Alle inzendingen over 1 oktober 2015

Met handen en voeten spreken ...met mijn vuisten, met regen, en woedende storm in paswoorden dicht ik wie ik ben ...met armslagen en gestamp, zonder na te denken wie ik ben, wie als jij met mij vecht ...wanneer het stormt in ons bloed en ook jij je dansend vrij huilt ...mijn ziel verbonden met jouw hart de hemel gevonden in elkaars hand…

1 januari 2014 het zevende magere jaar de ultieme toets 'nieuw(s)' te laten ontstaan 1 januari 2015 het eerste vette jaar na onze krediet-crisis Cool van SBS zes zeg...het voort!…

is het en ik denk aan mijn lief haar lach haar haren haar stem die alles zeggen die ik mis elke dag zie je vogels opvliegen ik kijk ze na in een ander land rennen schapen van de heuvel de schapen golven van de heuvel als haar meisjeshaar toen ze jong was, maar nu nog het is 7 oktober 2015 ver weg als ze is denk…

De straatprotesten blijven me bij, de weerwil -- de woede, de wond.…

als opmaat naar jouw jaardag vieren de sterren feest miljoenen in getal straalt hun geflonker door heel de nacht over de welgemeende wens dat deze dag in de jaren hierna telkens terugkeren mag steeds gelukkiger ook tot eerbewijs voor jouw zijn een bijzonder mens verzeild geraakt in het alledaagse gewoon ook – en betrokken bij…

draagkracht erboven gegaan niets langer dragen kan niet verder dragen verdragen uit bundel "geen gemakkelijke zoektocht" opgedragen aan de ggz-client oktober 2005 isbn 90-809885-1-0…

betere gezondheid lichaam en geest samen werken aan genezing eenwording uit bundel "geen gemakkelijke zoektocht" opgedragen aan de ggz-client oktober 2005 isbn 90-809885-1-0…

Ik ben het niet, Dus ik ben, Zegt Matthijs, Wat volkomen logisch Is voor de mens Die voortdurend op Zoek is naar zijn Eigen Ik, de mens Die hij was, Die hij werd, En die hij Zijn kan n.a.v. documentaire Mark Schmidt over leven met autisme Nederland 1, NCRV, maandag 8 oktober 2012…

als opmaat naar jouw jaardag vieren de sterren feest miljoenen in getal straalt hun geflonker door heel de nacht over de welgemeende wens dat deze dag in de jaren hierna telkens terugkeren mag steeds gelukkiger ook tot eerbewijs voor jouw zijn een bijzonder mens verzeild geraakt in het alledaagse gewoon ook – en betrokken bij…

Vannacht heb ik mezelf Met het badwater Weggegooid, Ben roemloos Door het putje Gegleden - Nu ik wakker word Trekt meteen Het doek, Trekt meteen De verf, En begin ik Met grote vegen En kleine klodders De diepste emotie Weer te geven - En herken ik Mezelf weer In het handschrift Van de verf…

Nu de hemel hierboven Niet meer bestaat, En allerwegen Wordt doodgezwegen Omdat we bang Zijn voor elkaar Wordt het tijd De hemel te zoeken In de diepte Waar niemand ons kan zien…

in de spiegel van de tijd blijf je wie je bent zie je de dingen zoals jij bent altijd dezelfde in de spiegel van de tijd is verjaren dubbelzijdig kijken naar kaatsende beelden van de wereld waarvan jij houd in de spiegel van de tijd is verjaren duaal weerschijnen terugblikken om vooruit te kijken naar een wereld waarvan jij droomt…

Het was er niet - En heeft ook Nooit bestaan, Behalve in de Geschrompelde spons Waarin mijn Gedachten wonen…

waar liefde samenvloeit komt het beste boven transformeert zich de bron tot – uiteindelijk – jouw leven de stroom van ontmoeting weeft met stof van genen in moeders schoot zich jouw eigen bestaan wat vormeloos begon week nog – en zacht vormt zich frêle tot in jouw fijnste details voedende aderen daar om en doorheen weven schilderend…

In dit actualiteiten hof als onverstoord gebied jaagt en bespringt de vos; Pieter Jan Hagens, liever zijn prooidier overdag doch Ahmed Aboutaleb is als prooi zelfs sterker dan de spreekvaardige slimme vos.…

Oktober tovert in de bomen, strooit gouden zonlicht op het plein waar kinderen druk bezig zijn de tijd te vullen met hun dromen. Oktober, en het deert hen niet dat weer de zomer is vervlogen, gaaf is hun spel en ingetogen. Geen kind wat reeds de winter ziet. Het valend blad, het valt nog niet en donkergroen het gras na regen.…

Oktober tovert in de bomen, strooit gouden zonlicht op het plein waar kinderen druk bezig zijn de tijd te vullen met hun dromen. Oktober en het deert hen niet dat weer de zomer is vervlogen, gaaf is hun spel en ingetogen. Geen kind dat reeds de winter ziet.…

Ik weet het nog als de dag van vandaag, Dat u, mama naast mij zat, ook al lag mijn moed zo laag, toen u voor mij bad. Toen op een dag ging het heel slecht, ik dacht dit is het einde, maar haar ogen gingen open, en keken in de mijne. Mijn liefde werd steeds sterker, En mijn angst werd groter, Toen op een dag het vonnis kwam, Ze is verlost…

Soms zit het mee, soms zit het tegen Na zonneschijn komt ook weer regen Na vandaag gewoon weer morgen Na plezier ook weer zorgen Na een foutje weer de zegen. 2015 wordt een jaar Om te leven voor elkaar.…

vier oktober... oktober 4…

denk - zelf goed 2015 denk - zelf goed 2015 denk - zelf goed 2015 denk - zelf…

Het wilde water raast door de nauwe geulen van de rotsen. Hagel slaat in ons gezicht. Toch vermoeden van lente: soms de roep van de tjiftjaf.…

Een aap uit Amsterdam west Werd op zijn intelligentie getest. Het antwoord kwam spontaan “2 apen krijgen een banaan” Apen begrijpen zulke plaatjes best.…

De grenzen van mijn doek Zoek ik op, veilige begrenzing Van de eindeloze lijnen Die onder mijn handen Ontstaan - Gedachten die gedachteloos De vrijheid zoeken, kleur En uiting geven aan wat Er in mij leeft, Aan de diepste kern Van mijn bestaan…

Zij, hij, jij, wij en de grote Hij BACH IN MONNICKENDAM; Bach door generaties heen Ja, ze (1) was er bij deze zondagmiddag bij ‘Bach in Monnickendam’ op 6 oktober 2019 mijn moeder mijn dode moeder bijna precies 10 jaar geleden overleden op ruim 96 jarige leeftijd, 12 oktober 2009 ja, ze was erbij vanmiddag met ‘Bach in Monnickendam’…

De zomer van 2015 heeft puberale trekjes, zij weet ons te treffen met haar sereenheid maar ook met haar onstuimigheid.…

oktober is de ommekeer van mijn gemoed en zoveel meer er drupt een traantje in mijn thee ik sta onthand en kijk gedwee naar dwarrelend blad het valt niet mee oktober is een harde noot en nauwelijks te kraken doch barstensvol melancholie dat neerdaalt op de daken oktober is de ommekeer van mijn gemoed en dat doet zeer…

Er is er 1 jarig hoera, hoera Dat kan je wel zien dat is…wie?…

kronkelend krakend gedachten die ontwaken nieuw gedicht in zicht metske - 2015…

oktober dampt zich in de eerste kille ochtenden als voorlopers naar winterse donkerte af en toe schijnt er een waterige zon oktober spiegelt zich in goudgebladerte en grijze wolken die zachtjes uitvallen in humusrijke aarde volgende lente weer zinnig groen oktober verdonkert zich in bewolkte nachten en benevelde aarde terwijl de maan aan…