Alle inzendingen over tsjaikovski muziek componeren walsen

Aantrekkingskracht op wandelwegen fluitconcerten zingende geluiden meisjes walsen bloemencorso's vol ruikers. De notenkraker Tsjaikovski Russisch componeren Praagse lentes 't ijzeren gordijn weg vegen vrijheid verbeelden, helen.…

Zoekend naar de harmonie verborgen in de tijd tel ik een vierkwartsmaat vooraf beroer de wit en zwarte toetsen breng vanuit de chaos een melodie tevoorschijn die ik nog nooit gehoord heb…

liefdesverhalen eeuwenlang bezongen in magnifieke fonetiek een troubadour zingt lyriek zijn minnelied klinkt bij juiste snaren opgezwiept de harmonische muziek stuurt een mystieke vibratie door strelende handen rillingen in het hart zijn diepere lagen laat ons hartstochtelijke woorden schrijven muziek en klanken componeren verlicht…

Ging daarna voor het open venster staan En dacht: Wat heb ik van muziek genoten, Mijn luistertijd is bijna afgesloten, Maar 't componeren is nog niet gedaan. Ik wil één van mijn liefdes nog bedanken Met bloemen - maar vooral pianoklanken Die in mijn hart vol vreugde zijn ontstaan.…

jij bent doorzichtig als het fijnste kristal vonkt kleuren die zullen breken in raken ik koester je rankheid in gestileerde vormen de hoge heldere tonen die sterretjes tinkelen samen componeren wij de muziek van het irrationele liefdesgeluk in een warme genaakbare kus…

ze loopt niet meer maar danst gewoon op de muziek van buiten waar vogels pirouetjes al oefenend fluiten pas later komt verkeer in golven op gang het groene ritme duurt nooit erg lang voeten walsen als partners toeterend afscheid nemen daarna ben jij weer helemaal alleen op straat is jouw muziek eindelijk weer je…

Mijn hoofd is verdoofd Mijn gedachtes staan uit Mijn gevoelens gaan voort Er klinkt een akkoord Een gevoel komt naar boven Een chaos komt los Wie gaat dit ordenen Ik ben de klos Ik orden en orden Kijk wat waar past Ik geef ze een plek Maar loop even vast Blijf denken en peinzen Moet even grijnzen Ik ga weer van start Muziek van…

He eindelijk, ik hoor de wijs Walsen door het huppeldepup Zwieren door het bos He eindelijk, ik hoor de wijs Walsen door het huppeldepup Jubelen tenen los He eindelijk, ik hoor de wijs Walsen door het huppeldepup Jij en ik de klos…

te componeren jij hebt mij de kennis en kunde gebracht om met muziek uit mijn hart het bestaan te harmoniseren…

jij genoot muziek wist van symfonie en componeren ik kende enkel maat heb mij bekwaamd in het vak van dirigeren toch waren wij niet voorbestemd om samen te gaan spelen jouw ultiem gevoel had passie en een diepte die mij snel verveelde jij verweet mij oppervlakkigheid als ik de telling in de gaten hield en ik jou corrigeerde…

iedere noot die ik neerpen draag ik op aan jou samen met de woorden componeer ik een lied iedere noot die ik spelen zal zal echoën in onze wereld waar jij ook bent of gaat de muziek zal je vinden ik draag dit liefdeslied op aan diegene waarvan ik hou ook na het scheiden in de dood zullen de tonen blijven zweven het blijft Ons Lied…

slechts eigen spel waarin stilte weer de toonsoort is die mij als muziek in de oren klinkt…

is mijn bijdrage, mijn daad Subtiel Componeer Ik in een schema Waarin ik grenzen Probeer te doorbreken Ik hoop dat de mensen goed Over mijn muziek zullen spreken Wie het wil horen Hoort de kern van mijn wezen Ik hoop met mijn muziek Voor iemand in vlaag van een moment iets te kunnen genezen…

zacht wolkte ik boven de kleuren zee die ik met mijn danspassen deed kolken haalde uit met flarden mist die het uitzicht extravagantie gaven overslaand speelde muziek in de bekende zilte geuren het lied van oceanen na mijn walsen draaiden fraai in spatten wit en toverden een lach op mijn gezicht golvend naar strand waar passen…

Men kan het componeren en musiceren veinzen, alsof men de eigen levenschoreografie schrijft, maar men danst pas echt met zichzelf wanneer er geen muziek is.…

ik vang voor jou de tonen componeer het zachte lied dat speelt in al je dromen wiegt in bloemen die je ziet het is een wijsje dat ik in je ogen zag je zong het als klein meisje toen ik jou mijn schaduw gaf je stem is het orkest je woorden de vocalen je lach vult aan wat rest in een schitterende finale je bent een brok muziek…

uit regenbogen spaar ik kleuren om zwarte gaten te verlossen uit hun donkerte het blijft een dingetje op mijn bucketlist met snaartheorieën hemelse klanken componeren zou een waardige tweede zijn muziek als zoete bekoring donzig neerdalen op aarde wordt een moeilijke oefening hier moet ik de wind verzwijgen en alles wat op mijn ziel…

Oren die genieten van muziek. Hersenen die creatief componeren, binnen een kosmische hersenpan. Dat alles is werkelijk waar, maar, dat leven bij toeval is ontstaan, daar geloof ik geen donder van. Geen donder en geen bliksem. Dat ons leven bedoelingen kent, die geen mens verzinnen kan. Dat geloof ik zonder meer.…

niemand kan harmonisch verder componeren zolang er valse noten klinken die het geheel blijven verstoren!…

tot over je oren in een oeverloze plas kringen walsen synchroon curven op het water baltsen en dan kunnen zoenen en niet durven…

ik zag de muziek hoorde in de verte kleuren tonen componeren tot een harmonische melodie trompetten schoven blauw schetterend het vooruitzicht op een heldere cadans voor zich uit witte wolkjes streken langs fijnbesnaarde luchten waar zij de zonnewarmte zelf opklarend kusten diep rakend trommelden slagwerkers hun intrigerend spel…

Een leven lang muziek In de maat, de juiste toon Bespeeld door het leven Ontsnapt aan de ritmiek Door heel gewoon Een eigen klank te geven Een leven lang componeren Soms met accent Dan in rust De intonatie van leven leren De groei naar dirigent Zeker en bewust Een leven lang begeleiding Van vrienden, hun trouw Het achtergrondkoor…

Strak is het tafellaken Sober de das Aan de steel walsen wij wijn in het glas Wij bestellen wild. Zij bren- gen een dode…

zocht iets van stilte om aan je te denken misschien een gehavende vleugel te strelen ontelbare malen gezet om te schrijven (aan jou over jou, voor jou) maar alles blijft blanco terwijl mijn vingers zweven boven de toetsen zou de mooiste stukken kunnen componeren als de muziek mij alleen maar vinden wilde even zo vaak stelen zinnen mijn akkoorden…

Als er niets meer uit je handen komt laat ze dan maar leeg laat ze dan maar los laat ze dan vooral niet tot vuisten ballen niet laten gaan niet laten slaan Laat ze vooral elkaar kruisen je handen vouwen je ogen dicht moment voor gebed gedicht of hartenkreet Laat je handen dan schrijven dan componeren dan schilderen met het potlood…

in de oren de armen in omhelzing als een stem die fluistert veeg je tranen maar weg want ik ben jouw thuis ervaar de sprankeling van de regen van kusjes met handenvol gegooid die de ogen dansen laten als walsen zij met liefde de kloof van het gemis tot luchtbrug naar elkaar…

Het is weer zondagavond en ik moet Een passend maandagversje componeren Eerst actueel berichtje selecteren De aanloop naar een slotzin...gaat niet goed Dan zie ik u, mijn mede sonnetteuren Uw plichtsgetrouw gezwoeg en denk: 'Niet zeuren!'…

De Tory-overwinning overzee maakt dat ik deze zaterdag alweer een snetje over Britain componeer met in de hoofdrol Boris, leave-premier. Is straks de prijs voor onafhankelijkheid het trotse Schotland dat voor zelfrecht strijdt?…

Smalle stegen verdrukken Verbrokkelende woonblokken Wie kan hier ontstijgen Tenzij als mozaïek tot de zon Na over zich te laten walsen Door vlak vluchtend verkeer? Een rasterpatroon, tralies Met te veel vuile was buiten En binnen, het is gissen!…

de kleine woestijnspin danst de tering naar de nering vier harige pootjes penselen strelend het warme zand ze draait de wals van de vluchtige 1-2-3 schone schijn hij kan dat wervelende witte wonder niet weerstaan zij weet van de afstand daarna aan wonderschone wanhoop doet ze niet…