zonnewijzers
om me heen
liggen regels te baden
in het licht
geen schaduw of boodschap
verstoort hun vreugde van bevestiging
ik beloof
ze nog meer blauw en vraag
of ze mijn gedicht willen binnentreden
zodat ik het schateren kan horen
als kinderen onstuimig op het zandstrand
fladderend in wind en rode
zomerwolkjes
op blosjes van scheppend ongeduld
ik zwaai naar hen
en droom weg, op zonnebloemen
en gedichtenbootjes
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 14 september 2009
Geplaatst in de categorie: psychologie