Alle inzendingen over tafeltje

zij zaten aan een tafeltje tegenover elkaar zij was een ree met ronde ogen hij een bok met scherpe hoornen zij zaten aan een tafeltje tegenover elkaar zij liet hem kijken in de diepte van haar oog hij toonde haar de scherpte van zijn hoorn later aan de rand van het bos viel hij voor de schalksheid in haar blik de bast hing in flarden…

In mijn hoofd, dreunende muziek Ik wil zo graag een bedje op de bank Tafeltje er bij, een thermometer, dropjes en een glaasje vruchtendrank. Maar ik moet het bedje zelf verzorgen Ook het tafeltje, de thermometer, dropjes en de vruchtendrank. Misschien ben ik wel beter, morgen…

Maar ik ben toch geen tafeltje riep ze met een verbaasd stemmetje Toen ik haar zei dat ik ooit nog eens een versje zou schrijven op haar…

De zuurkool pruttelt stampend in de pan om dampend wit niet zwart te branden gebakken spekjes geuren watertanden gebogen rookt de worst er het zijne van de kanarie zingt met uitgestrekte nek naar de spinnende kat, gekooide nood Cyclamen in pot bloeien uitbundig dood als ik met automatisme de eettafel dek het serviesgoed staat uitnodigend…

tussen roomboter, jamsmaakjes espresso met een hemelsgeurtje een bloemenboeketje in een glas kruimelmonden zoenen musjes dansen rondjes als scharrelende mee-eters langs onze schoenen ik wil mezelf naar jouw binnenste schrijven de woorden die je spreekt ze fuiven in mijn hart o, liefde laat ons hier wat langer blijven aan het tafeltje…

Mijn lentes zijn gevuld met zang van merel,lijster .....vink en mees Het zijn kille winters die ik vrees hun stille afwezigheid in tuinen,langs bermen Het zijn m'n oren die ik wijd open zet zo ook mijn hart bij klanken van voorjaar Hoeveel herfsten.... dalen vogels neer om zich te voeden aan het rood van bessen? Niet alleen…

Hier een soort tafeltje-dek-je Met onbewuste supplementen.…

zoek niet naar het grote geluk maar tel je kleine gelukjes: de snelste rij bij de kassa, een vrij tafeltje op het terras, een opwaaiend rokje... die optelsom is altijd groter dan het grootste geluk…

Onmiskenbaar zijn zij een paar Vliegen op van zee uit eb of vloed Dalen neer op het strand de reep van zee Hij neemt haar als op vleugels mee Doet zich met haar tegoed tafeltje-dek-je voor dit paar.…

Ik heb een tafeltje gereserveerd Want ik ga Tweede Pinksterdag uit eten. Vervelend om pas na een week te weten Of er coronavrij is gedineerd. Al vallen toetjes bij mij in de smaak, Ik pas voor zulke toetjes-van-de-zaak.…

Niemand weet waarom De tijd bestaat, Waarom alles in Haar verglijden moet Die ons daag'lijks knecht En onder een ontontkoombaar Juk gevangen houdt - Niemand weet immers Hoe laat het is…

Toen ik gisteren op adem kwam aan dat houten tafeltje terwijl wij samen druk geanimeerd probeerden om te zeggen wat ons dat moment bezielde toen, wist ik het zeker: jij bezielde mij en volgens mij was dat wederzijds.…

meesters en meesteressen buigen zich over mijn welzijn ° ziekenhuisopname Het lijf is verzwakt en doodmoe Het ochtendritueel loodzwaar Ik zink in het bed op zoek naar nieuwe kracht ° koffieronde Ja Graag Mijn ogen vallen dicht Als ik ze open staat de koffie voor mijn neus Moeizaam en traag kom ik omhoog en is mijn hand bij het tafeltje…

Op het doorleefde tafeltje pronkt in een blauw kunstzinnig vaasje een wonderschoon boeket van longkruid en vergeet-mij-nietjes, judaspenning en het blauwe druifje. De trui nog vol tuinpluis kijkt hij me stralend aan ik zie in de mij zo vertrouwde blauwe ogen veel meer nog dan zijn liefde voor dit schone.…

reizigers kijken onbeschoft in de intimiteit van de achtertuinen langs het spoor zij kijkt bleek naar het vermoeide ochtendgelaat in het raam met vluchtende achtergrond één zak op het tafeltje één zak in haar schoot het station van Leuven rukt haar weg uit zijn dromen…

Willemientje Een traan drupt op mijn handen kijkend naar de foto op het glazen tafeltje voor me Ik zou je willen zeggen dat ik je zo mis maar door de brok in mijn keel vind ik de juiste woorden niet Mijn ogen strelen stilletjes jouw gezicht veertien maanden het doet nog steeds zo’n pijn…

Vanavond vannacht samen het vierkante tafeltje de asbak die voller werd en lege glazen bedachten zij dat feitelijk alleen objecten tussen hen bestaan alles ondergeschikt zelfs woorden vragend bevestigend Later in de mist die zij niet konden inhalen wisten zij hoe stil ook passie kan zijn…

het oude tafeltje bruin van nicotine uit een ondenkbaar verleden het is nostalgisch alles komt terug we kunnen niet eindeloos vernieuwen vanuit grootmoeders stoel komen herinneringen tot leven het zal je toch benieuwen als meubels konden praten na alle geleefde jaren in oorsprong al eens wisten hoe duurzaam zij toch waren…

Koud, winderig, geen tafeltje dekje. Maar slechts afzien en ontberingen ten top. Dat alles heeft men over voor een grammetje goud. 's Avonds verstijft van 't bukken; teleurgesteld, stram en koud.…

Ze zaten aan een tafeltje met brood. (Of was ik soms zo stoned als een dragonder?)…

Daar ben je weer, een beetje kouwelijk zoals dat betaamt, maar aan een tafeltje Je oeroude zelf. We zitten daar en heffen een onzichtbaar glas Op de liefde die gekomen is waar er lang geen liefde was.…

Voor mijn vader Terwijl jij nadenkt Of je over rood of Wit wilt spelen, Schud ik de tijd Uit mijn mouw En kijk ik veertig Jaar of zo naar voren, Zie ik haar, dan nog Niet geboren, op dat Tafeltje in het kleine Kerkje dat in de mist Verborgen ligt Met gekruiste benen Gedichten lezen, die mij Regel voor regel raken, met…

jullie overleden zusje heeft in de kinderhemel gouden kaarsjes branden voor ieder elk sierlijk prijkt het op hun tafeltje het houdertje in een diamanten kelk zij wacht geduldig op jullie omringd door de beschermengel met het goddelijk Licht met een stralende glimlach vanuit de zachte wolken kijkt zij op haar prachtig…

Ik schik ze losjes in de brede vaas en zet die keurig op de hoek van het tafeltje, waar jij ze altijd wilde. Dan wacht ik tot het zeven lange dagen later weer marktdag is.…

En weer wat later bleef hij soms even bij haar tafeltje staan. En op een gewone donderdag was het dan eindelijk zover. Hij bleef weer bij haar tafeltje staan en zei: ‘Mijn naam is Jean-Pierre.’ Ze zei toen blozend en verlegen heel zachtjes dat ze Eva heet. Ze durfde hem niet aan te kijken en friemelde wat aan het tafelkleed.…

Het overvalt me iedere keer bij de deur die opengaat het tafeltje met een foto de bloemen in een vaas een kaars die opflakkert. In luisteren was jij goed Jij hield van positief terwijl ik sprookjes deed van Roodkapje en de Wolf de Wolf en de Zeven Geitjes.…

Stilaan even stil staan zachtjes je koffers neergezet langzaam gaan sluipend de thee zachtjes op het tafeltje bij het bed ze slaapt nog je hebt haar niet gewekt jij bent blij opgewekt ze slaapt als een engel met haar vleugels ingeklapt rap ontkleed jij je legt je jezelf naast haar neer zij kijkt even op en ze zoent je heftig als was…

Toen ik de zware deur opendeed even stil stond om die kamer te overzien Pa op de rug aankeek voor het tafeltje met het Brabants bont tafelkleed hij in alle stilte langzaam naar mij omkeek en fluisterde: ‘ ik ben gestorven Lau, om de tijd te doden dam ik nu met Wilhelmina pepermuntjes ‘.…

Verzwolgen door een zee van bloemengeur en etensresten panoramisch uitzicht op de bergen een tafeltje voor twee gehuil van de wolven vrij ver bij ons vandaan natuur is hier op zijn best herinneringen komen terug in golven alle overdenkingen ten spijt leeftijd laat zich thans gelden vage herinneringen uit een andere tijd nog eenmaal…

Ze hadden een tafeltje-voor-2 gevonden, in de zon Toeschietelijk was het voorjaar niet te noemen Ze voerden met elkaar een goed gesprek Geen ditjes en datjes koetjes noch kalfjes Ze kregen trek een ober? kelner?…