Alle inzendingen over OR groeien

waren, leidt tot een nieuw geheel, gesnoeide echo’s van vervallen koninkrijken, brengen tijdperken van bloei en wat niet meer is, gaat niet verloren, de kern van de essentie te vergelijken, van wat men in het hart wil dragen, wat verder gaat dan wat men al bezit, ontsluit een nieuwe vorm tot vragen, als doel tot een ongeschonden groei…

groeien is vooral loslaten soms met pijn in het hart om verder op eigen benen te kunnen gaan.…

negen maanden om te groeien naar het eerste afscheid…

van je af slaan of in die schulp zonder hulp er doorheen gaan groter groeien steeds een klein stukje zodat het geluk je toelacht. ik wacht en wacht... totdat het kind in mij die deur dichtslaat 'n "heel" ander iemand er weer door binnenlaat.…

Gecreëerd door ervaringen, geen onbeschreven blad maar eerder ruw als aarde. Zoekende naar invloeden, niet van nu, maar die ooit waren; verborgen tussen wat is geweest. Positief of negatief maar nooit zonder effect, zichzelf afvragende de uitwerking die het op hem heeft gehad. Gravend in het verborgen verleden, een zoektocht naar wat ooit was. Het…

Ik doe geen moeite voor je, Laat je gewoon je gang Maar gaan, heel af en toe Perk ik je een beetje in Waarna jij alleen maar Nog verder en nog mooier groeit Kleurrijk blad met wel Tien soorten groen Je zorgt voor leven en voor Koelte als de zomerdag Te warm geworden is, Vult het gat dat anderen Laten vallen, Wondere groei waardoor…

Oude bomen die vrucht dragen Waar het leven dat zich eronder Afspeelt vruchteloos is geworden, Bankje voor zwervers gemaakt, Want zij slapen er 's nachts En soms ook midden op de dag, Beschut alleen door het bladerdak, Omgeven door wiet en spuiten Die ooit schoon geweest zijn, Slapen in deze dode omgeving, Maar tussen de stenen Groeien…

Terwijl de zomertijd Zich zacht te rusten legt, Blaad'ren nog net niet vallen Maar wel verkleuren in tinten Goud en brons, Ook de schijnbaar altijd Groene heg het hoofd langzaam Hangen laat, Is daar op die dode plek Plek waar zomers nooit iets Groeien wil zomaar de onverwachte Geboorte van jullie drieën, Getooid met charmante…

We hoeven onze beperktheid niet te verbergen door ons steeds maar groot voor te doen de goddelijk vonk in ons doet ons groeien in kleinheid om volwassen te worden…

leven door de jaren heen maakt jouw wereld groter verleidelijker ook - en uitdagender een schattig draakje ben je met - soms – te veel vuur waarmee jij zonnig blije dagen als met donderstok verdrijven kunt het lijf - lijzig lang groeiend laat zich net zo makkelijk met een schaterende glimlach kronen als met snerende kattigheid groter groeien…

Geurende bloesem kronkelt rustig opwaarts langs takjes naar het licht daar waar liefde zich ontplooit... terwijl... het zonnetje glimlacht!…

Kijk uit, daar ligt alweer zo'n handgranaat Een nieuwe rage van die criminelen Ze persen af, in plaats van te bestelen Betalen, anders ploft een bom op straat Echt niet normaal, dat zag je vroeger nooit Nu word je met die dingen doodgegooid…

Het blijft maar groeien en vult heel de huiskamer -- dat jij er niet bent.…

Geen documenten die zijn zwart gelakt Maar transparantie van een goed bestuur Stop voedselnood, meer huizen (minder duur) Het plan van Omtzigts 'Nieuw Sociaal Contract' Nu moet hij nog een slecht idee verzinnen Om niet meteen te veel zetels te winnen…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Waar mijn ontbladerde vader zijn harige takken laat ruisen, en de bast van mijn moeder met welgevallen beziet, wordt de mier op de grond door mijn val invalide. Wellicht word ik woudreus, en schud met de vuist naar mijn vader die kromgroeit.…

hoe zacht groeit stevig vlees tot lust de vrucht die gretig lippen kust hoe zuigt een mond die open sluit de nectar van het vloeiend fruit…

Soms heb je het gewoon gevonden, denk je vele antwoorden op vele roepende vragen denkend om dan weer verder te kunnen gaan valt het zo smerig tegen dat je het wel uitschreeuwen kan Soms verwacht je totaal ergens helemaal niets van word je compleet overdonderd door het onverwachtse alle standaard veiligheidjes omvergeworpen hup het diepe in…

schier onmogelijk dat land verlaten zonder amper week door ‘t water te geraken mijn ziel doorleeft wel enkel aan ‘t verzuipen - oppervlakkig laat nooit gaan - behalve drijven doet een vlot van enkel jonge twijgen ook als bindingen bestaan van natuur en al ontdaan weet van tijd of iemand meer moet ik zijn gedreven rimpelig mijn…

in de tuin die het gras vochtig draagt zie ik kikkers dansen de lange ledematen op het stof dat kan veren een zomerlang we zochten salamanders toen; de keien draaiden en oude huid verpulverde dat je niet begreep hoe dat toch kon, de verandering het gras was langer de armen en benen kort…

Onontwaakt, losgeraakt, stukjes zelf liggen als onontgonnen bronnen. Ze wachten. De sibelle fluistert verse gedachten in je oor. Als je luistert, heb je 't door. Het spoor gaat door moerassig bos. Tunnels bramen haken. Dissonante noten kraken. Vreemde dieren waken. Het spoor gaat door.…

Ga maar ga naar ongerepte velden waar alles anders is koeien mekkeren schapen loeien weiden blauw van warmte zijn en zonlicht nacht verkilt ga maar luister naar de woorden die geboren werden uit een klank die jij niet kunt verstaan maar toch als eigen taal herkent ga maar zoek de wegen in het land dat wacht tot jij in eigen tuintje…

~~~ kortgelokter dan tevoren verdronk ze in zijn aandacht niet langer van plan zich achter een rookgordijn te verbergen ze schudt zonder vertraging de druppels weg achter haar oren lonkt openlijk in zijn zonnebril en ziet zich dichterbij groeien ~~~…

Peutertijd de eerste stappen zijn gedaan wat je aanraakt krijgt een naam de bakens worden meer en meer verzet je wil, als een bloem nog in de knop, doch zichtbaar reeds omhoog geschoten, zoekt grijze grenzen op de spiegel van je zijn is ijl en transparant de landkaart van je leven zonder vaste rand je zoekt je kijkt verwondert…

onstuimig en wild ik lees, zing zachtjes en wacht een groeiende verrassing gedicht zonder rijm tijd stroomt voorbij ik luister in stilte het ongrijpbare te vangen in sprekende beelden onmacht te vertellen wat ik voel heeft het zin, heeft het waarde ik twijfel en hoor een klein stemmetje roept het is altijd goed wat je ook kiest ik groei…

Ik wil weer wonen in het verloren kleuter- bos, land van spek en bonen waar morgen nog niet bestaat en ma de liefste is waar paddenstoelen de weg niet wijzen en ik achter bomen verstoppertje speel…

bedeesd kijkt hij het jonge meisje aan de leegte snijdt hem een zoektocht naar een glimlach haar dansen is hemels een korte blik treft hem diep haar naam groeit in gouden letters de popmuziek verandert in zachte noten zij ziet de onzekerheid in zijn ogen de stille woorden klinken wanhopig haar besluit is een bouwsteen voor zijn ik…

Ik sprak niet het was niet mijn stem er heeft een ander tijdens de nacht gesproken toen ik de tak tekende aan de boom die je omhelsde, groeide er klimop langs een slanke rug over jouw schouders, rond jouw hals kin, gesloten mond, neusgaten maar praten, deed ik niet.…

Winters gedord, snoeischaar gekort Onooglijk sta je daar, maar de lente geeft je aanzet om reserves aan te spreken, je takken hoog te steken en blad, door dor ogend hout, heen te laten breken Per dag groei je groener in tinten, gaat bloesem stralen Dank, lieve lente dat dat wat levenloos leek, dankzij jou de kracht van leven kan vertalen…