Alle inzendingen over tekort

wereld warmer in innig leven met uitgestrekte handen ontvang ik tederheid in trilling betoverd in bestaan van licht voel ik de kern in mij sprakeloosheid in onbeweeglijkheid verstaanbaarheid kom ik tekort maar aanwezigheid hoger dan de lucht onverschilligheid wegkwijnend in kenmerkende herleving…

Vroeger werd verzucht: 'K wou da'k tien handen had Met ogen gericht naar de lucht Kwam men handen tekort. Vroeger werd verzucht: 'K wou da'k ogen in m'n achterhoofd had Met ogen gericht naar voor Wist je wat achter je gebeurde: echt hoor.…

ik heb nooit kunnen wennen aan dat ik niet met bier mee kan vloeien niet met gas uit een vulkaan kan stijgen niet hiroshima naar de maan kan stralen ik zit met een maag die borrelt met beteerde longen die nahijgen een hoofd dat alle kanten uit holt met een penis die niets wil dan stijgen ik zit met een lichaam als doorkijkraam waar de schoonste…

En als je eerlijk alles deelt, kom je zelf ook niks tekort..…

Tijd tekort druk, dit nog, dat nog de klok tik in haar rug tijd tekort vijf voor.. tien over.. zij rekt de tijd zij rekt de tijd zo eindeloos dat zomertijd en wintertijd compleet zijn uitgerekt de tijd die zij dan overhoud laat Magere Hein volkomen koud!…

Die altijd zuinig Geweest is op zijn Leven, zorgvuldig Inhoud gevend aan Het menselijk tekort, Plooien effenend In zijn dagelijks Bestaan, ziet terwijl Hij voortgaat alleen Nog maar de rafelranden Waarlangs hij moet gaan…

scharnieren tussen gissen en missen het voor- het achteruit de wisselsporen van de ene na de andere tijd verloren speelgoed in een oogopslag onder getekende lucht zoveel duisternis onder onbegaanbare grond wonden en scherven uit sponningen gespat werkelijkheid vergeefsheid alles is er altijd andere tijden gisteren en vandaag…

jouw zij mijn handen op jouw dij tijd over en tekort mijn handen in jouw schort jouw lepel naast mijn bord blijf bij mij vrij met mij tijd over en tekort…

Die altijd zuinig Geweest is op zijn Leven, zorgvuldig Inhoud gevend aan Het menselijk tekort, Plooien effenend In zijn dagelijks bestaan, Ziet terwijl hij voortgaat Alleen nog maar de Rafelranden waarlangs Hij moet gaan…

Ik dans als bevrijd Tot dopamine tekort Mij weer gaat boeien …

Handen had hij soms tekort maar vijf vingers aan een hand waren hem genoeg…

vuurwerk wat is het toch mooi je komt na afloop weer ogen tekort…

ik ben niet zo veeleisend, zo kom ik niets tekort. Jij mag doen wat je maar wilt als je maar naast me wakker wordt!…

Waarom leven we zo dat we voelen liefde -- tekort te komen?…

Liefde hoort voor inspiratie te zorgen Maar als ik aan jou denk klap ik dicht Ook al voel ik duizenden dingen Als ik denk aan je mooie gezicht Ik probeer mijn gevoelens te verwoorden Mijn vlinders, mijn onzekerheid en mijn diepe pijn Maar wat ik ook doe, geen zinnig woord op papier Is dat dan hoe liefde hoort te zijn? Kon ik je maar vertellen…

Die oorlog duurt te lang daar in Afghanistan vandaag heb ik besloten dat we gaan met dertigduizend man meer want we hebben weer te kort geschoten…

U weet, de mens is verre van perfect Bij elke job maakt hij wel kleine fouten Veel missers nopen hem om op te zouten Dat heeft helaas reeds menigeen ontdekt Het stelt me zó gerust dat hier twee heren Mijn versjes snel en gretig corrigeren!…

mij herkenbaar omdat ik het zelf geschreven heb het is een spelletje geworden dat ik toch wel regelmatig speel wel in een vaste volgorde anders zeggen zij dat ik alles veel te makkelijk vergeet voor echt belangrijke zaken blijkt het af en toe wel nodig te zijn want het lijkt of je tijd voldoende hebt maar ik komt eerder tijd tekort…

maar als ik ze toch zeg deze woorden schieten tekort behalve als je weet dat ik er heel mijn hart inleg…

Er is een tekort aan zetels op de publieke tribune omdat er een tekort is aan zetels in het parlement voor hartstocht, tijd en geluk zonder onderhandelbare details om samen te vatten in regels en wetten voor een wereld van ongelijke kansen een strijd om rechten en plichten, om zetels voor miskende belangen miskende mensen van nu…

om alles te kunnen volgen wil je soms meer paar ogen maar wat als je die allemaal tegelijk drogen moet kom je weer handen tekort…

Al het gerijm wordt opgeschort Mijn vriendin ligt naakt Voor m'n toetsenbord Door Gedichten.nl Komt zij, geloof ik, iets tekort.…

Ik weet waaraan het schort, waarom het nooit wat wordt: het menselijk tekort.…

vasthouden en loslaten van niet weten vooral ondanks en dankzij het menselijk tekort dicht ik van de knoop die ik ben kwetsbaar en sterfelijk van een onzeker bestaan…

Ogen die stralen Kreten vol vreugde Woorden schieten tekort Emoties Recht uit het hart Dit smaakt naar meer Naar jou.…

Hij beklom rotskusten Zij had een duikbrevet Hij viel op haar Zij kwam adem tekort Sinds dat vermetele Hofmakerijdebuut Mijden zij beiden De risicosport…

En ik doe opa niet tekort toch besluit ik met dezelfde woorden weer in mijn gedachten: Jij was mijn oma. En dat zul je altijd zijn.…

In dit veel te korte leven, kom ik heel veel tijd tekort. Watik wens? Een dubbelleven; dat is wat er nog aan schort Leven vliegt nu door je vingers als een zandloper gelijk voor je 't weet ben je aan't einde, terug naar d'aarde, weer als slijk.…

felle emoties en stiekem venijn zijn vaak sterker dan het koele verstand wilde acties van ons reptielenbrein maken relaties feilloos van kant de mens en intermenselijk verkeer zijn beslist voor verbetering vatbaar maar wij beleven dat zeker niet meer de conclusie lijkt onweerlegbaar we moeten met elkaar leren leven en met het menselijk tekort…

vloed plus overmoed is dit oke, gaat dit wel goed zelf verlang ik vaak naar niets gewoon even weg op de fiets genieten van alle natuur zo een moment is bijna duur want ergens gaat het altijd fout die gedachten maakt me een beetje koud wat is het jammer dat niet iedereen kan genieten van alles om ons heen liefde schiet dan ook vaak tekort…