inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.392):

Wachter

Zou ooit de wachter op de rots, Zijn blik op zee gericht,
Het wonder van de gouden Dageraad hebben gevoeld?

Zou ooit de schoonheid van het land
Onder de regenboog
Zijn zinnen en zijn innerlijk,
Zijn hart hebben geroerd?

Zou ooit in zijn demonen
's nachts
Ontdaan van hun gezicht,
Ondine's stem, de waternimf,
Zijn ziel hebben beroerd?

Zou ooit zijn geest zijn overweldigd
Door 't mystieke licht
Van sterren dat hem lichter maakt
Bevrijd van zijn gewicht?

Zou ooit die wachter, net als wij
Een mens van vlees en bloed,
Een glimp der eeuwige
Oneindigheid hebben bevroed?

... Foto: een mandoer (bewaker en opzichter) zittend op een rots voor de kust va Bali, zijn blik gericht naar het westen, waar een zeestraat hem scheidt van de Oosthoek van Java... ...

Schrijver: Max de Lussanet, 18 maart 2018


Geplaatst in de categorie: mystiek

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 93

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
A. Rivesta
Datum:
19 maart 2018
Prachtig!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)