Hartenkreten

hartenkreet (nr. 57.426):

VERGETEN GLORIE ??

De stille stilte van een enkel ogenblik
laat mij naar mijn gisteren toe dwalen
Het verleden zorgt dat ik welhaast stik
als ik terugdenk aan al de diepe dalen

Het vele wachten op mijn meisje lief
die als regel alleen van overspel leeft
Mijn ‘lieve schat’ bleek erg primitief
tijd heeft haar thans voorbij gestreefd

Op een donkere avond moest ik weg
en een ander meisje belde bij ons aan
Mijn ‘lief’ had de dag erg veel pech
want ´t meisje weigerde weg te gaan

Ze had een afspraakje met mij zei zij
mam liet haar in mijn kamer wachten
Wie ik zag bleek niet mijn zwerfkei!
naar wie ik uitzag ik in kille nachten

Dit meisje had ik kortelings ontmoet;
ze was voor mij van huis weggelopen
Zoiets had ik werkelijk nooit bevroed
die avond is best wat veel uitgelopen

Want ja dat meisje is nog aan mijn zij
o, ik ben namelijk met haar getrouwd
Van dit vers volgt nog menige bladzij,
omdat ik nog heel veel van haar houd