Sterven
Jij bent als een zwakke vlam,
die steeds kleiner word.
Het vlammetje is bijna uit.
Ik wacht ,
op een zachte wind,
die langs jouw
gezicht zal strijken.
Ik wacht,
terwijl ik je handen
in de mijne neem.
De wind komt eraan
en jij gaat mee.
De vlam is uit,
de wind is gaan liggen.
Inzender: Jacqueline, 9 maart 2004
Geplaatst in de categorie: afscheid