Alle inzendingen over zeelucht

Zeegeur op het strand. Opwaaiend zand van duinen. Golven die schuimen.…

met zeilen op haar rug doorweekt in ’t witte zomergoed de huid omhult met nevel bij stilte tussen eb en vloed de tram rijdt door het raam dwars door ’t glas ik weet dat het een leugen is er zijn geen scherven toch is daar telkens weer het kerven in bitterzoet verlangen schuim ik alle kasten af jasmijn, dennen, rozemarijn maar zeelucht…

In duzend stukkies vlieg ik door het zwerk. Een hartklep hier, een dijbeen daar, straks leg ik nog het loodje! Een pittig vrachtje plak- en puzzelwerk voor strandwacht, eerste hulp en twintig naaisters, wat een zootje! Zeewaardig, comfortabel, vast van koers en beresterk, beloofde mij die handelaar, m’n grootje! Ik heb me duid’lijk ernstig laten…

Zeelucht, Geen geur voert me verder mee, laat me intenser dromen, dan die van een matroos voor anker in m’n armen klaargekomen.…

Zonlicht Zonnebrand Zonnebad Zonnehoed Zeelucht Zwoel Zandkasteel Ziltig zeewater Zwemplezier Zomer, zo zoet Een zalige zindering Voor het gemoed…

ze zet een stap terug in het schurende bijtende zand de zilte zeelucht hongert in de zwarte nacht de storm tilt haar op hoog boven de tijdelijkheid hoe onverschillig is de nacht voor de zachte krachten…

wisseling van de wacht bij westenwind het steengruis onder je voeten voelt waterkoud overal horizon, tijdloos frontaal maar dunner dan lucht achter ons de weg naar alles dat fout ging heb ik thuis het licht wel uitgedaan wat eten we op een dag zonder brood dooradem de aderen soms is niet alles zo erg als het lijkt zand en zeelucht…

Duinen als schaduwen je ruikt de zilte zeelucht een zomernacht aan zee. Het lege strand waar wij lopen langs de vloedlijn onder een sterrenhemel. Hand in hand onze harten samen tot een gesmeed door de liefde omarmd.…

De zilte zeelucht en hyacinten in de nacht. Wordt door mij gevangen in al haar harmonie en pracht. Overdag oogstrelend in haar pracht en haar kleur. In de nacht gevangen door haar schoonheid van geur. Dit is waar ik elk jaar weer naar smacht. De geur van de zee en de hyacinten in de nacht.…

Wel bleven ze er wonen, nog een tijdje, in lichte bunkers met open ramen. ---------------------------------------- Uit: 'Koffers zeelucht', 2003.…

Ik zie de hoge golven vanaf de waterkant, snuif de zilte zeelucht op, en vlij me in het zand. Blik op oneindig, eindeloze zee, de wind met harde vlagen, neemt mijn gedachte mee. Minuten worden uren, van elke gedachte ontdaan, hoofd leeg gemaakt, ik kan er weer tegen aan...…

Boven het bruisende bruine schuimende sop schuift scheerlings een meeuw naar haar zeeluchten kajuit.…

Maar ik stiet het open en liet - diep snoof ik de zeelucht toen blies ik mijn hand leeg - de dief los. Dicht boven de golvende golven, - natuurlijk klemde het hout, zo lang hield het dieren en goden gescheiden - vloog ik mijn dief. ------------------------------ uit: ' Hersenmutor', 2005…

Eens waren er dagen jemig, terwijl ik er aan denk lijkt het zo ontzettend lang gelee dagen, maar vooral nachten vol zilte zeelucht en vol verwachtingen huivering trekt door mijn zilverlijf gedachten dwalen naar de rimpeling in het maanmeer ik vraag mij af waar jij gebleven bent nog voor ik je echt heb gekend…

dagje op het strand voeten in het zand vlieger in de lucht de wind slaakt een stille zucht blauwe hemel witte strandhutjes kinderen lopen over de duinen terwijl verderop mensen over de dijk struinen zuivere zeelucht nog even uitwaaien vakantiegevoel ik wil jou vasthouden tot volgend jaar…

Ontwaken met een open raam, een zilte zeelucht Kan me niks meer wensen, zucht.... Hoor een zacht briesje en een schreeuwende meeuw Een ontspannende geeuw Veel familie om ons heen en een stralende dag te gaan Helemaal in de CAS waan Bluf en Rowen Hèze, daar verheugen we ons op Ruik de bakker en sta maar eens op…

welkom frisse groene blaadjes fleurig wapperend in de zeewind/april warme zonnewarmte schaars geklede vrolijke kinderen mensen deze maand doet wat het wil snuif de kostbare zeelucht wandelend over het zand blote voeten/ voetjes zomersproetjes bruine toetjes veelkleurige zonnehoedjes LENTEGROETJES…

. ----------------------------------- uit: 'Koffers zeelucht', 2003.…

gepeins boog zich dichter toen geluk toch, nog heel gewoon was in een kinderhart voor twee kindervoetjes zó blij als je daar dieper over nadenkt lopen er bij 'wijze' allerlei zandverhalen door elkaar gedachten aan vroegere vreugd vermaak dat lieflijk in het geheugen blijft hangen langs gouden kriebelende zandkorrels tussen tenen en zeelucht…

Ik denk graag aan elke maand Van mijn bezoeken zonder kater Van zeelucht, rust en regelmaat Van kleine landelijke stadjes. Wat een leuke kleine staat! Wat een aardige nauwe straatjes! Ik denk aan de grachten overal, Aan het klein huisen-schepen daar. De natuur is ongerept bovenal! Wat ik wil naar dit land elk jaar!…

. ----------------------------------------------------- uit: 'Koffers zeelucht', 2003.…

wolken witberen helder als ik de horizon aanschouw aan het verlaten strand alleen diverse vogels vergezellen mij op de wandeling er is een zoutzilte zeelucht dat zweeft in de lucht als een trotse veer ik wandel met voeten in maanwitte duinen met open grenzen dat maakt iets los in mij en ik herdenk: nu blijde de wonderlijke magie van…

Het stuivende zand vooruit de schitteringen in het water de schelpen op de pier en in de rug duwt dertig jaar Er was een ander strand en later lag in het verschiet twee blonde kinderen, een hond een kar, getrokken door een vrouw het duin op naar de top en naar beneden door het mulle zand de zilte zeelucht als afrodisiacum latent aanwezig…

hoe ver gaat nog de reis als hier de zoute zeelucht net als overal de vissersboot doet dansen mijn nacht zich op vergeten dromen drijven laat hoe dichtbij is het licht dat lijkt van ver te komen over het plein daar waar de vrome menigte de dag ervoor en nu mijn schaduw nog de zegen krijgt hoe vrij lijkt hier het ademen het leven in…

het water Alleen de maan zwemt nog In rollende golven: verstomd In haar vertrouwen wie zal om pijn In borst van een dichter rouwen Waar golft het graan en kraait de haan Kukelt een hemelse vonk in de harten Boven dat wat verlaagt opgejut door 't Donker gevoel wanneer wordt het Dwaallicht gedoofd bloost het hoofd en tintelt Frisse zeelucht…

de erfgenaam van tristesse schrijft met letters langs het licht als eeuwen nog moeten ademen in toekomst onbegrensd als zeewind waait zijn poëzie doorheen zijn brandend bloed tussen duinen en het dwalen, druppels en rozen, geknield in een keel vol tranen waar hij de liefde verheft in schoonheid tot in de plooien van donkerte zeelucht…

. ----------------------------------- uit: 'Koffers zeelucht' 2003.…

Na jarenlang in het duffe ruim te hebben gezeten Met Maleizen, Tamils en Chinezen, een vreemde mix Deed, eenmaal weer op het dek gelaten De zilte zeelucht mij vrijwel niks, Met de terugkeer naar het vaderland Zijn groene weiden en witte wolken was ik vroeger kinderlijk blij Maar nu maakt het weerzien van de blonde duinen Dat ik slechts bitter…

. ------------------------------------- uit: 'Koffers zeelucht', 2003.…

We ademde de zilte geuren, van zeelucht, zittend tegen ‘t duin, en keken naar het zacht verkleuren, van ’t avondrood, een stil fortuin. En in de zwoele avondlucht, wij beide, kijkend naar de opkomende maan, kwam er een wolkje voor het maanlicht glijden, en ‘k dacht, zo is het ook in ons leven gegaan.…