Alle inzendingen over toevoegen

Hoe is het met je innerlijk kind? nou dat kind hindert: dringt zich veelvuldig dwangmatig aan me op dagelijks ja, ja, dat kind van vroeger, ja, ja, dat kind ben ik verwekt zomer 1951, geboren winter 1952 ik werd volwassen en kreeg zelf een kind, een dochter oerverlangen bevredigd, nieuw kind, nieuw leven, nieuwe kans ik wilde niks…

Als het vermogen Tot innerlijk ervaren Dood is Zal het Uiterlijk ervaren Weinig of niets Toevoegen…

Mislukt Het leven dat zij ooit schetste Is uitgelopen in een oneindig schilderij Met veel rood Doodgebloed En te veel verdund Zwart wit was haar ding Zonder toevoegingen…

Alles, maar zonder extra's, dat is wat dit is, alles, zonder toevoegingen, het niet kennen van gemis.. Zo simpel is dit, wat jou en mij in z'n macht heeft, zo puur en liefdevol, is de liefde die jij me geeft!…

Zij is volmaakt zoals zij is en kent geen toevoegende waarde.…

Elke dag bij het verlaten van thuis een ochtendkus Elke dag voor het slapen gaan een welterustenkus Veel liefde en genegenheid als extra ingrediënten Toevoegen naar smaak; karakter en pittigheid Doch; slechts een keer een afscheidskus tot besluit…

dood is het verleden een herinnering slechts immers het kan niets meer toevoegen aan zichzelf noch aan de toekomst die zich weliswaar toont als het ongerept heelal zwanger van het leven zoals mijn gedachten van morgen waarvan evenmin kan worden gezegd dat zij al tot het leven behoren…

Ze hield niet van verhulde taal uiteindelijk gaan we allemaal we kunnen veel zei ze ik leefde zo intens met liefde en genoegen maar kan geen dagen aan het leven toevoegen wel leven aan mijn dagen zei ze zacht daar zal ik om vragen ja zo was ze dat was haar kracht…

Zulks gebiedt dat ik u toevoeg: “Nou, dan spoort u niet !”…

dood is het verleden een herinnering slechts het kan niets meer toevoegen aan zichzelf noch aan de toekomst de toekomst die zich weliswaar toont als het ongerept heelal zwanger van het leven zoals mijn gedachten van morgen waarvan evenmin kan worden gezegd dat zij al behoren tot het leven maar mijn gedachten van nu zijn alles wat is dus…

ik wilde woorden toevoegen aan de werkelijkheid maar die wilde me niet verwarmen, ik slijt nu mijn tijd met denken over de eindigheid. en 's nachts tel ik op mijn rug de sterren, (nergens ga ik heen) het kost wel moeite dat wel, maar het lukt steeds beter.…

Verbaasde kleuren, uitrekken, krimpen, weglaten, toevoegen wat er al bijhoort vanaf het begin. Verbuigen, vervoegen, contaminatie: taal maakt beelden tot rake sculpturen van vege tekens. En het publiek in trage gang beleeft ootmoedig, telkens opnieuw, haar eerste bezoek.…

kom toch, treuzel niet krul je vingers om de mijne en gehoorzaam je voeten die allang de juiste plaatsen zien kom toch, verzet je zinnen proef de nieuwe stilte rond je vergeten naam de toekomst is nabij kom toch, stap uit die lege dromen die niets meer toevoegen aan je wereld kom toch en geef je leven lucht…

Een fabrikant van scheerschuim heeft daar door toevoeging van baconparfum de lucht van gebakken spek aan weten te geven. “Als wij dit jaar weer sinterklaas gaan vieren, Dan krijgt mijn man van mij geen aftershave Omdat ik nu dat scheerschuim aan hem geef, Wat zal dat spul mijn lieveling plezieren!…

Als ik de natuur zou kunnen vangen In haar ware kleurenpracht Maakte ik een schilderij Met verf van bloemblaadjes Na afloop van hun dracht Met ijs uit de Himalaya Smeltend zich een weg banend Door bijna ondoorlatend gesteente Mineralen toevoegend Uiteindelijk stromend Hierin week ik mijn Gedroogde blaadjes Koester hun kleuren En geef…

Niet elke vernieuwing is een verbetering maar AI: Artificial Intelligence zal dat bewijzen Ik omarm kunstmatige intellegentie, als toevoeging omdat ik niet bang of arm ben, maar rijk aan eigen EI: eigen intellegentie en dat 'eige' dat zal zeker blijven Dat bewijs ik bijna elke dag dat het mag met m'n schrijverij soms met een traan soms…

Ik mag toevoegen, dat het zeer zeker niet de bedoeling is, had moeten blijken te zijn... dat ik knotsgek van je word! Maar je maakt me blij. Ik schaam me, maar je raakt me als geen ander. Wat doe je... met me?…

Wat kan mijn territorium nog toevoegen als het hart eenzaam is? Ik twijfel juist aan mijzelf met iedere stap die ik zet en laat omdat jij in een beeldentuin verdwaalt zonder mij daarbij te betrekken als ik vleugels zou hebben was ik allang in jouw Walhalla gevlogen.…

Die van korte duur iets toevoegen aan wie wij in werkelijkheid nimmer kunnen zijn. Het verlegt de grenzen met gesloten vizieren. Een ijdele blindgang die slechts doodloopt met pijn.…

nog kan hij spelen met de onschuld van een kind zijn eigen taal toevoegen aan de dingen in samen beleven het leek een monoloog maar wie goed keek zag antwoorden in bewegen zij waren daar daagden uit in spel door vorm en verschijnen hij koesterde hen ontdekte hun plezier van bestaan in dubbelleven soms keek hij op liet zijn…

Ieder leven kan iets toevoegen aan het heel zijn. Door te leven kan je leren en daardoor het complete, in de dood, completer maken. In de dood wordt het complete, completer. Doodgaan is groeien. God is compleet.…

Hoe langer geleden het is het leed, de koude aarde hoe dieper je kunt voelen hoe erg het wel moet zijn geweest, hoe meer hoop je wel moet toevoegen aan de zekerheid van het vertrouwen dat "le jour de gloire est arrivé" Je hoort de harten juichen vóor het sneuvelen vóor de stilte Na de strijd en het delven is er het rusten in vrede…

laat dat maar achterwege want we kennen u wel, onderhand De toevoeging bij uw sonnet waar u voortdurend, strijk en zet uw eigen punt heeft rechtgezet vertoont zowaar een hoogtepunt Ik hoop - met u - niet op die stunt waar hond bijt kat of omgekeerd Yesilgöz wilders, dilan geert geen hond die dát ons volk nu gunt!…

A mystery man een duistere gast die zat ongenood in de zaal Prevelt amen gezegend onbewogen bewegend de spijs van zijn avondmaal Een guru met zen die in onschuld wast zijn hand in de lucht verticaal In zijn rechter wegend met zijn linker etend de kippen als kersen zo kaal Ik kan hier oneindig veel meer nog, niet weinig aan toevoegen…

Voor even zijn het grijze bandieten die ik zware verwensingen toevoeg. Doch zie ik ze samen in hun boom met halsbandjes zo dun en zwart, vergeef ik ze met heel mijn hart en gun ze mijn doorbroken droom. De kopjes in hun teder neigen zo passend bij die tere klanken, drukken louter ware liefde uit.…

Die iets kunnen toevoegen als de omgeving erom vraagt. Is het geluk dat een ieder uniek maakt. Is die glimlach die geeft als een ander daar om vraagt. Laten wij blij zijn om al die verschillen. Dat kleurenpallet in zijn diversiteit. Dat een keuze aanreikt als wij dat willen. Dat ons leven met die extra mogelijkheden verrijkt.…

Met een bord voor het hoofd kan een ergerraar veel verliezen; maar bij iedere worp weer ogen toevoegen, die iets verder wegvoeren van de ergerlijke chagrijn.…

Uiteindelijk heb ik niets van waarde kunnen toevoegen. Niets. In mijn eentje kon ik geen wapens laten zwijgen. Oh, als ik toch het antwoord wist…… dan vertrok ik morgen weer. En ik beloofde plechtig : Ik kom niet terug eer alle wapens zwijgen. Mijn dromen nog steeds even naief...…

afdruipen in bleekwater ik neem geen genoegen met het krijsen van de zee wanneer het water lonkt tekenen zich witte dansers maar ik laat me niet vleugelen als een kostbare zilvermeeuw de zee zou een cadeau moeten zijn aanspoelend, warm en zoet zwemmen in spartelend water losbandig slapen, vrij en eindeloos het zijn mensen die zout toevoegen…

plezier eigenden gezicht in komend herkennen bij het nieuwe spel van communicatie zonder aardse zintuigen dat ons in eenvoudige algoritmes werd geschonken als eigen leven lijkt ingewikkeld maar zit opgeslagen in de genetische aanleg en kwaliteit van zijn in bestaan het gaan als deel van het geheel en toch met eigenheid als toevoeging…