Netgedichten

netgedicht (nr. 6.525):

Zielskramp

Het is onherroepelijk
Een feitelijk bewijs
Een lijf lijdt wat af

Minder zichtbaar is de folterbank van de ziel
Die lijden MOET
Want wat voor afvallige sukkels zouden we zijn
Als we niet bestookt werden
Onder een spervuur
Dat we geduldig ondergaan
Uit schrik voor Cerberus en drietand
En het vermoeden van een onmogelijke ontsnapping

Zo rijpt het bijgeloof
Het minste teken brengt de hel

Een slang in een snavel
Een gloed van vlottende kleuren
De gestalte van een voorouder

Dan richt men het kruis op
En preekt men boete
De rechtvaardig moet kermen tot het graf
Wie afwijkt wordt verstoten

De menigte spoelt over de aarde
Een gevaarlijke wei
Verteerd door waanbeelden
Werpen ze zich neer
In een urenlange noodkreet

Nader Demon
Verbrijzel dit dun, stenen hart