Alle inzendingen over veldbloemen

In een bed vol veldbloemen vlijde jij je naast me je handen streelden wijl je ogen blootlegden wat verborgen was onder de oppervlakte van verlegenheid grassprietjes kriebelden terwijl onze passie opbloeide verder reikend tot over de horizon…

De bloemkens langs de wegen, Die ken ik meest alle bij naam; Zij lachen mij vriendelijk tegen, Zij groeten mij al te zaam. De bloemen achter de ramen, Omdat ik haar namen niet weet, Die schijnen zich mijner te schamen. En momplen: 'Die domme Poëet.' Uw dienaar, preutse prinsessen! Gij zijt schoon, zijt bevallig, vol vuur; Maar gij eist…

Een zelf geplukt boeket veldbloemen aan mij geven, Betekent voor mij meer dan de grootste bos baccararozen in het leven.…

de huivering nabij pijnlijk verkleumd staan zij in de gracht veldbloemen in alle pracht indachtig dat de mooiste bloem niet enkel in de gracht vaak op een vuilnisbelt op mijn bewondering wacht en als het dan nog regent op één mei jij schelt als een schalmei jij de regen aan je laarzen lapt ben je een distelvink voor mij.…

voordat ik ontzield me achter wit en blauw schijnvleugelig beweeg wees ik graag vandaag en morgen in mijn immer groene streek met zicht op wei restheuvels eroderend vrij veldbloemen langs holle wegen glinsterend blauwgroene beken in ’t bos kabouter spelend en zelfs ben ik de speeltijd voorbij er is altijd geluk zo dichtbij je…

en al het witte duizendblad dat honderdvoudig in de bermen langs de weg de ogen sluit hun nachtwake voor even een gegeven zacht moment, slechts daar waar stille hindes schuw hun lippen rond een veldbloem vouwen hoeveel vrouwen zouden er hetzelfde doen als ik?…

Land van melk en honing Basis, weiland in het groen Waar veldbloemen sieren Met vlinders in hun goede doen Een bij zoemt even in op het veld wat heerlijk geurt De pink zoals altijd nieuwsgierig kijkt naar wat er zoal gebeurt Het tafereel onder de zon is er in al haar jaargetijden Dit veld van waarnemen Schenkt mij nu een zomers…

Een meisje zit gehurkt in het bonte weiland en in haar kleine hand heeft ze veldbloemen vast. Ze zijn wild en ongerept mooi, fleurig. Het meisje rangschikt ze keurig. Korenbloemen Klaprozen Margrieten Ze zit zichtbaar van de kleurenpracht te genieten… De wind speelt met haar lange lokken en wappert met haar zomerjurk.…

lentelicht springt uitbundig met aan haar voeten de kansen die ik zou wegen, uitvergroot en wetend dat waarheid het hoofd zal buigen jouw geloof in mij, als stenen vuisten die woorden bewaren jonge veldbloemen achterlaten onder de bast van een volle zee en uit trage bomen zou het zout de boodschapper brengen met in zijn hoofd…

het verleden als mos vastgegroeid op haar ziel doet haar verstillen er van overtuigd zijnde dat alle dagen een eigen geur en kleur bezitten en als ze leest in verrukking vertelt haar hart de woorden die bij haar horen beeldend en boeiend verschijnen veldbloemen op haar netvlies en de oude eik op het dorpsplein verhaalt lachend…

mistige deken om mij heen De wereld was zo klein, ik leek wel helemaal alleen Op zich is dat niet zo erg Ik zie er toch niet tegenop tegen die berg Tijdens de druk op mijn pedalen Verschijnen de meest hartverwarmende verhalen Het is het geestesoog Dat op zo'n moment juist scherper ziet Terwijl ik mij vooroverboog rook ik de veldbloem…

O Cardamine pratensis wat heb je een klankrijke naam maar treffender nog spreekt jouw lila waar je groeit, geeft die strofe jou faam O Pasen-en-Pinksteren-plantje wat…

in de stad zag ik het liggen een mooie blauw adresboek tere veldbloemen sierden de kaft in een opwelling schafte ik het aan eenmaal thuis bleef het op tafel liggen als ik tijd heb klonk mijn belofte zo lag het blauwe boekje daar ter vervanging van dat andere dus op een avond de pen ter hand genomen maar ik kon er niet toe komen schreef…

van klaprozen tussen het koren; de druivenplukkers voorover gebukt in de 'rode wijngaard', werkend na het ochtendgloren; een stilleven van rode rozen in een vaas; of een rood-oranjeachtige zon, groot op de achtergrond tijdens een bloedhete zomerwaas; blauwe korenbloemen tussen het groen accentuerend op de voorgrond tegen een achtergrond van veldbloemen…

Een boeketje van veldbloemen vervolledigt deze stille rust, wanneer je zachtjes door je droom wordt wakker gekust.…

de rode meidoorn bloeit naast d’ oude linde waar een klein Mariakapelletje verscholen staat waar ik als kind mijn veldbloemen tot ruiker schikte aan het groen geverfd hekje dat altijd open staat binnen in een nis straalt een versierd Mariabeeld koperen kandelaars waarin blauwe kaarsen branden Maria die alle tranen van haar kinderen heelt…

De rode meidoorn bloeit naast d’ oude linde waar een klein Mariakapelletje verscholen staat waar ik als kind mijn veldbloemen tot ruiker schikte aan het groen geverfd hekje dat altijd open staat binnen in een nis staat een versierd Mariabeeld in het licht van blauwe kaarsen die altijd branden Maria die alle tranen van haar kinderen heelt…

splijt de bevende aarde de grond vanonder je voeten in jouw ogen heb ik mezelf ontmoet Borderline 2 in je lachende ogen, zie ik een hart dat wacht op spannende avonturen buitel je als een kind op het groene gras tussen rode klaprozen is het altijd zomer; groeien onder een strakblauwe lucht felgekleurde veldbloemen…

Weet u nog hoe het is de zon op je huid voelen een spa in de grond steken kluiten aarde die langzaam uiteen vallen zelf zaaien bewerken en oogsten, sap dat loopt langs je kin juichend de voorjaarsregen verwelkomen dansend te midden van alles wat groen gaat ontkiemen geurige verse kruiden op tafel veldbloemen overal vlinders en bijen druipende…

Zie hoe die schrandre diertjes Op elke veldbloem rusten, Daar was en honig puren, En naar hun korven dragen. Ik zie hun blijde arbeid; Ik hoor hun wiekjes gonzen, En zweven als met hun mee.…

Zij zwoegen rustig voort, zij strooien nieuwe zaden, en rustig, als een veldbloem door een kinderhand, plukt hij een zwoeger weg van de omgeploegde aarde.…