Alle inzendingen over wandelende beeldschermen

Ik kijk naar een beeldscherm uren per dag Ik kijk naar woorden en letters Alles kan, alles mag Schrijven is werken Werken, resultaat Secretaresses, kantoorklerken Schrijven is een daad Schrijven is geen hobby Schrijven is veel meer dan dat Voor iedereen met passie Eigenwijzer dan een kat Ik kijk naar een beeldscherm Uren…

op het beeldscherm spreken mensen over tijd en over grenzen die mensen verstrakken tot puntgewijs gestelde lenzen die zich richten op het zijn men breekt het brood en vraagt om wijn…

Het is een groot genoegen Mij op uw beeldscherm te vervoegen. U dan in te lichten Over mijn laatste gedichten Die weer nergens op sloegen. Maar hoe dat ook zij, Uw aandacht was voor mij.…

Vandaag wandel ik in gedachten terug naar het oude huis bij de rivier waar mijn man en ik lang woonden hoe was het daar toen mijn man nog leefde en de kleinkinderen kwamen logeren om in de boomgaard te spelen de oude dag die valt mij zwaar vaak leef ik in gedachten daar niet langer hier de oude foto's in de kast laat ik via het beeldscherm…

Je lippen zo zwoel kus ik op het beeldscherm maar het blijft surrogaat…

Een zwart beeldscherm ruis inplaats van geluid onbewust en op gevoel zoek ik naar de zuiverheid Helderheid van klank en kleur afstemmen op de ander de innerlijke antenne uitgeschoven komt de kwetsbaarheid naar boven Een zachte stem wil worden gehoord het beeld nog vaag komt aarzelend naar voren de handen uitgestrekt Een beeldscherm…

Achter mijn beeldscherm, alleen Verlang naar gezelschap, virtueel kom bij me, kom en deel, help me door de avond heen Het beeldscherm knippert, 0 online Je vrienden doen het aangename Tastbaar, hebben lief, tesamen Geen ander kan zo eenzaam zijn Nog steeds niemand Ik schaam me, het wordt pathetisch Help me! o, is daar iemand?…

Digitale taal virtuele vonken Beeldscherm en toetsenbord een woord, nog een woord als vanzelf elkaars klankbord gevonden op het net Liefde jij, ik en een "klotsend waterbed"…

De Spelen gaan deze keer van start in Klazienaveen, met vogelstoten, fiscuswerpen en bordenlopen op één been, er is mouwtrekken en toogspringen, ook beeldschermen voor tweelingen, en als afsluiter langzamerhandbal en toverformule-1 ...…

De zij-reclame die mijn beeldscherm toont Weet mij toch regelmatig te verrassen De items blijken curieus te passen Alsof een ziener in mijn laptop woont Ja, Google heeft nu openlijk erkend Dat al mijn mailverkeer wordt afgescand…

Als mijn hond Een i-pad had Dan zou de laatste Niet weten wat hem Overkwam - Stoer gesnuffel, Over het beeldscherm Al snel een flinke kras, En na een uitbundige lik Een stevige douchestraal Middels een pislauwe plas…

Onder invloed van het beeldscherm besef ik zachtjes, luidkeels, gierend van de pijn in mijn hoofd in mijn lever in mijn maag dat het leven in mijn hoofd zich afspeelt in de onderbuik van dagen die veel te lang duurden. Ik besef in zestien miljoen kleuren dat ik niet leef, dat ik nooit geleefd heb.…

M'n notitieboeken met bier bevlekken terwijl 'So what' van Davis en Coltrane uit m'n koptelefoon tettert En m'n eigen 'genialiteit' me vanaf m'n beeldscherm in de ogen kijkt Wat wil je nog meer? Het biermerk Duvel bevat 8,5% alc.…

iemand keek altijd mee en wist alles wat je deed sprak je aan na je dood maar vroeger kon je altijd je verbergen in berouw en dan had je … iemand kijkt altijd mee en weet alles wat je doet en rekent direct af beschermen van leven als je niets te verbergen hebt, heb je … beeldschermen beschermen verbergen…

het zakdoek grijpen voor verslikkers is niet overbodig overal staan venster op de uitkijk beeldschermen trekken wereldwijd de nacht in knettergekke monden kauwen alsmaar valken zijn binnen met hun zware haaksnavel en gekromde, sterke klauwen klimmen ze uit het beeld op het voetpad zijn ze virtuoos in hun moedertaal roepen…

nooit zal dit wennen zeggen doktersogen achter het bureau het beeldscherm toont wat de muis niet wissen kan op de gang trekt een stoet cliniclowns de stijf gesloten deur voorbij de kalender aan de muur die een toekomst op papier plaveit buiten roept een kind buut vrij…

De nerveuze flitsbeelden op de supersonische beeldschermen worden verafgood en daarnaast is niets meer heilig of gelijkwaardig aan het Goddelijke.…

een groeter kwam voorbij en zei beleefd ander mens wat ben jij in het echt gesproken dan hé de aangesprokene zei.. hé voorbijganger ik ben ook een toevallige groeter en wat ben jij als hier geen dag iets zegt verbaasd keken we naar het beeldscherm knopjes zeiden wij, dat geeft best licht…

Hoe zoet is 't tussen broederen twee te wandelen, te wandelen, bemint men van de twee de een, de een gelijk de andere; bemint men ze alle twee, en zij, beminnen ze ook malkanderen gebroederlijk; 't is zoet erbij te wandelen, te wandelen.…

Voor mijn geen tattoo toedeloe, toedeloe voor mij geen tattoo-age aan mijn lijf geen 'polonage' mijn ouderdoms-vlekjes en streepjes ontsieren al genoeg van mijn, van ouds, goddelijk lijf!! NOU GOED DAN 1 DAN TOCH.... de naam van mijn dochter GIULIA die lieverd maar wel in 't klein MET NATUURLIJK WEL EEN HEEL GROOT ROOD HART!!!!…

Van beneden uit de vallei nemen we mee uit een beek drie witte steentjes voor op de top van de berg een oeroud ritueel dat zo persoonlijk wordt wij hechten ons aan spreken toe het vertrouwd warm wordend gewicht dat we achterlaten op de top met veel wijze woorden en spijt in het hart We dalen lichter bezwaard af er wordt op ons gewacht…

ze wandelt in zijn schaduw op het ritme van zijn stap vergezichten genieten zwijgend mee…

loop even mee een rondje om door zwijgende straten ik ben dan stil als ik met jou bij mezelf kom jij kan praten…

voor mij rolt het pad trekt strepen door het land de horizon verandert met elke stap maar komt nooit dichterbij panorama's rijgen zich aaneen glijden als kralen van 'n rozenkrans door mijn hand tot ik alleen nog luister naar wat geen stem nodig heeft…

We liepen langs een sloot met veel omgevallen takken van wilg, kornoelje. Katjes, bloesems botten uit Ik probeerde op de naam te komen van een kruid at van het blad, kwam er niet uit De zon scheen door een open plek in het wolkendek In de horizon lagen roze strepen Een kaarsrechte smalle sloot kruiste ‘t weiland ‘k Had geen mobiel…

We lopen luistertuinen door de nacht kijkt stiekem toe achter donkere wolken fluisteren sterren geheimen in ons oor. Plasjes water, regengeklater onze voeten als kleine boten in zee een streperig gordijn van druppelwoorden hand in hand de stroming mee. Van klinkers naar gras naar grazige weiden droombomen dansen en draaien voorbij zweefwezens…

Een slechte bui drijft mijn bewuste binnen, schildert de wereld grauw, negatief gevoel omwolkt herinneringen, destabiliseert mijn leven, ik zoek afleiding en wandel de binnenstad in, de oude stad waar niets verandert trek ik aan als ‘n warme jas, ze is helende pleister op kwellende littekens; ik herdenk Kees P op de binnenplaats van het Burgerweeshuis…

het regent in het Vondelpark letters vallen met bakken uit de hemel zou hij, de dode dichter alsnog zijn oude schrift over mij uitstrooien en strofen weer doen zijn als de aarde is stof en nu even verwaterd plassen vangen zwaardere woorden op het helpt zijn taal te verdunnen naar hedendaagse herkenning vlak, dun, licht of schreeuwerig…

Met elke stap van mijn wandeling bloeien er bloemen, mensen en vergezichten. Met elke stap van mijn wandeling komt schoonheid mij tegemoet en verdwijnt in één grote zee. Met elke stap van mijn wandeling wordt mijn pad, een pad van de glimlach en wordt mijn hart één groen veld.…

We wandelen hand in hand over deze eindeloze ijzige stilte totdat we het koud krijgen en onze schaduw achter nalopen naar ons warme huis…