Alle inzendingen over zoeken knielen eerbied

Een antwoord is al vaak gevonden maar ’t blijft een groot en diep geheim dat nooit ten volle kan bekoren en dat opnieuw doet zoeken naar de zin van wat hier maar te vinden is, maar enkel in gelijkenis en spiegels van de ziel. Op zondagavond weet ik plots dat soms ik even maar vol eerbied beter kniel.…

O kerstdag, schoner dan de vele dagen dat we gourmetten en ons continu vol vreten bij buffet en barbecue en onze magen mateloos belagen… O kerst, ik kniel tjokvol eerbiedig neer, want u brengt ons nóg méér, nóg meer, nóg meer……

Vanuit de opgang van de zon gaan zij hun gang en zoeken naar de bron van licht en leven waarvan het firmament het teken heeft gegeven en reizend door de tijd van dagen en van nachten, van hopen en verwachten, breekt God hun harten open, in eerbied en verwondering -dit wonder niet te vatten- ontsluiten zij devoot hun toegewijde schatten…

Ik verheug mij in de HEER Alles in mij juicht om Zijn grootheid Om Zijn trouw en wijs beleid Ik kniel eerbiedig voor Hem neer.…

Men dacht terstond Aan teveel knielen op de grond, tot men het heiligbeen vond. Het kan flink spoken Bij het zoeken in religieuzenknoken.…

O laat me eerbiedig u aanstaren, die biddend voor uw voeten kniel, om in één enkle blik te ontwaren uw hele wezen, vorm en ziel: mijn hele wezen zou 't bezielen, dat thans langs duistre wegen zwicht, en, boven 's levens stormend wielen, het heffen in uw glanzend licht.…

O laat me eerbiedig u aanstaren, die biddend voor uw voeten kniel, om in één enkle blik te ontwaren uw hele wezen, vorm en ziel: mijn hele wezen zou 't bezielen, dat thans langs duistre wegen zwicht, en, boven 's levens stormend wielen, het heffen in uw glanzend licht.…

Ik kus uw knieën en uw voeten om u eerbiedig te begroeten, ik kus uw schoot, uw geslacht waar genot en nieuw leven wacht, ik kus uw borsten, uw mond en kniel dan voor u op de grond.…

Ik zag een boom vol bladeren zijn takken trots omkaderen, en bijen door te zoemen hun voorkeur niet verbloemen. In water zag ik vissen hun eigen koers beslissen. Van al die mooie dingen moest ik spontaan gaan zingen. Dat deed een vogel besluiten mijn liedje uit te fluiten. Waar haalde ik het lef vandaan om hier mijn eigen gang te gaan…

Ik vind knielen echt iets hebben jezelf, je bestaan even afleggen je te laten gaan in stil zeggen of zwijgen door dat grote unieke iets of denken aan dat ook niet te bevatten niets Ik vind dat knielen dat doel dient de omhelzing met je diepste gevoelens en dat kan je niet vaak genoeg doen…

Daarom sla ik de krant eerbiedig open En zoek naar de portrettengalerij En sta nog één keer stil bij al diegenen Die dit jaar uit het wereldnieuws verdwenen.…

ik knipte niet ik zocht geen schaar al lag het daar recht voor mijn ogen zag ik het niet uit eerbied zij knipte wel met botte schaar zij lieten daar verbinding los een draad zo teer het spant niet meer ik knipte niet ik zoek geen naald ik heb nieuwe stof gehaald…

eerbiedig voor Hem Het was de eerste stille Tocht die werd gehouden Deze was voor een kind Dat later moest sterven Nu bracht Hij nieuw leven…

Je handen hebben rimpeltjes, je haren zijn nu grijs. Je ogen zijn niet meer zo goed, je leeftijd vraagt zijn prijs. Je kunt niet meer zoals je wilt, dat kun je slecht aanvaarden. Dan denk je soms, "Ik ben teveel" ik ben niet meer van waarde. Bedenk dan eens dat iedere leeftijd, zijn eigen charmes heeft. En dat er altijd nog iemand is…

Ik heb met eerbied het portret van Vader uit de lijst genomen, waar zoveel stof was ingekomen, en toen weer in de lijst gezet.…

Toch word ik deze dag ook door God herkend daarom ben ik dankbaar met nederige eerbied.…

En in het licht van mijn ontspanning zie ik mijn hart als een bloeiende zonnebloem met veel woordeloze geheimen en aanvaard deze met veel eerbied,verwondering en vreugde.…

aard van mijn liefde gevoel van bewondering eerbied van natuur…

Ganzen stappen voort, houden angstvallig afstand van zilverreigers.…

het gevoel heb eerbied buig opzij voor mij wil me maar niet bekruipen bij glazen paleizen stenen kastelen zoek ik bang steeds achteringangen om onbemerkt binnen te sluipen uit schaduwen in nissen op priëlen zwijgend langs promenades en stoepen behalve als ik hoog nodig moet zuigen en stangen pissen en poepen…

Onze geprezen ziel sterk of zwak tot aan de Achilles hiel gemeenschappelijk gebruik van riten en symbolen oneindige creatie van de geest, vaak gestuurd in kwetsbaarheid een troost of eeuwenoude vloek, is mij om het even, een bestaan tussen uiterste polen, de draaikolk van de realiteit de queeste van verlossing die ik zoek, altijd…

Mooi bekoorlijk zacht handen glijden over haar huid zonder enige weerstand weten `t zelf eeuwenlang bezongen in menig liefdeslied mannen knielen als voor de grootste opponent vrouwen weten mannen knielen eeuwenlang…

Vader in de hemel, wij willen U loven En knielen eerbiedig voor U neer Wil ons nabij zijn, steeds maar weer Uw grote liefde gaat alles te boven.…

heb alle bijbels gelezen religies beleefd papyrusrollen nageplozen om te zoeken waar engelen vlogen wilde de hemel construeren leren hoe het daar gaat het knielen en bidden proberen zoals het in de schriften staat eindelijk gevonden wat ik zocht de hemel gezien in een feeërieke sterrennacht goddelijke liefde gevonden die jij me bracht…

Zeker, er is armoe en veel honger, oorlog, onrust, mensen zoeken naar de zin van hun bestaan; staks gaan ook de herders weer op pad nadat ze 't lied dat klonk voor hen hebben verstaan dat er een Redder zou geboren zijn, te vinden in een stal, gewikkeld in wat doeken... Moeten wij in armoe dan gaan zoeken en gaan knielen voor een Kind?…

breken jouw ziel is die zalf onbetaalbaar maar wel haalbaar bereikbaar breek maar en ruik de geur van eerbied verspilling dat is als je het niet doet…

dag vader hier is uw zoon ik heb papier en een potlood maak maar een schets van de wilde eenden in de lucht ze worden vast vloeiend van lijn of komt er een onderbreking bij alles wordt onnodig verfraaid er is weinig nostalgisch aan lukt het een beetje met de schets of glijdt het potlood langzaam tussen duim en wijsvinger weg dag vader…

Je bent net een film een droom een lied ja voor mij een eeuwigheid in het verschiet. Ik heb je bekeken aan alle kanten wilde niets missen wilde ook niet gissen. Zette er hekken omheen legde kettingen vast ben gelukkig als geneen ja wil jou voor altijd ook zijn en blijven de vlam van jou leven. Jij bent zo anders jij bent zo verfijnd…

kwettert het zwaluwtje onbewogen, “al zwevend de zon tegemoet, wolkenhoog, in al de mooie kleuren van een regenboog, voor al de mensen, zonder onderscheid, van ras, kleur of gender, gelijk in vrijheid, in eerlijk respect voor ieders mijn en dijn, het eeuwenoud verhaal, in elk zijn welzijn, de wijze les over wie liefde krijgt en geeft”: “Heb eerbied…

ik knip een stukje uit mijn dagelijks bestaan speld haar op degene die ik zo graag mag de dagen vervliegen en ik voel ontzag onze handen gaan een verbintenis aan ik ploeter door de lijntjes van haar hand terwijl ze de nacht van mijn gezicht afstrijkt ze voelt nog mijn vele angsten zoals blijkt samen turen we weer naar dezelfde kant mijn…