Alle inzendingen over wandelwegen

Ik hou van wandelwegen waterplassen nevel boven meersen zon het wonder van een blad ook als het valt jaargetijden een fazant ondergedoken geschrokken opvliegend uit de sloot moeiteloos argeloos door dit lage land bekoord…

Wandelwegen leiden door de regendagen, wou dat ik dit mysterie kon gaan...alleen onherroepelijk kwetsbaar hoor ik je stem zie jouw gezicht ..in mij ik hou broosheid vast tussen mijn handen, zoek op alle wandelwegen..de regendagen.…

De lente begint vandaag, De wind voel je in je kraag Een kleurrijk palet Heeft zich in de tuin gezet Ook de struiken en de heggen beginnen het allen te zeggen: ‘De lente is in het land’ Het wordt zo plezant, Om buiten te vertoeven Om de frisse geur te snoeven Het groenste groen van de bomen Is nu ook aangekomen Op elke wandelweg Hoor je…

In Suriname deed ik dat ook altijd, naast mijn man als hij zat te knikkenbollen naast mij op het bankje aan de drukke wandelweg, dat vindt u toch niet erg toch meneer?…

ik was op pad met de broer van Jezus zonder pasklare antwoorden maar altijd met de paradox van alle tijden: onthullen en zwijgen we stonden stil en brachten iets in beweging een schepje water op gloeiende kolen we zaaiden wolken al wisten we niet van wie ze waren we lazen van wie bijna de hele Britse zeebodem is een wandelweg…

, een luchtbel aarzelt niet en hapt in zijn eigen vrijheid ik open mijn handen van binnen naar buiten waar gedempte schachtbokken fluisteren over de tijd die niet stil staat een koeltoren vult het raam als een hemel zonder regen, een donker lichaam nabij de mijnkathedraal ik heb nog even om te duiken in mijn jeugd, de bewegwijzerde wandelweg…

ze op nylonkousen te tollen vervuld - zou je het anders willen je kunt er niet omheen van diep untouchable verlangen zomaar een gedachte die ik met geprangd gemoed dapper in de stilte toelaat van een loze zondag morgen wat is ze toch ontdeugend ik moet mijn band nog plakken mijn hoofd doet reeds van ping pong op weg op de zuidelijke wandelweg…

tweederde wandelweg wazig bekeken tweederde van tweederde liter wijn begint zich nu met zware treden in afgedropen lijf weer te wreken zwetend nu een derde nog te breken en dan genadig languit het refrein O zalige dieprode wijn in warme kersentuin met verse geuren van tijm oregano melisse en rozemarijn…

II Mijn eigen wandelwegen, ze bevatten beenderen en vlees van m’n voorgangers; Aardes koude kostgangers. Zij zwoegden hier, net als ik, in zon en regen, weer, wind; ademden dezelfde lucht, voelden dezelfde zwerfzucht. In hun voetsporen volgend maak ik mijn levensreis rond; steeds verder, brozer, banger: Aards komende kostganger.…

gelegd met nagels rood Een dank was er, een koffie, thee en brood, een praten met elkaar En dan weer terug, de liften afgeslagen, want zonnig, bijna mei en bloesem mijn nicht zei nog, ik ben precies als jij- een lopen langs de weg, die opgebroken, dan door een groene strook en om bij 't station te komen was niets bewijzerd meer geen wandelwegen…