Alle inzendingen over volgevreten

Zuipen en vreten Binnenhof, geweten ? Lautrec had het niet beter kunnen schilderen Nederlandse polikliek aan 't verwilderen Wij betalen dat geschrans En krijgen zelf geen kans Zij draaien de muziekjes Ons resten slechts de kliekjes…

Ja het is waar, ik weeg driehonderd pond ik ben best wel een beetje volgevreten, het is waar ja, ik eet werkelijk ongezond ik beloof na dit ijsje, ik ga gezonder eten. Weet je wat, ik beloof het u ik ga lijnen ik ga met die mevrouw Bakker in zee, dan zullen de kilo's wel snel verdwijnen en pas ik eindelijk weer eens op de plee.…

ik wil niet meer ik wil niet meer van halloween en jingle bells van plastic en karton ik wil niet meer van winst en groei van splijtstof en carbon ik wil niet meer de rups is volgevreten het nest is volgescheten ik wil niet meer ik kruip in mijn cocon…

wanneer de kaarten worden gedraaid geen hond nog de dorre grond bezaait de maan zich verslikt in kometen water zichzelf heeft volgevreten de ontbeerde burcht is ingestort regeert de dood van haven tot port…

We verschuilen ons achter dikke muren, als volgevreten heersers die turen ... Turen met halfgesloten ogen, ons hoofd een beetje gebogen, naar de zanger met zijn lied. Maar luisteren ... doen we niet.…

Een rups die op een espenblad dik en volgevreten zat was heerlijk aan het rusten. Een spreeuw die toevallig overvloog hem zag, en bij zichzelf overwoog dat hij die ook wel lustte. Hij pakte de rups, keek om zich heen vond een plek en streek meteen als trotse vinder neer.…

Zacht sluipt hij nader weet dat hij niet welkom is, maar vindt een warme plek waar hij ongestoord grimlachend kan vreten al langere tijd broedt hij tussen verschillende cellen op een meedogenloze aanval wetend dat hij, volgevreten, een zwart gat achterlaat het kwaad zal dan toch de winnaar zijn van dit ongelijke spel waar de knikkers…

Ongelooflijk Zie de DNB heeft het gevonden JA de pensioenen wat zijn ze vindingrijk Je hoort ze wrijven en krabben over de koppen Daarom zijn ze ook zowat kaal denken ze nou werkelijk dat wij gek zijn DE volgevreten kaalplukkers kon je verwachten toch naar de miljarden gift Niet zeiken oudjes er is nog Drees En wat geld heeft loopt niks mis…

Er was eens een insectje, klein en blij Eentje met een angel, je weet wel: een bij Het wist: de winter is nabij Het maakte honing en niet uit liefhebberij Maar voor de koningin, een hele karwei Het dacht: nog één keer naar de vallei In het dal, daar ligt een geurige wei Met de zoetste smaak, die van aardbei Het keerde terug, volgevreten na die…

Uitgebuikt en aangedikt, volgevreten en verzadigd, ballen zwiepen naaldjes los en lichtjes doven. De hysterie rondom Jezus zijn verjaardag ebt weg, met het vervliegen van deze laatste dagen. Tussen kerst en 1 januari genoeg tijd te herkauwen, welk geneugte eraan moet geloven, wat anders moet of beter kan.…

wel vaker kom ik jou tegen in terugkerende nachten en in volgevreten vaders de doders van hun dochters niemand hoeft me te vertellen hoe zwaar mijn mond was vol zwarte letters die het gehuil naar stilte droegen en naar mijn gezicht dat uit jouw ogen viel, samen met het tellen van de stappen die je woordelijk vertrappelde…

Breed wiekend in een traag cadans volgevreten met vis, die al azend door zijn lange gerekte nek, de weg heeft gevonden naar verteer. Breed wiekend in een traag cadans is het water zijn podium waar de voorstelling begint, zonder publiek.…

niet zo moeilijk dus laat de politiek niet moeilijk doen het is een fatsoen’s gegeven, waar ook ter wereld sociaal te leven en allemaal een beetje poen Maar nu fronst toch rijk westen het hoofd het verworvene, macht, zelfbelang, handel alles komt in het geding en meer dat geeft de politiek krampen steeds maar weer Het beleid is vadsig volgevreten…

Er lag zo waar een groep leeuwen te geeuwen zij waren duidelijk lui en volgevreten, daar was eerder een wildebeest geweest met de restanten gingen de gieren slieren.…

soms is er een kwade geest een mens tussen wollen beesten hij sluipt in haar schedel het verweer verzegeld tot in de schoot dag na dagen vreet hij dit en dat, in korte en lange vonken tot hij volgevreten is met bloemetjes shirten en weggezakte vruchtbaarheid hij kent de weg, doet ramen en deuren dicht, in haar hoofd op tafel niets…

wij worden aangevreten door godvergeten zogeheten volgevreten zelf aangemeten titel top…. topbestuurders!…

Zijn we dankbaar dat we heel zijn, volgevreten van de zooi, zijn we langzaamaan aan ’t lijnen, want die rollen, zijn niet mooi! Maar ik moet je zeggen, totaal niet ten spijt, die vetrollen, hoef ik heel niet kwijt, gegeten heb ik niet met Kerst.…

Het was gisteren een dag om nooit te vergeten...ik hoorde dat ons welvarend volkje dagelijks eenderde van ons voedsel over de rand kiepert...waardoor onze door de bank genomen zeer gewaardeerde volgevreten medemens alhier een denkbeeldige voedselafvaltrein produceert van Uitgeest tot Barcelona... _____________________________ (ON-)HOUDBAAR Ook…

het hoge woord is er uit maar ik schrijf haar niet mijn verzen staan volgevreten als een dikke buik dichtgeslibd als een vijver met eendekroos ik laat haar eerst rennen totdat ze zich leeg braakt en wanneer het schuim van overbodige zinnen weggetrokken is een opspattende golven ja dan ja dan zullen mijn weinige gedachten zich…

Sprak ik ooit over Kermis in de hel, van koningen, zo vet en volgevreten. We dachten even erover na, één tel, om het daarna parmantig te vergeten. Blind voor gevolgen die er kwamen, doof voor beloften die we braken. De luie wereld kwam nooit samen, maar bleef zijn plicht verzaken.…

Kokend bloed, pompend, bruisend vol woede een weg banend elke vezel volgevreten elke cel op barsten zo kwaad nog nooit geweest Een traan, het branden, doodgeslagen De leegte knagend, beet voor beet Verdwaasd, een waas voor m’n ogen De weg verdwenen, niet te zien Zo’n verdriet nog nooit gehad Een gat, een hol gevoel, verlaten Ik mis je…

Bekend geluid Een bakje rammelt D’r valt wat uit Sprint naar boven Hap, slik, weg Voldaan en volgevreten Is dit alles zeg?…

Ben zo moe van al dat gezemel Van dat prijzen onderling rechtstreeks tot aan de hemel Dat volgevreten lummelen in de blauwe stoeltjes Schijnheilig opkomen voor al die hongerige smoeltjes Nee, de belangen van kippen en koeien zijn te groot Uiteraard mee eens, geen debat over kinderen in nood Agressieve defensieve bemoeienissen kosten ongekend…

Koningen, volgevreten op hun troon, ze bleven blind en doof voor de hoon. Ik kijk toe, ik zie en laat het gebeuren, anders zegt men dat ik niet moet zeuren. De wapenindustrie, zo rijk en zo machtig, vindt het geweld gunstig en zo prachtig. Ze maken winst, en worden lui rijk, de dollar heeft immers altijd gelijk.…

Loom verschijnt een dikke spin, reeds volgevreten na een insektenrijke hete zomer, en begint dan razendsnel aan het inspinnen. Ik mag ze niet erg, die spinners, maar ik denk dat ik het webbenvegen van de week maar eens oversla.…

Bommen op Irak en Libanon Giflozingen in Afrika en op zee Het gebruik van asbestdaken in Ukraine De politiek beslist en gaat erin mee Het westen huichelt gestadig door Eenieder volgevreten gaat ervoor En och wij zijn zo volgzaam en begaan Eisen het recht een boom te laten staan Intussen treden rivieren buiten de oevers Sleurt het wassende…

En in hun nesten liggen de mensen te snurken en te draaien met volgevreten buiken en is alles zoals het moet in het rijke westen en is alles goed en moeten we niet sentimenteel doen o- ver mensen die het minder hebben waar ook ter wereld, maar soms voel je je schuldig o- ver de kromme verhoudingen en is er in je- zelf nog een plekje over voor…

Volgevreten hebben we niets te wensen, gedragen we ons als verwende mensen. Die, als was het een soort van spel, de ander méér toewensen dan de hel. En versuft, door teveel eten en drank, vallen we in een rusteloze slaap op de bank. Dromen hardop van wat we hebben aangericht, maar wel met een vale grijns op ons gezicht.…

volslagen op drift uit de hand en op hol geraakt leven het moede hoofd te bieden met de linkerhand miljarden pompend in patriots cruise missiles drones onderzeeërs munitie in handen gekomen van de bewakers van het heilige land ten westen van de jordaan met in de woestijn een schaarsverlichte stal godzijdank nog bewaakt door een os volgevreten…

Vlezig volgevreten gaan ze retourloos heen Lichtspleten flitsen ritmisch door hun zwijnenkop Zuurstof schaars vreet angst traag hun ziel op In hun laatste uren is dolle stress hun deel Ze zijn onze verwanten, ze houden van spel en omarmen volop het goede leven Altijd goesting zich sociaal uit te leven geraken ze zwijnend goed in hun vel…