Alle inzendingen over ruggengraat

Geen ruggengraat, als je niet op je punten staat, geen doorzettingsvermogen, als je iets niet afmaakt, geen invoeling, als je de plank weer eens misslaat, geen geheugen, als iets weer eens langs je heen gaat.…

Ik heb nergens verstand van. Behalve van volhouden in vrede. Ook weet ik te verdragen, veel verder dan redelijk.…

Van mijn hoofd heb ik nooit last Mijn voeten dienen me rijkelijk Mijn voeten brengen me waar ik wil Alleen in mijn nek heb ik een klagend gevoel Het is mijn ruggengraat weer eens Ik overweeg nog wel eens hem maar weg te doen...…

een tram ramt een bus sleutelbeen ribben breken bekken doorboord wat blijft over vermoord door het leven gekluisterd aan het Blauwe Huis kapot lijf kapotte liefde het verscheurde leven op het doek de verliezen dreigende luchten bloed gaat over in bloemen aderen verbinden mensen en altijd haar intense blik haar ogen houden…

Vat geen kou als je ruggengraat buigt in wind uit alle streken en wacht op de passaat die afscheid neemt van alle tropenjaren in alle opzichten heb je gegeven wat je kon en verwaaien dure plichten noem mij je meeneemprijs.…

Daarentegen laveren mensen tus- sen de be- drijven door. Omzei- len alles inclusief de confron- tatie Bangeriken van karton zonder e- nige rug- gengraat…

verlaat haar ruggengraat sla af en laat je vingers gaan waar ribben ver van snelweg staan…

Hij heeft geen ruggengraat van een banaan Daarom moet die asielnoodwet er komen Al moeten ze daar nog wat over bomen Want het advies is dat het niet zal gaan Dus Geert als je de pisang niet wilt zijn Doe dan met "spoed" wat water bij de wijn…

Stoute woordjes in je oor Plagende kusjes op je hals Strelende handen over jouw lijf Pure liefde tussen de lakens Rillingen van genot langs mijn ruggengraat ...…

Woorden die langs De ruggengraat Van wie ik ben Tot mij komen, En zo dicht bij mij Komen, dichter en Dichter bij de Persoon die Ik ten diepste Ben, de dichter Die dichter bij Mijzelf staat, Helderder dan Ik het zelf Ooit zeggen kan…

Er groeit sinds kort in Nederland een boom Die wortelt in de ruggengraat van mensen Je plukt ervan zoveel als je kan wensen Biljetten woekeren als in een droom Maar denkt u bij het planten niet te licht Uw rug bezwijkt nog onder het gewicht…

Want de wereld is vis met weinig ruggengraat die hakend splijt.…

Walsend langs het glas, Druipend van verlangen, Amberijzig drijvend in je bedwelmende ogen, Om dan te verglijden Langs je zoetgevooisde tong, Tongstrelende amandellikjes Proeven zich een kronkelweg Langs mijn ruggengraat Naar de fladdervlinders In mijn buik, Nog een kusje..…

“Al barst het van de boeren uit de buurt, Al gaan ze het provinciehuis ook slopen, Voor boeren doen wij hier de deur niet open, Door ons wordt wél met ruggengraat bestuurd. Wij staan voor wat wij met elkaar beslissen: Als kiespijn kunnen we die boeren missen.”…

Vanuit mijn tenen Langs mijn ruggengraat Een rilling, door mijn benen Het is alweer te laat Een vleugje, niet meer Het brengt me in extase Het maakt me zo teer Het kriebelend blazen Het is een geur Prikkelt in mijn neusgaten Het is jouw geur Ik weet het zeker, ik zal je niet meer verlaten…

Daar sta je dan Grijnzend Die blik - Jouw ogen echter Spreken De waarheid Tonen onzekerheid Huiveren van angst - Jouw houding Veinst ruggengraat Innerlijke kracht - Maar… - In geest en gemoed Een stakker Een stumper - Sukkelaar…

Toen ik nog geloofde In iets anders dan Hetzelfde Altijd hetzelfde Is eigenlijk Niets Ik zie nu pas wie je was En wie je bent gebleven (je ruggengraat zo sterk als elastiek; en evenzo flexibel) en heb om je geglimlacht Je verwaait zoals verwacht; “Niets blijvends is mij vreemd”…

Als ruggengraat van de economie Geldt wel de handelsman. Want in financieel barre tijden Trekt hij wel het economisch plan. Maar gaat het stilaan beter Wordt hij weer snel weggezet. Als scharrelaar en zakkenvuller Die op eigen gewin heeft ingezet.…

als een kleine jongen zit je daar de ruggengraat dun daar deze nooit gestreeld is altijd op zoek naar bevestiging al komt deze niet binnen lijkt jouw hart een bodemloze put die jouw schoonheid niet terug echoot de zoektocht nog immer gaande…

jij werd wakker alsof iets je naam beetfluisterde je lag stil maar binnenin bonkte oud verdriet de droom kroop terug langs je ruggengraat niemand zag hoe donker jij werd jij was weer toen en dat was echt…

De kruin open als een bloemkelk de huid die naadloos aansluit op het drumvel van het heelal draagt de huivering van verre langs de ruggengraat van de melkweg een supernova barst extase en achter deze façade onbegrijpelijk het brandgat van de schepping het doorgronden te gronde aan eigen vuur.…

Geen ruggengraat, als je niet op je punten staat.... Geen dóórzettingsvermogen, als je iets niet áfmaakt... Geen invoeling, als je de plank weer eens mísslaat.... geen geheugen, als iets weer eens langs je heen gaat.…

in een voorwoord van nadagen in vloeiend, sprankelend water knisperend taalloze letters op ongeschreven blad de glinstering van oprechtheid of diepte van kleinigheden gebeeldhouwd dromen, zowel ongeletterd vergeten, het onthouden van een dag, als een zinderende ruggengraat, meegevoerd in een bries, in de bijziende verte denkbeeldig…

een waterdruppel blijkt luchtdoorlatend waarmee vrieskou zomaar kan verdampen het heelal weigert nog langer uit te dijen waarbij het uiteinde nog zacht na blijft ijlen ruggengraten rekken zich gewichtloos op zodat schouders elkaars rug toekeren verder in het nieuws; man plast wild en de tijd kan men niet doden…

ik ontschuw mezelf, leg me neer schil voor schil strooisellaag voor heuvelschaam ik strijk de plooien glad, knik de wervels van ruggengraat korenmaat en schaduw in het gelid ik dompel in kalmte, aan de lijzijde van luwte, met een streling van tong over bovenlip ik keer de kring van eb en vloed ben het meest nabij, bij de huid van mijn…

Vingertoppen gegoten in dons traag zichtbaar een bewegende contour dat zich voorover buigt een rilling zonder koorts puntje van de tong die langs over de treden van de ruggengraat via het dal van de heupen naar de diepten van de bron odyssee van de hersenen verleiding tokkelt de snaren van een dwanggedachte verbeelding dat…

In het binnenste van de vis zit het Jona dwars dat er bij hem geen ruggengraat is. Hij jonast als een foetus, zijn geloof wordt groot. Hij geeft zich over, de vis begint te spugen, het is of hij opnieuw geboren is. Hij doet wat hij moest doen maar het kwaad komt bovendrijven, de oude Jona komt weer tussenbeide.…

De spanning in het Haagse was te snijden Het parlement werd buiten spel gezet! Dat plan heeft het gelukkig niet gered Want NSC bleef voor de grondwet strijden Dus noodrecht is voorlopig van de baan Met dank aan Wilders… Nee, aan z’n banaan…

met je placematje ruzie om omhooggevallen glazen rode wijn kom denk niet zo diep clowns zijn we toch allemaal hou je ruggengraat mooi klein klein huisje schulpje om te dragen - een geduldig oor de waterdraagster loopt moeilijk maar zegt dat het niets is! boven de singel komt een glijbaan uit het raam wie verwacht mooi weer?…

met je placematje ruzie om omhooggevallen glazen rode wijn kom denk niet zo diep clowns zijn we toch allemaal hou je ruggengraat mooi klein klein huisje schulpje om te dragen - een geduldig oor de waterdraagster loopt moeilijk maar zegt dat het niets is! boven de singel komt een glijbaan uit een raam wie verwacht mooi weer!…