Alle inzendingen over winkelruit

een schim op de ruit te zien een grijzende vent een beeld dat nooit went ~~~~~~ lopend langs de ruit loopt die grijsaard met me mee samen één wij twee ~~~~~~ weerspiegeld zie ik wie daar staat en valt me op hoe snel tijd vergaat ~~~~~~ we treffen elkaar in winkelruit en lachen ons met zelfspot uit…

Je kop stoten tegen de winkelruit om je heen kijken of iemand het ziet of zogenaamd niet heeft gezien zelfs dát is niet het geval je probeert het nog eens…

Haast niemand in mijn jeugd had er tv, Dus zag ik door een winkelruit daar binnen Eusebio de voetbalbeker winnen, Je neemt zoiets je hele leven mee. De Parel, zoals iedereen hem kende, Eusebio, bij leven al legende.…

ik ben een beeldhouwer maak armpjes voor een kind geef het tevens beentjes en een mondje voor de pret volmaakt hoeft het niet te zijn want mijn mond staat niet recht spreekt onvolkomen woorden en kwijlt als een dronken gek ze lachen de mannen en vrouwen die gluren door de winkelruit want ja ik ben anders dan hun kroost dat zich verschuilt…

ik had plezier stiekem even in de winkelruit naar mezelf kijken de hand opsteken en zwaaien betrapt worden en toch doen alsof we van niks weten tegenwoordig is het heel gewoon als jij je eigen projectie ontmoet in de winkelruit glinsterend in video en met een stralende lach of in hologram met een knipoog ze zijn al in optie…

er is geen houvast in dit ijle zijn geen heldere lijn die ‘t hier en daar markeert ’t gewone zijn waar vorm met koele hand nog tastbaar heerst ligt achter mij er lijkt beweging in de straten maar in geblindeerde winkelruiten zie ik slechts mijn oude zelf er is geen binnentreden meer geen bel die rinkelt of de vertrouwde winkelier…

Maar ga intussen jezelf maar na, bekijk jezelf in een winkelruit - als je ervoor staat, kun je ook je duimen achter de broekriem steken en achterover staan, vooral als de ruit een beetje wiebelt door de wind. -------------------------------------- uit: Polaroid Gedichten 1955 - 1976.…

Winterlichtfeest naar verluidt Maar ik vind het niet kloppen Zwavelstokjes in sloppen Kunstsneeuw op winkelruit Winterlichtfeest naar verluidt Massaal slaan we aan ’t shoppen Moslims en Christenen stoppen Glitters in dennen met kluit Eenzaamheid, droefenis Overgeërfde tranen Iets met een krib en een stal Heel de geschiedenis Van het…

Ik liet je alleen En sindsdien weet ik niet waar je gebleven bent Nu kijk ik overal op straat om me heen Ik dacht je te zien in een weerspiegeling van een winkelruit maar het was slechts een hersenschim En je stem, lijkt het wel, hoor ik in ieder zuchtje van de wind Ik fluister je naam alsof je dichtbij bent Jij bent dichtbij Ik…

De straat is nat, de lucht is vol van regen het licht weerkaatst zich op mijn glimmend pad in elke winkelruit kom ik mij tegen alsof men mij daar zomaar over had...…

ze spiegelde profiel in de grote winkelruit een charmant verschijnen en met kokette stap verdwijnen ik draaide keek en liep haar achterna de wind droeg modisch haar jas in lichtjes vlagen een korte rok en vleugjes lange benen de tenen rood gelakt bloot in hooggehakt het haar speels opgebonden in het heersend blond een zachte…

ik zag je dralen en verdwalen in de winkelruit je hakte hoger in weerkaatsing van het glas naast de laarzen en de prijs zag je mijn glimlach later pas het leer was zacht paste naadloos aan je voet de rits wat stroef in eerst gebruiken natuurlijk liet je mij de kwaliteitsverschillen ruiken ze zaten als gegoten je kon er goed op…

Ik zoek je Overal Ik kijk soms wel drie keer om In de hoop je toch te zien Ik zoek je Ik elke bus In elke winkelruit In elk deel van de dag Ik zoek je Maar kan je niet vinden En eigenlijk weet ik het maar al te goed Dat je voor mij niet meer te vinden bent Ik zoek je Ook in mijn hart En kom altijd hetzelfde uit Bij…

jij wilde als kind altijd de wind door je haren voelen krullen dansend langs je voorhoofd in opperste verwarring met de ogen dicht dan in de stilte eerst met je vingers voelen of alles er nog is met licht zo kammen dat kleuren weer in zon kunnen vlammen dan pas kijken en spiegelen in de winkelruit hoe zie ik er nu weer…

eerste oog een ongelofelijke tekst die bij nader lezen een intrinsieke aanzet geeft tot het oplossen van de huidige krediet-crisis Waar èèn zaak, èèn man sterk in kan zijn; waaruit het gehele midden en kleinbedrijf geloof, hoop en kracht uit zal gaan putten waardoor het de liefde behoudt voor ondenemen 'Zijn' woorden, als affiche op zijn winkelruit…

Onverschillig slenter ik door de Hartenstraat en zie de hartstocht zich etaleren door winkelruiten. Onaangedaan vervolg ik mijn pad waar straatgeweld zich als een hoer in de kaarten laat kijken, brutaal aan mij opdringt. Links laat ik het liggen en sla de hoek om.…

staan Hij heeft een heel kort lontje Ondeugend als het meisje is Tuit ze met haar mondje De jongen grijnst nu ongeveinsd Haar vriendje is haar hondje Maar dan plotsklapt Haalt hij uit En slaat de jongen op zijn snuit Grijpt vast zijn eigen meisje Ter plekke word het een handgemeen En het meisje maakt het uit Ze kijkt nog even in winkelruit…

Weer liggen stad en wereld voor mij open; maar liefste, ik zie enkel, wáar ik kijk, in elke winkelruit een vreemde lopen op wie ik sinds je weggegaan bent lijk. -------------------------- Uit: Woelig stof, 1989…

Wij gaan er samen voor een uur vandoor. ’s Avonds na zessen is de winkelruit van binnen manshoog met een doek bespannen. Gij komt er met uw ogen bovenuit. Vale personen maken zich gereed de boze geesen bij u uit te bannen, opdat geen pop zich met een man vergeet. -------------------------------- Verzamelde gedichten (1991)…

Groene Boekje of Van Dale Bij twijfel kun je 't beter niet inhalen Be careful met zo'n Engels fetisjisme 't Is advertentie- en reclametaal Als headsets, slips of ladyshave en speakers Als pants en carwash greendeal shorts en sneakers Die gaan met 'Onze Taal' norm aan de haal Wat ik maar zeggen wou, ik zocht en keek Op billboards, winkelruit…

Hij zag haar op straat voor een winkelruit staan. Gelijk een gazelle, heel rank op de poten. En voor hij het wist had-ie zachtjes gefloten. Want zoiets moois liet geen mens zich ontgaan. Zij draaide zich om en hij kreeg het benauwd. Hij wist niet zo goed aan haar blik te ontkomen. Een ruw wakker worden uit hemelse dromen.…

'k vroeg iemand welke richting 't meer nu lag ze wees, ik liep, 'k bekeek me in een winkelruit zag me licht gebogen in een huppel gaan, alleen en zong een lied en vraag me nu nog af waar jij zo plots verdween.…

Ik liep door, behoorlijk ontdaan Zo gauw mogelijk hier vandaan Kon 't niet laten, beet op m'n tong Voelde me weer een klein beetje "jong" Bleef even voor 'n winkelruit staan Bekeek mezelf eens even goed Van beneden naar boven, teen tot toet En ik kwam meteen weer terug op aarde Die knipoog had geen enkele waarde 't Was het likje ijs…

in spookstad Onwennig vult men hun hoofden met flauw vertier noemt het plezier Men verdringt achter vensters de leegheid van hun alledaags bestaan Zondags stil en kil rijk verleden treurt op de Utrechts Oudegracht Omgeving waar ik even geen deel van uitmaak door ‘n jamais vu Voel me zielloos herken m’n spiegelbeeld niet in de winkelruit…

ineens zag ik haar weer in een winkelruit. haar haar schitterde in de zon. ze liep een paar meter verderop. ik ging in galop. ik stak de straat over. het was te laat. het werd mijn dood.…

staken erachter duidelijk af Iedere dag ging zij verder achteruit daardoor stevende zij richting graf Verleppen deed haar verharde vel elastisch was ’t voor geen ene cent Honger heerste bij haar, in elke cel ik wil slank zijn bleef ’t argument Gerimpeld zag haar zo bleke huid geplooid aan haar, als oud gordijn Zij bezag zichzelf in het winkelruit…

En even keek ik door de winkelruit van de speelgoedwinkel van weleer en ik zag dat ik lachend danste met de tragische Harlekijnen. Samen vierden we feestend het verdwenen verdriet. Momenten later liep ik door met de eerste warme zonnestralen op mijn gezicht…

niet ken En als je omkeek ben ik weggekropen Omdat ik weet dat ik zo lelijk ben Voor je me zei, dat jij me graag mocht lijen Had ik nog maling aan m'n scheve nek Ik dacht dat toch geen mens met mij wou vrijen Want mooie meisjes zijn 't meest in trek Voor jou had ik me bloesie aangetrokken Droeg ik m'n hoedje van de modeplaat Maar voor 'n winkelruit…

één keer....laten we t nieuwe zeer rusten en het oude vertekend verbeelden en aan t raam de vluchtig- heid van voorbijsnellende passanten met slechts een half oog nog volgen. la- ten we ons warmen ook aan 't leven van toen... 2 (buiten) vrouwen met roodgebloemde rokken en zwarte hoeden lopen voorbij, poseren even voor de winkelruiten…

Je genoot vele etalages met snuisterijen, 't wheelen en dealen markten met kruiden, het verse fruit achter menig winkelruit vele ingrediënten om ook nu als vrouw vrijuit nog te sealen.…