Alle inzendingen over vliegtuigje

met zomers geronk vult een vrolijk vliegtuigje de wijde hemel…

Een vlinder sprak eens heel gevat ik ben dit leven fladderzat en trok zich terug in zijn cocon alwaar hij voor zichzelf een privé-vliegtuigje spon.…

boven op de heuvel bij gebrek aan zee een lege fles in het zand Magnolia vouw ik mijn brief tot een vliegtuigje wachtend op de wind om mijn woorden mee te nemen…

van papieren beloften vouwde hij 'n vliegtuigje stapte in en ontsnapte aan de gevestigde orde waar hij nog 'n appeltje mee te schillen had langzaam vervloog haar hoop op een goede afloop…

Stilte, achter mijn raam in de lucht een vliegtuigje, hier in de kamer steeds meer schaduw - ik wil deze dag terug, mijzelf bewaren: meisje met brief. Daarom open ik je brief niet. ----------------------------- uit: 'Dakruiters', 2000.…

ik mis het zomergeluid van een vliegtuigje heel hoog dat stipje als een bromvlieg, en heel aards ergens beneden met de rug in het gras van weelde, ogen die verloren raken in het blauw, de geur en lucht die warm en zwoel, om het hoofd heen zweven, maar meest nog mis ik in mijn nood jouw adem die mijn lippen streelt…

Bij de start zwaait ze nog Nu de carrousel traag optrekt Gaat ze met ieder rondje Hoger op in de malle molen Hoe slim is technologie die je Sur place draaiend aanstekelijk optilt Eens het vliegtuigje in de lucht laat ze zich verder vervoeren Ouders zwaaien nu naar boven Hier weg van elkaar Na de landing zweven ze te voet verder…

De hemel is zo ver je kijkt ontdaan van elk vliegtuigje. Men ziet de ernst in van een lockdown. Anders valt dit virus niet te temmen. Ik draag een mondkap - wat een plaag... Als de winkel maar weer opengaat: mijn ultieme lente!…

Ik open beduusd de ogen: een vliegtuigje trekt een condensspoor Een streep door de rekening…

Een vliegtuigje laag boven het veld, wij zittend zij aan zij, voor even van de wereld los. En als wij verder gaan Langs ’t kronkelend heidepad, Twee oude mensen zoals wij. Zij groeten ons, wij groeten hen, Er is iets wat ons bindt, ’t is lente, wij zijn blij. mei 2003…

"Je moet spelen!" Speelt hij me toe Groengrijze rook stoomt fluitend uit zijn oren "Speel dan, vlieg dan, laat je horen want dat kwam je hier toch doen? Je bent zo..." Zijn voeten blijven tikken en zijn stem voelt zich verheven boven alle grijze haren op zijn hoofd "Je hebt beloofd dat je zou spelen" In gedachten speel ik tetris met de…