rode schoentjes?…

vanuit het niets komt het zwaard neer zweeft ontknoping tussen mensen en witte muren ontwijken ogen de waarheid en spelden wij vandaag voor het eerst een rood lintje op onze jas…