Alle inzendingen over 9 (op de schaal va

aan de maanstondigen van het misverstand verpleeg je erna je kan bloedrood geen lauwertakken snijden hij vergeet niet snel wat hij wil onthouden kent de loense plannen herleest oude boeken voor de bevestiging in hoofdstukken achterwaarts zijn fantasie is groot genoeg om er gedachten in te verbergen…

aan de maanstondigen van het misverstand verpleeg je erna je kan bloedrood geen lauwertakken snijden hij vergeet niet snel wat hij wil onthouden kent de loense plannen herleest oude boeken voor de bevestiging in hoofdstukken achterwaarts zijn fantasie is groot genoeg om er gedachten in te verbergen…

Er was voor die donderdag Wat bewolking voorspeld, Een matig zonnetje, dat Regelmatig achter de wolken Schuil zou gaan, maar niets Bijzonders was er voorzien Op deze doordeweekse zomerdag; Tot het mensen begon te regenen Uit het wolkendek dat zijn water Leek vast te houden, Maar mensen zonder vleugels Kansloos naar beneden zag…

Dus twintigeenentwintig is begonnen Met knipperlichtjes op een voetbalveld Nadat gezamenlijk was afgeteld Gaf ’20 zich daar officieel gewonnen Thuis bleek men menig vuurpijl af te schieten Verboden, en dus dubbelop genieten…

Een woord of gebaar op één komma vijf meter kan best troostrijk zijn maar 9 maanden na de geboorte van die afstand wil je toch wel meer…

Een buikgevoel Geen 9 maanden Moeilijke bevalling Prematuur idee Weg via het badwater Het rijpen komt later…

Tijd heeft jullie familie wel gehard steeds zwaarder net niet doen breken, afgesloten moeten wegkijken kon steeds meer eenzaamheid kweken. Achter beton en sterke ijzeren spijlen lieten jullie je niet verbruiken. Ook wilden jullie niet veinzen in gesprekken of op briefpapier soms brachten gelukkige momenten heuse levensteken echt tot hier.…

Ik wiebel op mijn billen heen en weer en zie, gespannen, Kate het jawoord geven. Nu William nog. Kom op. Schiet op! Nog even... De huwelijkskus. Ik hou het haast niet meer. Want ik krijg 1 op 1000 uitgekeerd als William in een kikker transformeert.…

de wereld stort in angstige ontreddering schokeffect op schaal…

vruchten op de schaal door niemand opgegeten kleden zich in grijs…

In mij, mijn Tempel van Vreugde klinken helder schalen levenspijn.…

Ik was twerkende schudde op schaal van richter gans mijn achterwerk.…

dan krijgt u meer Blij* 9- Twitterpresident met veel te lange tenen wereld word je blij?…

Vlak voor de friet, nog hangend in de lucht, terugvalt in de schaal na omgeschud te zijn - Juist dít moment te vangen met de lens, met potlood of penseel, of wat voor materiaal, dat is mijn grootste wens. En net boven de rand de zelfvoldane blik van de patatboer: kijk dit kan ik allemaal!…

droom aan scherven, in tienen thans genegen minder hoog te achten onzinnigheid te zeven na veel zessen en vijfen want fier deelt de vierendeler uit ik tel verder af driewerf tweespalt eenvoud mijn schaal van dichter eindigt bij onbenul…

jij meet mij en ik mezelf in deze context mag ik jou niet meten maar dat doe ik lekker toch in jouw machtige ogen zie ik zeer, je schiet met scherp, je bijt, ik duik en denk anders, dat doe ik anders…

De meester zegt: "Geef aan de schaal De bocht van 't brood; waartoe een fraai bokaal, Als toch de drinknap in haar holle hand Lessing genoeg voor elke dorst omspant? Vergun tot enig sieraad uwe kruik De gulle welving van een gladde buik.…

bewaren in het licht van ontluikende ogen in herinneringen aan verstilde schoonheid van een verlate schemer als het avondrood overgaat in nachtelijk blauw en ik je mijn lang vergeten brieven ongelezen laat onder het bladerdak waar ik je mijn hartenklop ontvouw zullen we dan onze zielen verstrengeld laten opgaan in zilveren schalen…

je nog vragen welk spel je speelde in al die verfomfaaide dagen de visjes die we deelden liggen op apegapen een stapel kleurenblind en het rad draait door, ook zonder wind de bank is blanco facturen verbrand jouw inzet een veeg in mijn blote hand de laatste champagne grand cru van een parvenu verpand aan de tollenaar rien ne va…

maar toen zíj langs kwam, zonder naam, beschermd tussen va- en moeder in, had de vriendschap afgedaan, je droomde haar jouw koningin. nu, jaren later als mevrouw, ook meisjes worden eens volwassen, eist zij haar recht op op de troon die zij trouw doorspoelt na het plassen.…

Kolderiek periodiek (nr.9 uit een reeks van 100) Zegt de man tegen de kastelein: "U noemt het een drankprobleem... Ik noem het een storm in een glas whisky!"…

Zou ooit de wachter op de rots, Zijn blik op zee gericht, Het wonder van de gouden Dageraad hebben gevoeld? Zou ooit de schoonheid van het land Onder de regenboog Zijn zinnen en zijn innerlijk, Zijn hart hebben geroerd? Zou ooit in zijn demonen 's nachts Ontdaan van hun gezicht, Ondine's stem, de waternimf, Zijn ziel hebben beroerd…

Seattle: 9:30, Hanoi: 9:20. Ik kies. En praat met een arrivé. Over het noodweer boven zee, de uiteindelijk voorspoedige vlucht. Ik ben vrolijk als het moet, klaag desgewenst mee. Na een half uur ga ik terug en sta op tijd aan het bed. Waar kom je vandaan? Ik heb boodschappen gedaan. Kijk, een vingerhoed en een zoutvaatje.…

Vandaag is geboren precies 9 maanden na mijn verjaardag op 12 februari 2017 mijn 65ste nu echt mijn AOW leeftijd: 65 jaar en 9 maanden Ik voelde me ook in blijde verwachting soms had ik wat buikpijn en ook kopzorgen 65 en AOW gerechtigd! tel ik nog wel mee? doe ik nog wel mee?…

Als de dag van gisteren 11 september 2001 Denken aan die fatale dag Zoveel levens te herdenken Als de dag van gisteren Zoveel mensen die achterbleven Zoveel verdriet Als de dag van gisteren Zoveel kinderen die opgroeien Zonder hun moeder of vader Als de dag van gisteren Zoveel mensen, hulpverleners Gewonden, doden Herdenkingen elk jaar…

Vijf lange jaren geleden is het dat mijn stadje haar onschuld verloor. Die mooie zonnige dag in april, toen de tijd opeens bevroor. Er was paniek, een gek die schoot. Een lijk op straat, meer mensen dood. Niemand wist iets. Paniekerig geruchten hier en daar. Telefoontjes van bekende of ik nog leefde. “ja, gelukkig maar.” De dag begon zonnig…

en 9-11?…

mijn hart is als twee schalen gevuld met evenveel uit beiden wil ik halen zodat ik altijd deel…

Coreopsis Verticillata MEISJESOGEN meisjesogen die stralen-dorstig dromend- goudgele schalen…

een vette eend had op een keer na twintig dagen zitten een nest met eieren zo weten te verhitten dat schaal na schaal een scheurtje kreeg waarna een guitig kopje een lijfje te zeggen scheen zeg moe ik pas niet langer in dat dopje dat werd me een bedrijvigheid van scharrelende geeltjes de moeder eend was zelf voldaan haar kinderen…