Alle inzendingen over tevoorschijn

een donkere dag de zon komt niet tevoorschijn ze heeft een baaldag…

na penseelstreken kwam je kleurrijk tevoorschijn onuitwisbaar mooi…

de zomer staat nog even in de koelkast om straks weer lentefris tevoorschijn te komen…

Met zingen Kom ik tevoorschijn En zie en voel mezelf Dit maakt Dat ik jou Ook voel en zie…

Samen Naar het duin Jij Met jouw gitaar Ik Met mijn ukulele Ik zing mij Tevoorschijn De zon schijnt Jij zingt jou Tevoorschijn De zon schijnt Zo zie ik jou Zo zie jij mij En de zon Die schijnt Wat een heerlijke moment Ik zie jou En jij ziet mij En de zon die schijnt Wat een heerlijke dag Jij ziet jou Ik zie…

Een bijdehandje uit Noordeloos treitert de buurt al een hele poos springt steeds tevoorschijn en schreeuwt met venijn dát mag ik als duvel uit de doos.…

gedichten zijn niet meer maar ook niet minder dan een eindeloze vlucht van wolken langs de hemel waartussen soms een zonnestraal tevoorschijn komt en mij recht in mijn hart raakt…

Het is daarom dat ik achteruitloop in mijn dromen Om zo, Nog enigszins behoorlijk tevoorschijn te kunnen komen.…

Ze komt naakt tevoorschijn Als lichtgewicht Uit de kopieermachine Een traan welt op uit de aarde Van maandag tot en met zondag oud…

Soms komt een traan uit de diepte duikt ze op zoals de zon tevoorschijn springt Dan raakt ze het gevoel van warmte op de huid streelt de schoonheid van hart in een eindeloze vloed…

Het komt soms in mijn dromen tevoorschijn. Als een dromerige schijn. Ook al is mijn leven bezeten.…

Duizendschonen prijken duizendschonen lijken tot wij kijken onvolkomenheden, die tevoorschijn komen en voorbijgaan aan kleurverschillen, die vechten om de boventoon, waarin gelaten de vorm onbekend gebleven is…

Zoekend naar de harmonie verborgen in de tijd tel ik een vierkwartsmaat vooraf beroer de wit en zwarte toetsen breng vanuit de chaos een melodie tevoorschijn die ik nog nooit gehoord heb…

Bij veel lopen en ook staan zie je eelt tevoorschijn komen, op voeten en handen, van 't harde werk. Maar nog niet eerder was een mens door 't vele zitten, voorzien van eelt, op zijn achterwerk.…

Het is zo hachelijk verwarrend hem te dicht bij mij te hebben alleen zijn valt te verliezen en mijn bed het enige met leegte Het is de lach zijn binnenste tong die mij zoent als een herkenning ik kom tevoorschijn langzaam licht van zuchten en vingers…

de dromen in haar hoofd belandden onder haar voeten niet vleugellam geslagen nog geen korstje op de wond alleen het allerzachtste komt tevoorschijn een wenkend perspectief de liefde alleen telt het strijklicht streelt haar rug…

als je lacht zou ik de glinstering in je ogen willen vastleggen op onverwoestbaar papier bewaren als een kostbare schat tevoorschijn toveren op momenten dat het je even wat minder gaat als bewijs dat jouw wereld niet alleen uit duisternis bestaat…

Te warm was het voor mijn dekbed Te koel voor een zomers laken Het was na enen toen ik iets tevoorschijn smeet Een sterk en stevig tafelkleed Onder prettig fel gestreept Kreeg ik een leuke binnenpret Krijg ik morgen op dit tafellaken Dan ook ontbijt op bed?…

met woorden kan ik heel veel ik schud ze uit mijn mouw en je lacht ik tover ze tevoorschijn en je zwijgt ik fluister ze in je oor en je trilt ik spuw ze uit en je schrikt ik scherp ze aan je kleine kantjes en je huilt maar hoe ik ze ook breng nooit zullen ze echt zeggen wat ik voor je voel…

de hemel sneeuwt het land weer wit straks als wij ontwaken en aan de kerststol gaan zal het land langzaam ontdooien en komen kleuren weer tevoorschijn ik plakkraak nog even lekker een stukje verder met de hond…

de wolken komen tevoorschijn. de reigers staan al in de tuin. kip is het meest veelzijdige stukje vlees. een man tekent een mooie bloem. een Aziaat repareert een laptop. en de vogeltjes vallen neer. ja, het leven is naar.…

alweer is het bijna herfst bomen laten bladeren als tranen het verdriet vermomd als melancholie groeit als een gezwel in de kruinen een boomchirurg met zorglijke trekken wikt en weegt doch wanneer hij zijn zaag tevoorschijn haalt ben ik weg...…

Was ik maar de weerkaatsing Van de gloed van de maan Op het rimpelloze water Van een oceaan Dan verdween ik bij zonsopgang Slapend in de zee En kwam ik weer tevoorschijn Met de avond mee Maar vast denkt ook die weerkaatsing “Die schepen die langsgaan Als ik toch eens één van hen was Dan kon ik hiervandaan.”…

ik plak woorden op jouw lippen daar jij ze niet vinden kan ik spiegel beelden aan jouw ogen die alleen jij kunt ontwaren genietend van de glimlach die jij tevoorschijn tovert kus ik jouw lippen zacht…

Vanuit het niets komen ze tevoorschijn de naakten en behuisden. Een voor een glijden zij hun trage dans schijnbaar zonder maat, zonder doel. Voor het eerste zonlicht weer opgegaan in de natuur, slechts glinstersporen achterlatend als teken van bestaan.…

Opnieuw komt een schandaal zo lang nadien Tevoorschijn uit de dikke kloostermuren Hoe velen hebben vroeger niet staan gluren En zeggen nu: ‘Ik heb nooit wat gezien’ Eerst kwam Gods woord de kinderen verdoven En daarna moesten ze er aan geloven…

zoals zij telkens iets meer uit haar lange donkere nacht tevoorschijn klimt haar monsters verslaat een voor een zoals zij zich opnieuw in verse groene bladeren kleedt die zij ontkrult een voor een zoals zij aarzelend maar reikhalzend tot bloei komt weer bloem wordt en vogel.......…

terwijl ik de weg zoek tussen bedenksels die onverhoeds als konijnen uit de hoed tevoorschijn springen verschijnen en gloeien in mij adem zoeken of een doodgeboren geesteskind dat de uitgang van het broze labyrint niet vindt zoals ik rusteloos vastloop in verdichting…

Een ondoorzichtige lucht van dichte stapelwolken schildert een sfeer compact en somber Of is het mijn geest gehuld in duister die een wereld schept van asgrauwe tinten Die, als de zon tevoorschijn komt niet weten van wijken en op de achtergrond als schaduw een eigen leven leiden…

een kind, verscholen achter chaos, we hebben haar tevoorschijn gehaald, een openbaring, de moeder werd geboren die haar eigen kindzijn zou genezen, een weg van tranen en geluk, jouw liefde en wijsheid, jij die me leerde, dankzij jou kan ze rustig slapen…