inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 5.867):

Middel verruimende geest

Toevoeging aan wat ik zag
of rook of voelde of desnoods proefde
vult alle gaten in mijn wil
en in mijn fantasiebehoeften.
Zo laat ik ronde vijvers kijken
als flonkerende groene ogen.
Die slaperige zomerdijken
zijn omgevallen regenbogen
Tien ranke populieren reiken
als middeleeuwse kathedralen.
en kraaienzang gaat bijna lijken
op het gekweel van nachtegalen.
Tenslot laat ik zelfs luchtkastelen
als engelen ter aarde dalen
en uit miljoenen honingkelen
ontsnappen blanco madrigalen.

Alleen van liefde blijf ik af,
de liefde van de mens op aarde.
Zij is volmaakt zoals zij is
en kent geen toevoegende waarde.

Schrijver: Le poète, 22 november 2004


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 26 stemmen aantal keer bekeken 980

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)