Als volgevreten koningen

De zanger, verzonken in zijn lied,
zingt ons toe: We horen het niet.
Want we zijn bang voor wat hij zegt,
de waarheid die hij aan onze voeten legt.

We zijn blind en doof voor ons falen,
we zwijgen liever nog in alle talen.
Als koningen, lomp en volgevreten,
leunen we achterover en we vergeten.

Vergeten de oorlogen en het geweld,
de onderdrukking, angst, verdriet.
En het enige wat bij ons nog telt,
is carierre, luxe ... de waarheid niet.

De zanger, verzonken in zijn lied,
zingt ons toe: We horen het niet.
Zijn woorden die ons eigenlijk raken,
negeren we, we willen niet ontwaken.

Ontwaken uit onze zo duistere dromen,
we laten het slechte niet tot ons komen.
We verschuilen ons achter dikke muren,
als volgevreten heersers die turen ...

Turen met halfgesloten ogen,
ons hoofd een beetje gebogen,
naar de zanger met zijn lied.
Maar luisteren ... doen we niet.

Schrijver: Jos Witteman, 10 februari 2005

jlwittemanyahoo.com

falen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 310