Alle inzendingen over 't meisje

't Meisje boog het blozend aanzicht Zachtjes op mijn' schouder neer. Nu riep ik, van liefde blakend, Zeg nu, of gij mij bemint? 't Meisje zuchtte — maar, in 't einde, Zei zij stamelende... Ja! 'k Vong, al kussend, 't lieve woordje Van heur purpren lipjes af. En mijn meisje drukte 't zegel Van heur liefde op mijne mond!…

Elke ochtend kwamen tranen na alweer zo’n nacht vol pijn Zij wilde zich gelukkig wanen en nimmer meer eenzaam zijn Elke morgen in ’t spiegelglas zag zij wat ze nooit wilde zien ‘t Meisje dat altijd alleen was dat meisje van ruim zeventien Elke ochtend in ’t vensterglas zag zij, wat zij liever niet zag Een droef meisje met haar tas ’t…

't Kind onwetend zuiver spontaan 't Meisje hopen en geloven nog onbevangen De vrouw bereid tot geven en ontvangen 't Leven eenmaal gegeven geen weg terug ...…

'K ben al met al een treurig mechaniekje dat alleen maar één dansje kent, één trieste melodie 'K draai zinloos in 't rond tot het muziekje stopt. Zak reut'lend door de knie. Waar is 't meisje dat mij opwond? Ach, de veer verroestte. En het meisje speelt niet meer.…

zijn Wat ik absoluut betwijfelen waag of ze ‘t zo wou, met smart en pijn Voor ‘t kind van juist dertien jaar dit kind vol verwachtingsdromen Eindigde ’t pril leven helaas daar; moest ‘t al aan gene zijde komen Grote verslagenheid, vol verdriet maakte ‘t meisje wereldberoemd De smart die zij bij elk achterliet heb ik hier in ‘t gedicht…

Opzij van haar weegschaal zat ‘t meisje ineengedoken Trillend met ‘t gezicht vaal leek ‘t meisje wel gebroken In haar ogen blonk ’t zwart als viel schaduw van de ziel Had ze in feite wèl een hart ‘t voelde echter niet stabiel Zwaarder leek zij vandaag doch ze kon ’t niet geloven Niets raakte in haar maag toch ‘t gewicht naar boven…

Het meisje aan de waterkant zag wolken, grauw en hoog Het grassprietje in haar hand bevatte het nat van haar oog De hemel, stil in avondlicht rustte van een zware dag uit In haar hart klonk ’t gedicht haar stem was zonder geluid Door ‘t riet zuchtte de wind alsof hij gelijk ‘t meisje leed O, waarom was zij zo blind toen hij haar had uitgekleed…

oprecht dat ze alles snel reeds ging geloven Hij leek innemend doch was slecht hij wou ‘t argwanend vuur doven ‘t Eerst treffen was al gek geweest ergens in een vuil achteraf cafeetje ‘t Stond ‘t meisje nòg voor de geest hoe zijn blik gleed over haar reetje Lieve fluisterwoordjes in haar oor deden haar spoedig in hem geloven Zijn hand…

't Meisje vindt haar naam geschreven Bij zijn naam, zij bloost, zij lacht: Wat zij dacht, is ons om 't even. Maar wie had het ooit verwacht, Dat haar duifjes hongrig bleven, Daar zij om geen voeren dacht.…

Ik was mijn fiets aan de plas aan het stallen Je stond er -zelfbewust- zonder 'n spoortje angst op je waterski's Je maakte sprongen fratsen haalde je uit Je viel geen enkele keer in het water Jaren later zag ik je geen schim meer van 't meisje-van-vroeger daar op je ski's op die waterplas Al je plannen…

Toch waar' 't koppigst Lutheraantje Daar een Doopsgezinde geest, Zo meneer zijn oudste broeder Maar een meisje was geweest!…

Wist jij dat reeds op ‘t meisje dat vlug moet komen Verliefd..ja dat ben ik toch steeds op ‘t leuk meisje uit mijn dromen Verliefd, op wie zou ik dat wezen misschien vertel ik jou het je ooit In haar hart kan ik de liefde lezen die ook háár leven heeft voltooid ‘t Is weer Valentijnsdag, mijn lief misschien verwacht je een bericht Voor…

de zomer droogt mijn zieleblaren een witte wijn bekoelt mijn dorst een zeebries drijft de lange jaren waarin ik krachten heb vermorst onder het ruisen van de palmen welt in mijn geest een ver begin 't vermoeden van een nieuw verlangen naar iemand die ik stil bemin schrijvend laat ik mijn dromen gaan naar 't meisje in het vaderland gescheiden…

Haar rokje lag omhoog haar benen lagen bloot Gebroken was haar oog 't meisje leek zo dood Haar blik heel verbaasd; haar lichaampje ijskoud Een man schoof ernaast hij depte haar ’t zeezout Haar handen heel zacht haar voeten blauwrood Voor haar eeuwig nacht 't lief meisje lag dood Haar rokje lag omhoog haar benen lagen bloot God,…

meisje met fantastisch haar naar wie elke man begerig keek Ik droomde van ’t meisje, altijd met ogen als van het lentedauw Een lief om wie ieder mij benijdt kortom lief, ik droomde van jou…

ik wellicht weer tekortschiet als zij het mooiste van zich toont In mijn hart klonk erna het lied van ‘t meisje dat een ander nam Over hoe zij mij stomweg verliet en hoe ik toen..tot tranen kwam…

tentje Een meisje, Een meisje in een kostuum, Alleen met rose blote teentjes En met een mutsje op; 't Kostuum dat was van zijde, Ja zachte zwarte zijde, Ja zij met rode stippen En met een groene papegaai Op allebei de bippen, - En 't meisje dat was zo gekleed, Alleen met rose blote teentjes, En toen:- Ging 't meisje in de zee, De…

Daar was 'n meisje aan het water daar was wat zonne en groenig riet. Het hempje flakkerde in witte klater waar 't meisje rode armen liet.…

Geen mens die naar het meisje keek wist van ‘t traan achter haar gezicht Van het leed waaronder zij bezweek van haar ziel, die bijna was gedicht Stralend voor elk die haar gaan zag dartelde zij in luchtige kleding rond Evenwel verborgen achter haar lach bloedde dag na dag een diepe wond Vrolijk zag het meisje eenieder aan en uit haar gedrag…

, zoals ‘t na enige tijd bleek Mama kocht direct een meisjespyjama de hele wijk zag hoe gelukkig zij keek Nadat ‘t meisje eenmaal geboren was beschermde ma haar als een edelsteen Bij weinig wind moest ze vlug een jas ma waakte en ze liet haar nooit alleen Schoolreisjes maken: Niet toegestaan veel te gewaagd èn je weet maar nooit Op haar…

Diepblauwe ogen zagen mij aan terwijl haar mond gesloten bleef Op haar wangen gleed een traan waarmee ze haar leed beschreef Beide ogen zagen mij niet staan blijkbaar zagen ze door mij heen Minutenlang ‘t meisje gadeslaan reeg mijn droefheid ook aaneen Diepblauwe ogen met hun traan zij wachtten op een troostgebaar Een arm om haar schouder…

waarbij je zelfs niet at maar dineerde Het meisje haastte niet, zij flaneerde als in een illusie gleed ze mij voorbij Ze schreed voorbij wijl zij passeerde terwijl ik geloofde: Ze komt voor mij daar ik haar buitengewoon adoreerde ‘t Meisje zoende niet, ze kuste hevig hartstochtelijk als haar haar van rood Die wilde meid omklemde mij stevig…

zwakte verliest zich in het razend onweer plots bliksemt ‘t stralenkransen de man hij koortst zich rood aan kaken en t meisje in de zon wordt groot luid bonst haar maagdelijke schoot - de warme borst groet met ’t ontknopen.…

dan zing ik, met mijn meisje, dat gij 't heil der mensen zijt!…

meisje was te dikwijls misbruikt Lijnen, mocht ze al lang niet meer haar ouders gaven zodoende straf Als zij niet ophield met ’t gelaxeer doch dat..deed zij pas..in haar graf…

moest ik weg en een ander meisje belde bij ons aan Mijn ‘lief’ had de dag erg veel pech want ´t meisje weigerde weg te gaan Ze had een afspraakje met mij zei zij mam liet haar in mijn kamer wachten Wie ik zag bleek niet mijn zwerfkei!…

'k Heb lang geluisterd naar uw stap op straat, 'k Heb lang geweend in 't eenzaam kamerkijn. Ach! als de Meiwind speelde om mijn gelaat En duiven koerden op het raamkozijn, Wachtte ik zo angstig en mijn hart deed pijn... En voor mijn lijden wist de Lent' geen raad. Als 't meisje in 't sprookje, sliep ik honderd jaar.…

aanrecht springt; In winkels klimt zij zo op schappen terwijl niemand haar daartoe dwingt Nu nòg ‘t meisje van mijn dromen lippen, zachter dan ’t zachtste dons Laat nòg mijn bloed rapper stromen bij elkaar zijn, is een feest voor ons Mijn liefste lieveling is jarig, thans zij met ‘t mooie ro..eh.. al witte haar O ja, nog dit: Haar naam…

Wie 't meisje, dat hij liefheeft, aait en kust, Dat hij zich, wereld, God, zelfs haar vergeet, Hij zoekt, zonder dat zijn ekstaze 't weet, De vredige eenheid van wensloze rust: Zo moest jij, maar nu denkend, klaar bewust, Achter 't wiskundig weefsel van mijn kleed - Paillet van ster en lach op nacht en leed - Vinden het hart, waaraan je…

Misschien vertel je over ’t meisje op de fiets of over iets dat je niet langer wil bewaren, maar ’t kan ook gaan over een verre toekomst ooit of over heldendaden die je wil vertonen, maar denk dan maar: zoiets dat haalt de kranten nooit en mogelijk wil je ook wel in vrede wonen, want veel geschreeuw en weinig wol, dat is geweten, dat zet…