Alle inzendingen over zachte wind

denkt het hek Mensen lopen voorbij Een lekker stukje appel, denkt de merel De voorbijganger voelt aan het hek De bladeren wanen zich een windstilte De zachte wind bedenkt zichzelf Waar de wind zacht waait een zachte wind waar… (Ondertussen) Mensen lopen voorbij…

in hoge wolken zoek ik een hemelse prins zachte wind steekt op…

Een zachte wind waait de hof ruist, vol van luister woorden als lichtjes.…

zachte wind streelt gedachten die uitzien over zee waar palmen mee bewegen fluistert de zon je bent niet alleen…

Als in een vacuüm rest het luisteren naar het fluisteren van de zachte wind Langzaam loslatend tot de stilte komt van daaruit de keuze voor een nieuw begin…

Stilte, hangend blad landschap, door een zachte wind omvat. Ritselend blad, als een zacht gefluister,hier in het duister. Kijk, voel ontroering als de natuur rust in de nacht.…

Voel je als een vlinder fladderend in de zachte wind Voel je als in vervlogen tijden als een zorgeloos spelend kind Voel hoe het was om te spelen in het gras toen je die fladderende vlinder was…

Steeds maar onderweg naar later als een storm zo ongeremd kan jij niet genieten van het moment luister naar het fluisteren van de zachte wind het nu is de toevoerweg van de toekomst waar je voor bent bestemd maar nog niet kent…

Witte bloemetjes Spelend in de zachte wind Wuivend naar de zon Wachtend tot jij komt Om dan geplukt te worden Eeuwig geuren zij Witte bloemetjes Geknuffeld door jouw vingers Door vlinders gekust…

Zwoele zachte wind aan de rand van stilte een mystiek geluid.…

als de zachte wind die door mijn haren waait is je hand waarmee je lief het plakkerige stof van mijn wangen aait Nog warmer dan je vingers die langs tedere plekjes vlogen is je mond op de mijne en de liefde in je ogen…

Een zachte wind waait over de beek. Ik buig voorover en kijk in het water. De golfjes vervormen mijn gezicht. Ik zie dat de rimpels boven mijn ogen worden meegenomen in het water tot over de horizon. Ze worden gedragen in deze glimlach van God.…

ik heb een cocon van licht gesponnen uit vroege zonnestralen een zachte wind vergaarde de draden uit geurende bloemen ik wilde de zomer begrijpen reiken naar het feest dat lang geleden voor ons de tastbare hemel op aarde is geweest…

Dansend op de zachte wind na een zwoele zomerregen. Genietend zat ik te kijken met de handen in mijn schoot. Vol van stille verwondering door dit hele kleine wonder.…

Je trekt je sokken uit, ik de mijne je ontkleedt je kleed zie bloot getrokken lijnen in het grijs je haar strengelt zich schaamteloos om het mijne heb meer gezien toen ik niet meer zag dan me lief is overviel mij de streling van een onvoorstelbare zachte wind…

Hun schaduwen rimpelen door de zachte wind in 't water.... Het wordt al later op de dag. 't Is bijna avond! Voel me gelukkig dat ik hier van genieten mag!…

Ik wacht , op een zachte wind, die langs jouw gezicht zal strijken. Ik wacht, terwijl ik je handen in de mijne neem. De wind komt eraan en jij gaat mee. De vlam is uit, de wind is gaan liggen.…

De sereenheid van de winter gevat in bittere kou de aarde bekleed met een wit tapijt waar de zachte wind door de kale takken glijdt en de stralen van de winterzon langzaam de maagdelijk witte deken laat smelten onder een hemel van sprookjesachtig blauw…

schijn een beetje volle maan dan dwalen wij zonder te verdwalen zweeft de loden last ver weg luchtig als een veertje vangt het hoofd weer dromen tussen wolken waarbij zware tranen drogen in een zachte wind…

Een warme avond Fluweel zacht Ruist de wind Door het open raam Over onze lichamen Heerlijke verkoeling Na een zalig samenzijn De nacht is lang Geduldig is de zachte wind Die ons heerlijk verwend In ons liefdesspel Als satijn zo zacht Laat de wind zich ruisen Over onze verliefde lichamen In de schemering van de morgen Zweeft de wind…

heb weer de zon genoten zij en jij halen het beste in me boven in warme koestering bemin ik jou zie de kleuren groeien uit wat het groen ons deed beloven de zachte wind waait geuren aan geboren uit ons samenzijn wij zullen liefde oogsten…

dwarrelend,gedragen kom je naar beneden begeleid door zachte wind beland je in mijn hand ik sluit mijn hand maar ook mijn ogen ik maak een wens en prevel mooie woorden maar je was weg... toen ik opende mijn hand was er enkel één druppel water op de plaats van wit kristal!…

De zachte klanken van een harp vol met emotie, geluid als een zachte wind langs je oren, doordringend, resonerend in je hart. De hemelse weg omhoog gevoerd naar de Goddelijke eenheid. Volledig omvattend, de troon ontstijgend, genadevol en barmhartig. Liefdevol voor een luisterend oor, strelend en vol Licht.…

de lente bekleedt de velden en weiden met groen en frisse kleuren de zee is rustig nu de golfjes worden welgezind voort gedragen door een zachte wind zeeën van tijd en blauwte slapen weer naast mij woorden zwemmen kriskras door elkaar meeuwen stellen hoge vragen…

De zachte wind Op je wangen doet je Liefdevol Naar de wereld kijken Hoe je opgroeide En hoe je later Een man werd Hoe je in isoleer Jezelf tegenkwam Onduidelijke beleving Van een schok Een beving In je gestel Zittend in die ene cel Mysterie komt naar boven Wenen Om de weg Hartzeer Keer op keer…

Teder kuste zachte wind het lover en zo warm beminde ‘t briesje mij Mij sloeg haar hartje alsmaar over haar liefde kwam nooit dichterbij Langzaam naderde een waarheid door deze nacht, zo zwart als roet Einde liefde streed de doodsstrijd ‘t einde kwam mij reeds tegemoet Gesproken had deze zachte wind van mijn lieve liefje van voorheen Die…

een hemelbed met open dak bevrijde vogels zweven op zachte wind van zomerzee mijn adem om te leven een carillon het hart een bron het ruisen van de halmen compleet geheel het links en rechts van handen in mijn palmen waar liefde daalt de duif verdwaalt daar tortelt thuis voor eeuwig…

Mooie zomer Tanende kracht Warme nachten Serene pracht Zoete dromen Liefdevol zacht Mooie zomer Verlokkend blauw Grote baden Aangenaam lauw Koude dranken Verleiden jou Mooie zomer Rijpende sfeer Lange dagen Naderen weer Zachte winden Strelende veer…

ik zag de hoop de natuur deelde dat wat ze bezat in het wonder van een zonneglans op het schaduwblad een zachte wind blies er bewogen over de nerven tilde het over een grens daar waar de zomer te vroeg dreigde te sterven door mistvlagen heen in een afwisseling van donker naar licht streelde de natuur een speelse heelheid…

in een zachte wind daalt lichte glans op het natte gras ik zag je lieve lach in rouwende gedachten ogen die in milde wijsheid ons weer begeleiden nog altijd in een warm aanwezig zijn nu zonder zorg en pijn jij die alles wilde delen hebt het aardse terug gegeven maar je lach en ogen zijn gebleven…