Alle inzendingen over spinsels

webben spinnen niet doch spinnen spinnen webben als een ragfijn lied…

het zilverglanzende web fluistert met een teer ruisen in de wind, tooit zich met parelende druppels als heldere diamantjes en lokt en verleidt elk onervaren vliegje, de kruisspin glanst en flonkert, als een robijn, in briljant gezet, haar fijne zilverdraden verkleven de zwarte lijfjes, vleugels, pootjes, met afgrijzen moet ik toezien hoe…

Als een koekoek die zich breed maakt voor nieuw gebroed zich met ireële spinsels voedt op de vleugels van de dag lijkt de nachtdraak te ontkomen uit z'n hermetische kooi valt de nacht weer ten prooi aan nieuwe dromen, houdt mij dat weer even zoet.…

kronkelende spinsels dachten mijn hersens of spinselden mijn hersens kronkelende gedachten? kronkelende hersens spinselden mijn gedachten spinselende kronkels in hersens zonder gedachten…

hersenspinsels Samen verbind ik ze in akkoorden En schrijf ze op als papieren verzinsels Mijn woorden laat ik zwierig dansen Voor de ogen van een menig lezer Het zijn vaak geschreven kansen Maar ook soms dienend als genezer Ik luister naar mijn ongeschreven taal Die woorden zijn nog ongeboren Toch staat hier nu weer een verhaal Zomaar uit mijn spinsels…

als hij vandaag in de schoonheid zou willen slapen zal het een landschap zijn zonder lichaam, langs lijnen met buitenaardse voetstappen waarin betraande ogen gaan sterven in winden van onbestaande realiteit in vernielde verwachtingen in het spinsel van donkere dagen lijkt de dichter in de man dronken van zijn eigen verzen en in het licht…

als hij haar aankijkt dan voel ik ‘t dan voel ik ‘t de stenen de zwaarte in mijn buik waar vogels vlogen en vlinders dartelden als hij haar handen vastpakt dan voel ik dat dan voel ik dat de takken die groeien in mijn hoofd als lange vingers die de ruimte vullen vullen tot de lucht op is spinsels ik maak daarmee mijn labyrint de…

Alleen in de stilte verborgen verdriet Kwetsbaar alleen en jij ziet het niet Jouw ogen gesloten voor mijn gevoel Je hart zit op slot je houding te koel Alleen in de stilte de nacht is te lang Hoofd vol spinsels mijn hart is zo bang Je woorden beknopt de liefde lijkt nihil Zo anders dan toen toen je echt voor me viel…

Als ik zelf ten prooi val aan het doen van de dingen die ik haat, wat ben ik dan als ik mezelf achterlaat? Een hypocriete eenzaad of een showman onder een spotplaat, met de spot op mij gericht, in de wereld, het gesticht…

licht verweven met donkere spinsels gedachten ontsponnen tot levensdroom ogen ontwakend in licht van waarheid leugens ontbonden tot een syndroom woorden verklarend een uitleg van waan gedachten vormen nieuw levenspatroon ontdaan van het spinsel ontraadselde geest maar nog nooit zover heen geweest…

Gedachten, spinsels van grijze kronkels waarmee voortdurend jouw beeld geweven wordt ... ... in volle kleur.…

Het zat veel te hoog en wat ik zag begreep ik niet te klein dit brein te groot die hoop spinsels veroorzaken een oneindig geloof.…

De hersenspinsels spinnen daarboven in mijn hoofd en zijn aan het verzinnen waarin ik heb geloofd wat ik hier neer zou schrijven Terwijl ik heb beloofd een schrijver toch te blijven daar in mijn achterhoofd Gedachten worden woorden, verschijnen op papier; totdat jullie het horen tot zolang blijf ik hier. Gedachten blijven draaien, er…

Als schimmen uit het donker van gebrande Siena tegen oker gele achtergrond kwamen twee zielen samen om te versmelten met hun ceruleum blauwe schaduw toen de zon zijn gouden gloed liet vallen en hen teder aanraakte op hun donkere gezichten als schittering, die hen veranderde in reizigers in ruimte met kleurschakeringen als goddelijk geheel.…

Je lonkt naar de schicht in het glas Verloren in de gloed die er groeit Ik hoor je spinsels In het ijle gefluisterd Dat je zonder voorbeeld In het lood van de avond (Al een beetje vergeeld) Tot een amorfe schim verduistert…

het boek wordt slimmer van het ragdun spinsels, het kreukelt uit het blad en nestelt zich in mij.…

Oude zwerver door het land der letteren hoor jij het vuur al knetteren waarin je spinsels hebt gegooid? Voel je je nu berooid of ben je blij? Alles op zij geschoven jouw letteren zijn nu voor de doven.…

om donkere spinsels te verbergen bedekken vogels haar hoofd bloemen doorkruisen benen bloeien schaamhaar tegemoet aan haar voeten ruist de zee en zij geeft zich over aan water en wind weerloos als een kind…

Tintelend Verwarmend Onvergetelijk Mooi was hij Onbezonnen hoop Ongerechtvaardigd verlangen Nooit verwezenlijkte droom Uit de herfst van 2008 Ik reik nog naar 'm Schim in de mist Blijft mijn spinsel In de herfst van 2009…

nooit leek het licht zo gedwee als toen het die dag bij valavond de stilte werd ingedreven waar het leek of een in zichzelf gekeerde wereld zo geducht ademde dat spinsels van spoken en demonen de overhand op gedachten kregen…

Dan de nacht onontkoombaar Donker en lang Stil zoals altijd Ogen schitteren zachte schaduw De geest creëert wakkere dromen Spinsels ratelen door het duister Uren vervliegen tussen nu en morgen…

hij weegt de woorden, maar ontbeert een norm hij zoekt naar regels, maar vindt willekeur hij vindt zijn beste spinsels in mineur dan stampt hij op de grond en kiest een vorm hij zucht, ook kwaliteit is relatief zijn eigen perspectief is exclusief…

je spint de waarheid niet uit wollige woorden omdat die in het onderhuidse zijn geboren de tonen kleuren niet in modulatie en gevoel alleen met zachte handen in leiden en begrijpen zullen deze spinsels ooit tot eerlijke ragfijne garens verglijden…

we raken verstrikt in kleverige draden van een spinsel wie voelt na het losweken de schijn van bevrijding als hij langs zere struikelpaden in het laatste voorland valt wie wil soms verdwijnen in zachtgekleurde troostwoorden en niet getelde dagen…

Er zit een bal in mijn buik Vol angst en onzekerheid Tranen zitten tergend hoog Ik raak elke grip nu kwijt Ik weet het even niet meer Waar ik nu goed aan doe Ik wil open zijn zoals altijd Maar waar leidt het naartoe Ik mis het gevoel van liefde De warmte die ik bij je vond Voel me verlaten ontheemd Spinsels dolen rond en rond Misschien…

Gedachten fladderen af en aan likken verse wonden behoedzaam van de maan, verkeer jengelt in de straat, blikken dromen verpakt in monotone regelmaat, maant ongewassen licht tot nog groter spoed, ontneemt de eerste stap de prille moed, wordt energie vermorst, voorbij de dagelijkse kost, wanneer de nachtdraak zich met irreële spinsels…

terwijl de mist over het land en tussen de bomen hangt probeer ik de spinnenwebben in mijn hoofd te verdrijven de zorgen niet te laten beklijven de witte wieven niet te gerieven door hen daar een stalling te bezorgen maar voor het einde van deze morgen ver weg te worden geborgen. Ruimte scheppen voor zon en licht geeft een…

Van Tarot trok ik de toren. 'k Wist niet eens dat ik een toren had gebouwd, laat staan dat hij ingestort is. Zo onwetend. Ik zal een nieuwe toren bouwen desnoods op strand met zandkastelen, hoe die dan bij vloed weer instorten, één worden zal met dat waar alle gedachten vandaan, en hoe elke gedachte opnieuw een bouwsteen, edelsteen, misschien…

huid wegkruipen en de hel kortsluiten in genot want ik zit in je kop en niet op plaatsen die geschapen lijken voor intiem plezier ik ga je strelen met woorden die je hart doen bonzen en je bloed laat gonzen door de aderen van lust je passie is nog niet gesust na deze strofe ben je klaar en zijn je dromen weer niet uitgekomen de spinsels…

De zucht rimpelt het duistere meer Getuigd ongewenste ijle aanwezigheid Gekant blijft de geest in spinsels hangen Gevangen in het web der vergetelheid Dan verjaag de dageraad kille dauw Het zijn glijdt klammig terug in het heden…