Alle inzendingen over stralende

Prachtige vlinder je perkamenten vleugels laten licht stralen…

Een ijzerbewerker in Dalen Behandelt de roestigste palen Al klinkt het wat sterk Maar is hij aan 't werk Dan loopt ie voortdurend te stralen…

Ze zitten in hun bunker lezen van hun schermen wat ik denk en wat ik voel Ze weten alles wat ik doe Mijn tandarts is medeplichtig, commerciële belangen aanhangig Ik knars mijn tanden - de ruis die de transmissie stoort Kan je denken wat je voelt? Ik denk er maar op los gedachten zijn gratuit Ik ben ze te slim af Ik ben een open boek…

pluk geen bloemen meer om weg te geven ook zij willen bloeien en leven ik neem je mee naar de plaats waar zij groeien zacht door alle seizoenen vloeien zij openen en wiegen op de wind die wij voelen kleuren in warme zon vertellen in vruchten hoe generaties vluchten voor noodweer en onvruchtbare grond zij overleven en willen het stralende…

[Senryu] Diep gelukzalig omvat ze de bloemenbos met beide handen.…

zij rijdt 't avontuur tegemoet gedragen door alles wat vleugels heeft baant zij zich een weg door principes die aan de kant geschoven lijken voor nu kleurt de grauwe hemel zacht daar zij straalt als nooit tevoren…

na intens beleefde strijd niet de handen in de zakken gebald tot vuisten vol verdriet naar royaal geopende armen met een samen in het verschiet een open blik, een warme zoen een knipoog zo maar even tussendoor verstrengelde vingers, gelijke passen een gefluisterd woord, een luisterend oor swingende letters dansen verlangen stralende…

Ik zit op m'n balkon met m'n ogen dicht en geniet van de stralende zon op m'n gezicht Ik luister naar de vogels die zingen en de geluiden van de dag die mij omringen Zo kan mijn dag niet meer stuk want ik koester dit kleine moment van geluk…

Positivisme wordt geboden Stralend in al haar pracht. De vleugels ontluikend. Tegemoetkomend aan de openheid. Omsloten handen ontvouwend. Wegvliegend in alle vrijheid.…

De zon ging stralend onder De zon kwam stralend op Daar lag het dus niet aan Dat ik zo godvergeten was.…

De vis zwemt terug tegen de stroming in, met zijn schubbige vinnen, stralende staart en krachtig slag. Hij vindt mij te min, maar ach...…

Als je ogen minder stralen dan de sterren minder schitteren dat de zon meer warmte zal geven dan je hart zal ik gaan maar je ogen zeggen mij genoeg…

Stralend als de sterren en zo helder als kristal. Priemend in het donker, stralend in het licht. Doe ze aub nooit meer dicht.…

in de ochtendzon dansend op een hoge steel stralend biggenkruid…

van kinds af aan wilde ik kunnen vliegen het moeras zompig voorbij en vlerkend tussen het blauw van de dreigende wolken vluchtend naar de toekomst, op eigen benen staan de zon tegemoet ging ik stralend ten onder…

Stralend in het midden, zonder zorgen en vol overgave. Als een vis in het water in de kern van jezelf met God als je vader.…

tot hij zich langzaam ontvouwt en stralend open gaat! Het is een wonder op zich....…

Als hier de zon gaat schijnen is het feest Daar hebben ze niet veel aan in Japan Die grote nucleaire snelkookpan Want wie niet weg is die is er geweest Het doet me toch een heel klein beetje zeer Als Erwin zegt: We krijgen stralend weer…

De smalle ring, de gouden band Schendt niet de naaktheid van uw hand, Gelijk uw stralend lijf niet weet De schaduw van zijn donkre kleed: Uw stralend lichaam lijdt noch weet De schaduw van zijn donker kleed, Zoals geen lijf of stof bezwaart De ziel die door uw ogen klaart: Geen…

Stralend zit je Voor me met de Zon in je gezicht Fleurig je bloesje Dat vergezeld gaat Van een sierlijk roesje Ben jij de aanleiding Voor dit vroege gedicht Van louter blijdschap Over dit prille ochtendlicht…

ze staat daar zo lief op de boulevard stralend in haar witte zomerjurkje met blote voetjes op de warme tegels van het trottoir het ijsstokje geklemd in haar linkerhand haar vreugdevolle gelaat zegt alles over haar gedachten moeder moet nog even wachten het nu een kwestie van likken maar…

De zonne lacht, de morgen straalt in opperste pracht, en hij, de gelukkige, gaat met stralende blik en een lach op het gelaat. Wiesbaden, 1878.…

Kleuren tekenen de groene velden Van krokus paars en geel De geur van lente vult de aarde Grauw maakt plaats voor groen Lente laat trotse kleuren zien Pril is het donzige groen aan de takken Narciskroontjes vullen de zoom van wegen Heerlijke voorbode van zomers genot Kleuren tekenen de groene velden De natuur schildert het doek Warme zachte…

De maan knipoogt naar benêê sterren flonkeren driftig met hem mee, als het dan langzaam lichter wordt en ster voor ster voor de dag verdwijnt, lijkt de nacht opnieuw te kort. Wanneer de zon haar stralen schijnt is iedereen de nacht in al haar eenvoud, stilte en pracht al weer vergeten.…

Stralend in de ochtendzon zie ik je wakker worden Dichtgeknepen ogen, samen wakker worden op ‘t balkon De afdruk van de rieten stoel in onze ruggen gegraveerd Herinneringen aan een met liefde overladen slaap Verdwaasd kijk je in mijn ochtendogen Je zachte glimlach laat zien dat je wakker bent Je leunt naar voren en wenst me welkom in deze nieuwe…

De ondergaande zon veegt schaduwen weg penseelt in roze draperieën een luchtig aquarel Traag baant zij haar weg langs aardse curve duister verslaapt zich in rood koperen gloed Aan gene zijde ontsluit zij vurig Morpheus’ armen doorbreekt met zilverwit de barricades van illusie…

ik ken de storm weet dat hij zal groeien tot een orkaan in het dragen van jouw naam met beukend water tegen basalt en graniet brekende kades en dijken een terug is er niet toch kan jij ook heel zacht en teder het kleinste bloempje strelen met de warmte van je hand lachen je ogen in stralende momenten ben je gelukkig met zang en…

je bent niet te stuiten sprankeltje van de nacht blijf zwijgend zien wie de vlam zal dragen heel anders dan verwacht wint niet de tijd maar leven de verhalen we raken je niet kwijt…

er is geen balans op te maken niets houdt elkaar in evenwicht de enige activa die ik bezit ben jij met je stralende gezicht uit de prilheid van lente groende jij zomer en bloeide beeldschoon kleurrijk oogde herfst in rijpende oogst voor koude dagen die om feesten vragen ik heb ooit je hand gepakt toen ik onomkeerbare liefde zag het…

de boom een groene waas met rode schittering een stal in mos wat beesten en de grote donkere os jozef en maria rond een stralend kind dat in eenvoud zijn geboorte vindt die herinneringen uit het kerkelijk erfgoed warmen nog altijd mijn bloed met zang en gebed heiligen langs hoge pilaren die sfeer is niet te evenaren helaas…