Alle inzendingen over steeg

Heg en steg Wil en weg Verlaten straten Stegen verlegen Tram, bus, fiets Ik rijd naar niets Trein dendert voort.…

Waar ik koers zette op een warme luchtstroom, en steeg en steeg, en vloog, en nog verder steeg. Wind droeg me mijlenver naar waar ik landen zou, zolang ik zweven kon, in de wolken onderweg naar jou.…

Smalle stegen verdrukken Verbrokkelende woonblokken Wie kan hier ontstijgen Tenzij als mozaïek tot de zon Na over zich te laten walsen Door vlak vluchtend verkeer? Een rasterpatroon, tralies Met te veel vuile was buiten En binnen, het is gissen!…

de straat zingt een droevig lied voetstappen vol van verdriet lopen door de straat van verleden tijd elke voetstap zit vol met lood spijt maar we moeten door wachten op de tekens o geef toch èèns gehoor het is zo donker in de straat zo stil de straat is oneindig de straat is leeg de straat de steeg…

ik kende pleinen en straten waar middenklassers hun welverdiende boterham aten nu zijn het donkere stegen waar klinkers blinken in regen van kil neonlicht de wijk wordt gesaneerd mensen dienen te verdwijnen om elders als normaal weer te verschijnen maar het sist en gist verloedering het spel werd al gespeeld toen de eerste kansloze…

tussen gesteenten uit een middeleeuws verleden ligt een nauwe doorgang, een kloof van schimmigheid Het zonlicht probeert haar zonnestralen te doorklieven op het stenen plavei van vergeten eenzaamheid Langzaam verteren de stralen in het duister De kloof verdwijnt in een mist van onzichtbaar verdriet Een gedaante schuifelt zich een weg door de steeg…

wij stegen leegzaam op wij wisten alles…

De spanning steeg, de woede steeg, de hitte steeg in het debat.…

een marokkaanse roos in de besneeuwde steeg toont rode knoppen…

Doodlopende steeg: kijk eens naar die blinde muur uitzichtloos dichtbij.…

stegen met mos waarin karrensporen gesleten in stenen stegen stijl tussen oude muren waar eens het leven drentelde en het kind de klank van zijn lied ontdekte in de armoe verscholen onder een deken van grauwe schaduwen waar de zon niet kwam Licht op kronen van de kathedraal waar de zon speelde en rijk geklede heren geen stegen kenden…

traag en adembenemend mooi zweefden de aeroben ongestoord verder ze dansten op de adem van de goden de mist steeg op was dit een vredelievende invasie?…

De duivel was woest toen hij je naar de Doesburgse kerktoren smeet; gelukkig gooide hij mis en belandde je in de bossen bij De Steeg. In lang vergeten en vervlogen tijden brachten Ymirs verwanten je mee uit Jotunheim, als altaar voor het offermaal gewijd aan Wodans raven.…

De kamer is leeg De slingers hangen De stemming steeg Drie kussen op mijn wangen De kamer blijft leeg Het feest begonnen De stemming steeg Als schizofreen alles verzonnen We nemen een biertje we nemen er twee Een voor Eef, en Liedewij Voor Irene, Saskia en voor mij We doen nog een borrel We doen er nog twee Als een schizofreen zich…

Zo'n dag waarop de thermometer stijgt Naar waarden die wij kennen uit de tropen Doet je weer op een mooie toekomst hopen En zorgt dat je weer eens de kriebels krijgt. Toch rust er op zo'n zomerdag geen zegen. Na zonneschijn komt immers altijd regen.…

volle lippen slaapkamerogen schitterogen heupwiegen je maakt me dronken ik slinger mij door straten en stegen, want ik wil je vinden…

iemand leerde me vliegen ik steeg boven alles uit om eindelijk te zien waar alles om draaide ik omhelsde de wereld toen ik weer beneden was…

Hij steeg onvervaard en sprong oversaagd maar stond uiteindelijk weer op aard ...…

Hij kon niet voldoen aan haar verwachting en steeg niet in haar achting toen zijn keuze zo anders bleek werd het winter in haar zomer maar toen hij zijn eigen weg kon gaan brak voor hem de lente aan.…

De spanning steeg, de woede steeg, de hitte steeg in het debat.…

Ze steeg op uit de akkers, Steeg op uit de wouden, Dreef op de zeeën. Een hond in de Donkerstraat Spitste zijn langwerpige oren En slaakte een zucht die versmolt Met de zucht van een vliegje Dat van de Koepoortbrug kwam.…

het is zo verlaten leeg enkel de zwerver met 'n kater die nog weet hoe de halve maan steeg…

Hijskranen, zand Een bord en muren Nieuwbouw Stegen, lanen Een kerk en klinkers Oud centrum Daartussen: ik Een huis en een tuin Overige…

4 mei 2020 Het is stil in de stad Het is stil in het dorp Het is stil in de straat Het is stil in de laan Het is stil in de steeg Het is stil op het pad…

O jee o nee o ween o steeg rien-ne-va-plus wie niet waagt wie niet wint het gaat toch niet voor de wind de steeg waar men doorheen loopt had het toch nooit niet geloofd eerlijk gezegd is de reden weggeslopen het is een verlangen dat wordt doodgeschoten een verlangen naar warme handen naar wat waarheid in dit bestaan en die geesten laten…

sabine toen en nog steeds ga jij door me koppie zeker meer opties maar wat is het advies jou altijd vanaf die steeg zo leeg dan ben jij degeen de nummer 1.…

Een Rus, een Belg en een Canadees stegen tesamen op zonder vrees. Staren naar een bol hou je geen 6 maand vol tenzij je dagvers de limericks leest.…

De hele dag liep ik door nauwe stegen Waar ik verdwaasd mijn leven overdacht: As, stof en zaagsel om bijeen te vegen. De ruimte, eindelijk. Een klok die luidt. Het is het stadsplein van een oude prent. Tientallen stegen komen er op uit. Poort, boog en standbeeld, alles is present. Traag loop ik op het stralend marmer af.…

Na 30 jaar (g)astronomisch kruisen, vaak met een Belg aan de fornuizen, steeg het ruimteveer thans een laatste keer met 30 gare Belgische muizen ...…

' zei het jongetje dat de wet van Newton gelezen had en hij steeg als een leeuwerik in de dampige najaarshemel en geen sterveling op aarde heeft hem ooit nog teruggezien ------------------------------- uit: Gedichten 1938-1970…