inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 8.343):

Zucht

Het is zo hachelijk verwarrend
hem te dicht bij mij te hebben
alleen zijn valt te verliezen
en mijn bed het enige met leegte

Het is de lach zijn binnenste tong
die mij zoent als een herkenning
ik kom tevoorschijn langzaam
licht van zuchten en vingers

Schrijver: Irmgard, 29 september 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 351

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)