Alle inzendingen over verleden is smetje

Het smetje viel op omdat de rest zo smetteloos was, zodra de smetteloze rest troebel werd, viel ook het smetje totaal weg.…

de kerk d’herberg met ’t biljart Oh Oh Oudsoetermeer gehucht van boeren in hoeven verse melk in kannen laat de stadse jonge juffrouwen met d'r luitjes lingerie zo wulps in vouwen u dan keren kranigh om 't smetje eenmalig te aanschouwen…

meer over je overleden leven, verleden Daar sta ik dan in het heden in een paradijselijke beeldentuin Ik besluit te blijven nog lang te leven en flink te morsen!…

in tijden van grote schaarste en armoede laat je schaamte varen kijk je niet op een smetje ben je blij met elke kruimel daar moest ik aan denken toen ik die grote foto in de Volkskrant van j.l. donderdag 28 augustus zag ik voelde mijn lekkere trek uit schaamte op de loop gaan en groef diep in mijn herinnering naar de laatste keer dat…

Is het echt verleden tijd dat we " bokkensprongen" maakten Dat lukt nu echt niet meer De tijd van toen, komt niet weerom Toch hunker ik steeds meer Naar die mooie tijd, die vroegere tijd Van weleer! Het is echt lang geleden, maar niets van toen is vergelijkbaar met nu!…

wereld inreet met gebroken steen—aan tafel Het slotgebed begon En toen daarna het kruis en ja Ook minder veelbesproken spijkers Langs scheurend voorhangsel ontglipten Op weg naar nieuwe demoniemen Toen werd God ons tafelkleed Vader vraagt de rafels zegen Het hemelse flankeert ons bord En wij zijn uit de kip gelekt Verstomd gestold tot smetje…

De buurman gaat naar zijn privéchaletje Zijn vreugde komt uit een reclamefolder Hij vindt het kerstgebeuren grote kolder Verbroedering gaat boven buurmans petje Op ’t kabinetsbeleid komt weer een smetje ’t Klimaatakkoord komt echt niet uit de polder Maar thuis mag oma weer eens van de zolder Zo heeft ze ook met kerst een binnenpretje Maar…

Ik leer zien wat belangrijk is door na te doen hoe jij kijkt Ik voel wat jij voelt door na te doen wat jij voelt Als een brabbelende kind volgt mijn kennis mijn lichaam dat jouw bewegingen volgt Hoe dichterbij hoe beter mijn weerspiegeling is maar nooit precies hetzelfde zelfs als het water glad is en dat is weg zodra ik erin duik…

Ik krijg betaald en ik koop het bed waarin ik wil liggen in het land van mijn keuze het land van de revolutie, van vrijheid ....en gelijkheid waar iedereen weg moet ....die zegt of steunt dat anders beter is het land zonder mensen ....die huisgenoten en buren uitzonderen ....om hun afkomst, geslacht of liefde het land zonder volgelingen…

Raven op mijn schouders om me de weg te wijzen en mensen te roepen om hen te ontmoeten De jongen die op het strand tekent met kleurige keien, tweemaal daags en ze natelt voor hij weggaat wetend dat de vloed komt met golven die langer zullen leven dan hij De man in de kamers vol tafels met kwartsen uit de landen waar hij zocht naar heiligheid…

Samen op het bankje onder de kersenboom de aflopende dag langzaam de nacht in laten zakken Weer een avond samen onder de kersenboom Denk niet romantisch aan de fonkeling in een glas het vlammetje van een kaars in de schemering intiem samen onder de kersenboom Dat zou surrogaat zijn en ons geen ruimte laten te voelen wie we vandaag…

De snelheid van de trein trekt voor mijn ogen de massa uit de wereld, vormeloze strepen tekenen onwetenschappelijk de formule van Einstein op de ramen Soms is even in beeld wat het is, als je stil staat Dan kun je zien wat het is, iets tijdelijks in zijn raadselachtige vlucht van schijnbare illusies Alles bestaat onwetend hoe…

Nieuwjaar, ik kies mijn wenkbrauwen Ster, Parijs of Prinses de lijnen van mijn geluk als de randen van mijn kijken en ik bescherm me met geuren ga nooit de deur uit zonder deze zekerheid van de zegen van boven, de rode loper op mijn bedachte weg Rekken en strekken met sierlijke bogen van liefde om te voorkomen dat mijn lichaam inzakt…

De oeroude plicht voor elkaar te zorgen: er kwamen belastingen van dus moesten we leren tellen Hartstikke leuk, we tellen stoeptegels en knikkers de kaarsjes op de taart en het geld op onze naam We begrijpen de wereld en delen alles netjes in jong en oud, arm en rijk (hokjes die met ons meegroeien) tot de getallen te groot worden…

Schijnbaar uit het niets ploppen en plokken er geluidjes van een begin in de poel van mijn gedachten atomen waarneming in de oneindige leegte van mijn bewustzijn mijn universum in het multiversum door elkaar schietende beeld- deeltjes die zich verbinden tot samenhangende gedachten Ik kneed, meng en buig ze tot ze glimlachen…

O liefhebbers van duurzaam choco-ijs De lentezon laat alwat leeft weer bloeien De bloeddruk stijgt en laat wat zweet rood gloeien Het licht verhitte lijf raakt van de wijs Derhalve waken wij over de smaak Der tropische surprises van cacao Van Mexico, Brasil tot Curaçao En stellen elk klein smetje aan de kaak Zolang men aan geen andere kwalen…

weerschijnend in de glans van het verleden. Komt ooit een tijd om dit te evenaren, dan als herinnering, als erfenis van een moment, volmaakter dan het heden.…

Soms krijgt verleden een staartje .... Sinds we in elkaar 'wonen' zijn we nooit verder dan een hartslag verwijderd van de ander dat is houden van elkáár…

De slaap is een schurftige bedelaar steeds minder vaak vindt hij de weg naar mijn deur bang als hij is van mijn grijnzende honden, zie ze snokken aan hun roestige ketting Ik nam een kijkje in mijn pakhuis van klein ongenoegen en groot verdriet haalde wat rag weg en zag wat kasten op een kier, de jaren '90 maakten goede sier.... en toen…

Het liefste van voorbij is zo verweven door mijn leven als een bundel gouddraden verkregen uit het vlas het voelt nog steeds zacht strelend als zoete bloemengeuren in een zomerlied die mijn dagen doen kleuren dat helend opklinkt uit verleden hoe intens onze liefde was…

Reeds lang diep in de schedels gevallen ogen, gebroken ruggen, vergane oren, zullen niet meer zien, niets meer voelen, nooit meer horen. Laat staan spreken.…

Doe ramen, deuren dicht Knuffel je medemens Betaal enkel nog contant Was je handen zelden Doe het voor je land Intensiveer je contacten Na een positieve test Premier Rutte is je dankbaar Corona doet de rest Elke uitbraakspot is winnaar Laat het virus maar gaan Het zal ons heus wel lukken Allemaal samen met elkaar Er is wel een smetje…

Coronapersmoment wordt vervangen Door Nederland Radio Oranje Neen het is geen oorlogstijd Maar wel iets wat er veel op lijkt De Koninklijke Familie is niet gevlucht Maar zit wel gevangen in haar Paleis Niet de Minister President Rutte Maar het hoofd van de Regering En de voorzitter van de Raad van State Zijne Majesteit Koning Willem-Alexander…

Openbaar kunstbezit: de brandweermannen trainen in de Seine, in het galante park spelen veertig mussen met zondagskinderen, en olie en zand varen gestaag door het dichte net van krioelende mensen Bij de nieuwe brug knijpt een schip twee dekken scholieren uit: een lang lint oranje petjes golft boven de brugleuning naar de overkant en…

Via het trappetje van het verleden daal ik af naar tijden van pijn en vernedering. Lijkt zo lang geleden probeer te vermijden hoe het voelt zielepijn.…

Ik ben even weggeweest naar de zon en naar het water waar het zand zijn schelpen leest vroeger samenkomt met later Ik ben tot de rand gegaan van mijn voelen en mijn denken heb er op een wolk gestaan zag een engel naar me wenken Ik ben uit mezelf gegleden heb als vogel rondgevlogen zwevend door mijn oud verleden zoekend naar een nieuw…

Die LPF-lui zijn nog veel te goed. Een oorvijg, wat verbannen criminelen ? Waarom niet levend koken, vierendelen, onthoofden, duimschroef, kielhalen en knoet ? Terug naar schandpaal, brandmerk en schavot ! Het hakblok wacht, de nieuwe bijl is bot. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -…

Soms lijken beelden uit het verleden terug te kaatsen in het heden En diens omstandigheden Nooit voorbij te gaan Wie, wie kan mijn hart betreden Zonder te steken diep daarbeneden In het dal van het verleden En zijn ziel open laten staan…

vurige tranen heeft mijn hart gelaten voor de liefde die me heeft verlaten maar nu overladen met zonnestralen zullen de sporen van die tranen mij niet verlaten zodat ik zelf geen tranen zou veroorzaken die ook leed, zouden achterlaten…

mijn hart dwaalt tussen rivieren van verdriet stroomt door een dwaalhof van tranen weent een eindeloos lied fluistert een harteloos geheim verzwijgt een pijn, niet vergeten mijn hart dat is mijn verleden…