Alle inzendingen over zebrapad

een zebra op zoek kan nergens oversteken maakt zijn eigen pad…

op het zebrapad een meisje met grote tas een boodschappentas…

met moeder op kop, steken de eendjes over op het zebrapad…

Getrokken strepen Bevestigen het einde Geplette zebra…

trek de luxaflex lamellen in horizontale stand en wacht nog even, dagen, weken tot weer de felle zonlicht strepen verschijnen aan de wand dan kun je oversteken…

Winter in de stad zij stapt gezwind langbenig pas op zebrapad…

Tekening van kind bloed, ambulance, krom wiel zebrapad heeft regels…

het zebrapad mondt uit in de verbredende vaargeul dromen drijven door de afsluiting ze eindigen tegen de stapelloods aan de overkant … gedokt verzet…

The whereabouts of love Neem een zebrapad, Loop erover en daar Kan het gebeuren, Of (tijdje niets) Bij het oversteken Van een plein Oversteken dus Zoals in mijn geval De ruimte en Mijn beweging in Die ruimte Met jou Om me heen…

zie je stappen lopen je lijfje iets gebogen ogen nog geen meter ver maar ergens komt de confrontatie het zebrapad en oogcontact een lach en vrije overgang je schouders rechten weer ja weet en voel jezelf vrouw…

wat waren ze jong nog zo onbezonnen hadden ooit wel de droom van huisje boompje beestje maar het wilde niet er kwam die kink en de kabel brak herstel werk kortsluiting haar motto werd eeuwig zal ik bij je blijven maar tja eeuwig is niet al te lang ook hij zocht en vond voor even na jaren alleen toch weer die glimlach op het zebrapad…

Om mijn apparaatje te testen stapte ik naar m'n nicht in Nieuwegein, ik liep over voetpad, fietspad, zebrapad van menige straat en plein, bij aankomst meldde m'n toestel "108", ik heb 't dan naar de winkel teruggebracht, volgens de verkoper bleek 't geen stappen- maar stoepenteller te zijn !…

kaasblokjes met spek op twee spiegeleieren een sportbustehouder op het zebrapad een meisje met grote tas een boodschappentas…

We denken graag dat wij de waarheid weten Maar zelden is de keuze rechts of links Beslissingen zijn achterbaks of slinks En soep wordt zelden kokend heet gegeten Op straat is zwart en wit een vast gegeven Want zonder wordt het rennen voor je leven…

Een oude baas van bijna zevenenzeventig jaar, liep met een keppeltje op zijn schaars geworden haar, in Amsterdam en wilde graag de straat oversteken bij een zebrapad na goed te hebben uitgekeken. Er naderde een jonge man op een scooter heel snel, maar voor een man met zoveel jaren stopt men meestal wel.…

Men rijdt je bijna dood als je een zebrapad wilt oversteken, haast elke fietser rijdt zonder verbleken en zonder voor- en achterlicht door rood. Of is de brave oorzaak hier misschien dat er haast nooit politie is te zien…?…

net overgestoken over het zebrapad troffen mij en mijn zwarte paraplu keiharde windstoten paraplu binnenste buiten een merkwaardig staketsel van verwrongen aluminium tegen het zwart van het doek wapperend in regen en hagel betrapte mij er op dat ik dacht: zeedieren zien er zo uit eigenlijk getroffen door een zware storm leven…

Beste mensen, ik erken dat de reparatie van de schoolpoort niet mee zat, de ingang werd afgesloten, het kostte 300 duizend euro meer dan geschat, de werken duurden anderhalf jaar, tot m'n spijt, maar alles is nu in orde, behalve 'n futiliteit : binnenkort gaat de straat 6 maanden dicht voor de aanleg van een zebrapad ...…

Het dier, met weinig medelijden, zei dat hij minder hard moest rijden, ook in de omgeving van de stad te letten op het zebrapad. U hebt inmiddels wel begrepen: die zebra stond sterk op zijn strepen.…

Klaar-over staat op een zebrapad in het donkerste deel van een verlaten stad. Geen auto, noch bromfiets, dwalen daar nog in het duister. Eenzame familie blijft verdwaalt daar tussen groen en rood stoplicht. “Beweeg me”, hoort moeder vader zeggen. Haar ogen links, dan rechts, gericht.…

Een regenavond naar huis, een tocht naar mezelf langs spiegelende zebrapaden tot de andere kant. Die akelige achtervolger losgooien gaat niet: om de achttien meter sta ik in de schijnwerpers, ze werpen beschaduwde vraagtekens af met betraande ogen.…

Net rond die tijd vandaag dat duizend jonge stellen ruzie maakten voor het eerst zo ongeveer toen tachtig kinderen tot bloedens toe geslagen werden je weet wel, net toen zestien jonge vrouwen stierven bij een bomaanslag deelden hier op het zebrapad twee onbekenden overduidelijk een woordenloos moment.…

je die avond een deken om me heen legde je fiets stond niet op slot en je zei de gangen staan te vol in de tuin liep je van de ene kant naar de andere en de buitenmensen keken met argusogen toe pikten het groen weg uit onze vingers we staarden ze donker hun huizen weer binnen dat zwart wit denken het is de wereld maar je rolde het zebrapad…

Is zij een zebrapad, het ketelhuis van bestaan zonder hen te vergruizen de eeuwigdurende vertolker, architect van onze huizen.…

als de daders galopperen in het lagere dal - want ik ben eertijds met de helm geboren en zie, met verdeeld gemoed, in de stand van je ogen de verborgen toegang tot het koninkrijk der doden o wee, ik zet een stap achterwaarts en neem met overleg mijn hoofd in mijn handen reeds heeft de aarzeling de tover verbroken en stop ik voor rood licht, zebrapad…

Velen zijn met stilheid geslagen behalve dan hun vingervlugheid indringend beeld van deze tijd geen gezeur zonder vele vragen niet opzien zonder sociaal gedrag een kind omgekomen op het zebrapad vorige week lag er een bejaarde plat gedood van de ene op de andere dag het is sowieso een ellendig geheel vingers krommen pijnlijk in de kramp…

Niet eens op het zebrapad, want dat was er niet. Alles dichtgooien was de enige optie. Hij kletterde onderuit. Verdwaasd keek hij ons aan. De pijn moest nog komen, pijn heeft geen haast. Hoeveel geluk hij heeft gehad, beseft hij wellicht niet. Ventjes van pakweg veertien doen niet aan beschouwing of gemijmer.…

Haar telefoon haperde, steeds belde ze opnieuw En eindelijk, toen 'k klaar was met haar, belde 'k jou, die me append iets uitleggen wou Maar niets snapte ik En daar zag ik je, jij uitgestapt maar, zebrapad oplopend, om mij te halen Die kordate stap, die gedrevenheid daar viel ik altijd voor.…

Ik leef tegen een volk dat zebrapaden aanlegt over wonden, Dat boven onze botten steen op steen Bewoont, dat leven wil voor zich alleen. Leeft dan in angst. Ons bloed wordt niet geronnen. Op hoeveel scherven vlees weerkeert het recht. En opgeblazen domme wraak en gal Is wat er rest, als hersenen gaan denken.…

sneeuwwit wit van ei witlof netjes in een rei bloemkool wit van het oog meringue sneeuwklokje madeliefjes in de wei wit hemd wit kleed wit van de pijn trouwen in het wit zwart kool raaf braambessen kraaien zwarte das zwarte auto bv passat ebbenhout zwarte beer zwart pak zwart van verdriet trouwen in het zwart zwart-wit schaakbord zebrapad…