Alle inzendingen over vooruitblik op herft

in een rustig onspannen seizoenstijd vooruitblikkend op de emotionele tranen uit de hemel waarin joekels van bomen hun bladeren laten vallen kijkend naar het nieuwe begin.…

Die is nog een mysterie, je kan iets voorbereiden, wat vooruitblikken, maar meer niet...…

Wij zijn nu en hier, maar straks zijn wij er niet meer bij en draait de aarde verder en wordt het lente en zomer, herft en winter. We zoeken en vinden weer, laten los en worden herboren.…

De o drong in de maand en schonk oktober. De aarde hoopt veel bladloof op te vangen, het meeste blijft het liefst nog boomhoog hangen, al groeit de nacht, al oogt het zonlicht sober. Straks krijgt natuur haar gouden aureool en wij een pan gestampte boerenkool –…

Herfst laat z'n koude adem over aarde gaan Maakt ruim baan voor koning Winter Aarde minder op met zon dan maan Bomen ontdaan van al z'n blad van alle luister Zelfs tot gefluister niet langer in staat Herft neemt winter al de maat krijgt ijskoude vingers.…

de zon vervaagt het jaar wordt oud een schilderij zo uit mijn hart de winter zal nog kouder zijn ik voel me verward ganzen vliegen naar de warmte toe verdwijnen langzaam uit het zicht had ik maar vleugels dan vloog ik naar het nieuwe licht als een zonnestraal kwam je in mijn leven maar als een herfstblad vloog je weg met gouden stiksels…

Vooruitblik Simpel gebleven Volledig Onder te dompelen Ik wou het absoluut begrijpen Bidprentje zonder charisma 'Ik geef je een roosje, mijn Roosje' zong Conny Van Den Bosch Onmiddellijk opnieuw opdraven Je zal het maar hebben Vuur in de vingers Middelmatig België in A groot Tot hij erin verschijnt…

Wind water en buitenvergiet druppel keer op keer onaangekondigd zonder oponthoud maar geruisloos in groen geheveld gras, als de zomer wegkrabbelt die de blinde mol het eerste zag Bevend inderdaad zonder twijfel wakkeren de herfstvuren aan zodat geurige harten licht laten spelen in de mossige schaduw aan weerszijde loef en lij Onvernieuwd…

Ze hebben mij hier heen gebracht. Geblinddoekt en geboeid en spraken, Jij zult de mooiste verzen maken. nog deze nacht. Het is niet waar, het is niet waar. Mij schiet een enkel woord te binnen. Herbeginnen. Ik wil geen huis, geen maan ik wil gestorven zijn en weer ontstaan.…

languit ligt ze ontspannen op haar zij vingertoppen bevallig op haar hoofd waardoor ze uitdagend haar schemerharige oksel toont met een lichte spot kijkt ze hem aan, beloftenvol, dronken wordt hij als zij hem tergend traag ontdoet van kleren en ze wegwerpt langs haar schouder een voor een zelfs met barenssporen oogt zij…

[Senryu] puissant rijke prins huwt watervlugge schone heel Monaco juicht (Toelichting: prins Albert II van Monaco treedt deze zomer in het huwelijk met een voormalig Zuid-Afrikaanse zwemster/fotomodel)…

Ergens valt een bom, een blindganger op een huis door het dak, maakt een gat in de vloer, blijft steken Verbaasd kijkt een gezin omhoog angstig en met schrik in de ogen. Een wonder is geschied tussen hemel en aarde, want er is meer dan geluk hebben en geloven: de allergrootste kracht in het kleinste gevangen in een uranium atoom. Haastig…

Dit zien toont zich als het trijpen hooiland waar de pink zich snijdt aan de kruin van de dijk; is zonder: 'Kijk eens zwanen en jonge zwanen.' In natgrijze grond met leverblad, met koeienstront in het herbarium, waar de duim in de sloot blijft steken, leeft dit zien van de handopen palm. Zie hem, oude man, die zich verwondt aan het…

Nu ken ik alle kaden, alle stegen, En de Palazzo's. En ik voel me warm. Ik liet mijn hart hier achter, allerwegen. (En op de Academie-brug mijn arm, Mijn nier op de Rialto. En mijn lever, Die liet ik achter op het Arsenaal.) O, deze stad is boven spot verheven... Maar zelf een rarekiek en toverzaal. Hier kan men zeer voornaam de pijp…

Ze zeggen dat het niets betekent Omdat we nu eenmaal spiegels zijn die vriendelijk teruggroeten Maar toch, de bakker kent mijn naam en de postbode is blij dat ik thuis ben voor de pakjes van de buren Gelukkig Nieuwjaar Vooruitblikkend houden we moed met goed nieuws, al zeggen ze dat het niets betekent dat er de rest van het jaar…

emotie Maar wat vreest hij dan het meest Die angstige en gecreëerde commotie Voor dat allemaal is hij namelijk het bangst Wees niet bang de vrijheid komt er aan De angst is ook maar een minuscuul geestje Eigenlijk zelfs maar een heel vreesachtig beestje Dat helemaal geen recht heeft in het menselijk bestaan Morgen regeert de hoop Dat vooruitblikkende…

Als de herfst erft van de zomer betaalt zich dat uit in klinkende zon welke door de goudkleurige bladeren van de bomen het verlangen naar de zomer stralend levendig houdt en de winter ver weg!…

Temidden van wat half ontgonnen land Is er in Zambia een dorp verrezen Voor arme seropositieve wezen (Daarvan is daar helaas een groot bestand) Zo'n dorp maakt menig lot wat minder zwaar: De eerste nieuwe hoop voor 't nieuwe jaar…

genietend van de warmte van mensen om mij heen blik ik afsluitend terug om stiekem ook vooruit te kijken zo geniet ik de momenten van samenwerkende mensen die wij ieder voor zich of samen mochten creëren stap voor stap met aandacht versterkten wij het fundament om effectief en inspirerend mensen te mogen passioneren mijmerend over…

We kunnen nog geen afscheid nemen, maar vandaag is dan toch die dag. De zon schijnt, maar inwendig huil ik zacht. Op je laatste rustplaats aangekomen kijk ik om me heen. Zijn er meer die zich zoals ik voelen, of ben ik maar alleen? Peinzend buig ik me weer tot je graf, maar alles gaat langs mee heen. Het enige wat ik nog kan denken is,…

Twee meisjes Zongen zachtjes Hun lieve liefdesliedjes Beide meisjes creëerden Hun creaties koesterend Afscheid nemend Maar nooit Van mijn netvlies Dansend in dromen Alles lost langzaam op Niet deze dromen Altijd bij mij dragend Daarom zing ik mijn lied In de verre velden Wie zal het nog horen Alleen mijn twee meisjes…

Hoog in de lucht Draagt de wind Tranen van de Andes Bereiken nooit de oceaan Ik draag het mee Lichaamstaal Handen en voeten De armoede kleurde De tranen rood En ik draag het mee Nergens was het veilig Op elke hoek loerden ogen Ongelukken per ongeluk Droefheid en frustratie Ik draag het mee Tranen mengen zich Met het leven ten…

Sprakeloos Niet te bevatten De controle kwijt Wat doe je dan Is er ergens hulp Hoe lang wachten Een warme blik Medeleven vol begrip Liefdevol word je benaderd Ook door je buurman Zijn dochter en zijn zoon Maar dan weer alleen In de woestijn van eenzaamheid Je glijdt weg Zinkend in drijfzand Het geeft verdriet Ze zien het bijna niet…

De zomerzon schijnt helder de lucht is helemaal blauw in dit licht vindt men al gauw het land gaat naar de kelder de zomerwind zal koelen het land is helemaal droog de woningnood is veel te hoog asielverzoekers laat men spoelen de zon die vrij blijft schijnen de wind die vrij blijft waaien de waarheid wil niet draaien geen mens…

Als een breuk wordt geheeld, hersteld Soms met pleisters, gaas en tape Kan je dan op dezelfde voet doorgaan? Neen, dat bestaat niet en bestond niet!! Het zijn steeds andere maar wel vernieuwde stappen Zeker kan dat een stap voorwaarts zijn Waarin je je ook weer zou kunnen verstappen Of van tijd tot tijd pas op de plaats neemt Dat gebeurt…

Er zat iets poëtisch in de conversatie we wisselden gegevens uit met geluidloze woorden een duif weggevlogen uit een oude droom vloog over een landkaart naar de horizon waar geniale autisten gespecialiseerd in nudisme de route van organisatie voorzagen je vertelde iets over een woonplaats waar vogels met de doden spraken ik…

zeven magere meisjes zaten bij elkaar, ze kauwden blauwe bessen en praatten over haar.. Er was dus nog een achtste, die had een foute coupe dat was, ontegensprekelijk, het schaapje van de troep. Ze gingen wel eens roken, dat deden ze per zeven want wil je erbij roddelen, dat doe je dat oneven.. Ze hadden ook een leider, al was die informeel…

Erg hard te moeten breken me lieve vertrouwde waarden Doet heel hard pijn voelt ook weinig fijn... Poeslief en ik zijn erg aan Rust toe Digitale boel even alle boeken toe. Lichaam en ziel trekken dan slechts aan één zeel Zo prioritair ook ergens niet erg reëel. Rustig orde op zaken stellen, je concentreren op wat nu en hoe Vergt Rust ook…

~ voor onze nestor, heer Mostertman ~ Gegroet, u trouwe dierbare gemeente Teerbeminde lezers van 't gedicht Woordenluisteraars en beeldenkijkers Ik weeklaag maar zeg niet 'wee uw gebeente' Beminde lezers van het minnedicht Paardenfluisteraars en pottenkijkers Gedichtenzamelaars en 'zelf'verrijkers Van voedsel voor de geest dat ons…

Wij waren op de camping met de kids Al vele uren onder zeil vannacht, Maar toen werd onze voortent onverwacht Van buitenaf geopend met de rits En bij het schijnsel van een zaklantaren Ontwaarden wij twee leerplichtambtenaren.…