Alle inzendingen over spervuur

tibetaanse non dood door chinees spervuur mandarijn partjes…

De liedtekst bleek een bonte ratjetoe Kritieken waren zelden zo eendrachtig Het spervuur werd de arme John te machtig En dus verklaarde hij zijn song taboe Ik wil wel een alternatief ontvouwen: De meezinger Wilhelmus van Nassouwe…

zijn het de denkbeeldige woorden de lichtvoetige of die van spervuur en metaal? ik ben mijn leven niet zeker sommige woorden zijn dat wel…

Spervuur van vijandigheid de spiegel omgedraaid voortgegaan, alleen met pijn, zonder obligo zal het verdwijnen? Wordt het geen obstructie om ooit nog eens te kunnen houden van een mens, een man een lief, een eerlijkheid, een heerlijkheid?…

Een bliksemschicht onttrekt het vergezicht aan naderbij komen: mentaal spervuur schermt de toegang af: een giftige muur van kruitdamp schuift voor het volle zonlicht. Verduisterd van helblauw naar asgrauw zwicht de hemel voor mijn laatste levensuur.…

de ochtend treft hem met korsten bloed op de gescheurde lippen zijn nacht was weer geweldig een advocaat wrijft zich in met gladde olie voor de ziel hem kwam een zoete droom van overvolle zalen succes op andermans kap de dag verlegt haar grens uur na uur een spervuur aan verlokking en twijfel tussen goed en kwaad en wie wat het best…

Met glinsteringen van spervuur waar ik verzink tot jouw heelal ontvang ik als een hereniging. Dit beschrijft het dagelijkse gevoel van onbeschrijfelijke bladzijden waarbij ik berust op mijn ademhaling.…

muren kaatsten het zinloos gesprek echo’s dolden in holle frasen ramen donkerden in de zee van misverstanden die zich ontrolde op stranden vol onbegrip de discussie met een spervuur van woorden emoties vlamden in gesticulerende handen een krijsende meeuw klaarde de lucht nam stilte mee in het koninklijk landen wij lachten…

, schreeuwen mijn dierbaren wie is de vijand op wie schiet ik en wie schiet op mij eeuwige vragen wie zit er achter dat spervuur wie wilt mij dood of beter gezegd, wie wil ons dood of nog beter gezegd, wie wil ons onderwerpen wat is er mis met te groeien naar een altijddurende vrede wat is er mis met ‘nee’ zeggen wat is er mis met ‘ja’ zeggen…

in deze stad waar de tijd bedremmeld de haast omhelst waar wachten en weggaan elkaar rakelings passeren in deze stad waar bouwval en bouwstenen haastig histories kneden waar werkelijkheid gewillig samen loopt met wanen van de dag in deze stad waar 's nachts het spervuur van woorden verwatert waar de verbinding verdwijnt in oplossende…

Ik ben een vreemdeling dichter onder de mensen het spreken het spekschieten in een verdikking, het klontert onder het eelt het spervuur holle frasen breedspectrum pleister op de wonden die afgeschoten worden beleefdheidsverzoeken en handwapens Ik schrijf liever voorbij de streep van de dood waar het gezegde geen naam meer heeft ik leef…

Het spervuur is in helder transparant Wijnrood gemengd - de verftocht van mijn dromen Zie hoever Botticelli is gekomen...…

Het is onherroepelijk Een feitelijk bewijs Een lijf lijdt wat af Minder zichtbaar is de folterbank van de ziel Die lijden MOET Want wat voor afvallige sukkels zouden we zijn Als we niet bestookt werden Onder een spervuur Dat we geduldig ondergaan Uit schrik voor Cerberus en drietand En het vermoeden van een onmogelijke ontsnapping Zo…

al vooruit gesneld, geveld in een spervuur van noten. Het koper terug in de koffer ligt als een duimzuigend kind op groen fluweel met kleine nageltjes. Even later staat hij dik en verleefd aan de overkant van de straat vol lustlicht en negeert het klankoproer. Wenkt een taxi.…