Netgedichten

netgedicht (nr. 30.692):

niet zoenen op het zebrapad

wat waren ze jong
nog zo onbezonnen
hadden ooit wel de droom
van huisje boompje beestje
maar het wilde niet
er kwam die kink
en de kabel brak
herstel werk
kortsluiting

haar motto werd
eeuwig zal ik bij je blijven
maar tja eeuwig
is niet al te lang
ook hij zocht en vond voor even
na jaren alleen
toch weer die glimlach
op het zebrapad
der ontmoeting

weer samen
hopelijk
tot levenseinde lang