Alle inzendingen over wellicht

Verborgen kleuren je ziet ze soms tussendoor Als je opkijkt Of eigenlijk net daarvoor Net als de stille tonen Je hoort ze als je niet luistert Ze schrijden tegen je oren Zoals je hardop fluistert Wegebbende gedachten Waar je soms nog flarden van vindt Ergens in je hoofd Laatst was je nog een kind Verkleuren de kleuren Of…

In gedachten dwaal ik Jouw lichaam Zie ik jou zweven Voorzien van de mooiste Woorden, zou ik jou Willen beleven Misschien voor even Wellicht een nacht Wie weet voor altijd Onverwacht....…

Groen ruikt het herboren gras, uitnodigend fluisteren sprieten: ga maar zitten, of liggen wellicht. Voor lopen is er tijd voldoende. Het park omarmt twee mensen, zo onontwarbaar als zij schijnen. Fluweelzacht klinken er woorden. Meelevend neigen zij, de narcissen.…

Dit gedicht gaat over inzicht. Maar op welke wijzen Kun je zelfinzicht krijgen, Zicht in eigen licht. Zelfvertrouwen Kan het wel-licht opbouwen.…

Wellicht dient het zich aan zonder inhoud, vandaag of morgen, op een andere wijze wellicht, vroeg of laat, bij wijze van tijd tot tijd Wellicht is er niets, ook daarna niet, wat blijft is een huid van marsepein, een leeg harnas, misschien iets van liefde, een herinnering zo je wilt Wellicht is er een vooraf, wat het ook is, waar…

Bent u cultuurbarbaar of fijnbesnaard? Ik hoef geen uitgebreide redenatie, ik vraag u om uw eerste associatie, een eerlijk antwoord toont uw ware aard. Waar denkt u aan bij ‘Max’? Vertelt u maar of dit Verstappen is of Havelaar.…

Even en je schoof dan de gordijnen dicht Dan zou je mij een kus gaan geven en weende samen met mij, wellicht 21-1-2021 Ton Rijkers…

Het is wellicht toch het proberen waard Een keer iets anders, net geen snelsonnet Geef het een naam, noem het dubiolet Bij voorkeur schrijf je het met slakkenvaart Een keer iets anders, het proberen waard? Het is wellicht toch net geen snelsonnet…

Mooi... wellicht Abstrakt, een kras of kleuren op je netvlies Een bowlingbal zoeft langs je hoofd auw... koffiekoekjes zonder kleur Mooi... wellicht Abstrakt, een vettige worm lacht tevreden Gelaten braakt de blauwe lucht een zonnestraal Een vorm of puinhoop. Mooi... wellicht Abstrakt... ?…

Mijn leven voelt als een gevangenis waar ik maar niet uit wil komen. M'n straf zit er op, ik mag gaan. Maar naar wie, waarheen, waartoe leidt dan de weg die ik mag gaan?…

is er nog een vlucht die je niet eerder maakte de thuisvlucht wellicht…

Vochtgevoelige; wellicht dringt het tot u door, merk ik droogjes op…

het leven presenteert de rekening totter dood en wellicht ook daar na…

In twee paar donkere kijkers lag verlangen lichaamstaal sprak boekdelen maar de fluistering van de wind liet haar weten de tijd is nog niet rijp met een warme glimlach in beloftevol zwijgen liet ze hem gaan wellicht ooit wellicht nooit vertelden haar handen…

de meeste van mijn gedichten schrijf ik louter voor mezelf voor eigen gebruik mits in de juiste dosering zal het me goed doen natuurlijk staat het ieder vrij mijn gedichten tot zich te nemen zie het als allemansrecht niets moet maar alles mag laten we afspreken dat wanneer mijn versjes je zoveel doen dat je er zienderogen van opknapt…

Er zijn dagen dat boerentroost geen drank voor vrouwen is duiven niet meer uitvliegen met gevleugelde woorden liefs zelfs gordijnen uit zich zelf dichtblijven. Al waren er ook ooit dagen met veldboeketten en madeliefjes bankjes aan het water en vergezichten draaiorgels op straat en handen vol vrolijkheid zelfs vergeten doofheid. Dan wilden…

Morgen zal wellicht ook een illusie zijn. Maar voor ik morgen zal verslapen, ga ik mijn droomvlucht zonder pijn. Een vlucht voor de droom. Een droom te mooi om waar te zijn…

Een vreemde wellicht een vriend, die je nog niet kent Een vriend schaars geluk…

Ik wacht op regen u wellicht de warme zon wens die wordt gescoord.…

de verloren zoon tijdens jouw leven hoe zwaar de geboorte zo bijzonder toch raar kun je dit allemaal verwerken hoe sterk ben jij dan wellicht moegestreden dit komt er toch van toch lees ik in jouw strijdvaardige ogen enig schitterend licht hopelijk in het paradijs een eeuwig samenzijn wellicht…

alle woorden die ik schrijf zijn reeds geschreven wellicht de orde die ik ze geef maakt ze uniek echter niet zo uniek dat ik er van kan leven dus leef ik mij uit voor een klein publiek alle woorden die ik spreek zijn reeds gesproken wellicht de zin die ik ze geef maakt ze uniek echter niet zo uniek dat ze niet worden gebroken dus breek jij…

een bio-signatuur: misschien wel leven op wellicht veel aardachtige planeten wij dichters zouden dolgraag willen weten of deze kennis méér dan hoop gaat geven misschien wel aardig zijn? wellicht zelfs vrede? dan niet toekomstig maar nog nú, het heden! * Met dank aan Bet voor de verbeterde 2de regel!…

je leunen bij je schuilen wellicht sluit dan nu jouw mooie ogen en ik streel de zorgen uit jouw gezicht…

Want na inzicht wil je wellicht Een gokje wagen. Na inzagen Gewoon doorzagen.…

Dan zal hij wellicht denken je schrijft in en met waterverf, wat weet jij over verbijten schoten van uit de heupen, wat over aangename en onaangename dagen op pad in het leven ongemakkelijke opwinding. Wellicht kent ze de voorbeden ook die uren van ooit ook een ondergelopen dag maakt onbekend niet ongevoelig.…

Wellicht mist enkel een rivier of golven zee uit de mond van een kind nog onbevangen om op te vangen en te bewaren en bewaken. Iets net zo waardevol als brood dat ontstaat uit puur de rijkdom van goudgele aren. Wellicht ontbreekt het mensen soms aan liefde die als vlinder net weer te vlug wegvliegt.…

Het felle lichtje aan de horizon Is het punt waar het allemaal begon Zou dat allermooiste zonnelicht Ook ons eindpunt zijn wellicht?…

buitenstaander kip of ei wellicht allebei buitenstaander ei of kip eigen wijs met stip…

U denkt wellicht Aan de aandacht voor het licht Dat het eigenlijk is. Maar volgens engelenkoren Werd Jezus toen geboren.…

vergeten klompen gevangen in de ledigheid van een parkeerplaats wie heeft ze gedragen wie zal ze missen en wie o wie gaat ze wellicht nog gebruiken…