Alle inzendingen over Affectie

Zware wind bruist door boom en kruin schaduwen dansen spelend, vliegend zon en blad, op de wind wiegend stoeien en sterven in Eden's tuin Groter wordt de donkere projectie het opent nieuwe perspectieven ontrafelt onderliggende motieven en ontsluit een tedere affectie Licht wordt donker natuur wordt poëzie ontdaan van alle schijn blijft…

ik heb jouw beelden gezien ze aangeraakt in diverse posities ze pas veel later samengevoegd tot constitutie toen de affectie van vingers en handen zich in tast door jou te lezen had vastgezet tot in het laatste hoofdstuk de apotheose naar liefde heel onverwachts naar boven kwam waar eerst een dimensionale oppervlakkigheid…

ik koester het toeval dat mij jou deed ontmoeten tussen al die miljoenen met hun gezichtsloze groeten op plaatsen die ik niet kende gloedvolle woorden bestemden affectie waar ogen straalden in de kleine touch van het eerste raken het subtiel contact dat voorzichtige vingers in andere handen maakten in spelend ontdekken werd…

is de dag van intens verlangen naar samenkomen en omarmen naar het aanwezig zijn bij elkaar het is de dag van de verklaring voor wat affectie ons betekent als bron van het bruisend leven het is de dag van de ervaring dat koude dagen warm blijven waar passie zich vlammen laat het is de dag van zeker weten dat elke pad geluk rapen laat waar…

en zag leven Je bent ontstaan uit mijn gedachten en opgevoed door een dichtershart dat alle vastleggende regeltjes tart met wens ‘n eigen stijl te betrachten Nu je volwassen bent laat ik je gaan nog een laatste keurende inspectie en dan stuur ik je de wijde wereld in wens je goeds zowel in woord als zin een toekomst in vreugde en affectie…

Terug naar de dagen van levende onschuld toen ons lachen zich mengde, licht doch massief een vriendschap gedragen door engelengeduld verlang ik, mijn chronische lief Jij blijft onvindbaar, hoe diep ik ook delf op zoek naar vergane perfectie Mijn rudimentaire affectie geldt jou, monument van jezelf Neem jij nu de moed mij een glimlach te…

Het was steeds ikke, ikke, ikke Affectie of tederheid stonden niet in je woordenboek! Mijn geduld was toen eindeloos, helaas, mijn liefde In prachtige verbondenheid verandert nu in haat! Mijn leven ontluikt, zonder jou en de stomme sleur Jou wil ik 'nooit' méér Daar... is de deur…

haar avondjurk die naar passie en lonkt en onverminderd vlindert in miljoenen zachtaardig kriebelende motjes zoekt een avondkleur die zwicht in affectie die er niet toe doet strak en sterk in eenzaam vrij want alles geef ik toe maar die ik liefheb dat ben jij indigo is de mooiste wanorde een knipoog en een duim omhoog is een prachtig bezit…

van hout Parijs had rubberexemplaren Daarmee was het geweldig paren Olie in schaamlippen; niet fout Nu zijn er latex exemplaren Opblaasbaar plastic , siliconen Kokoschka had een imitatie Van Alma toen zij hem ontviel Voor vrouwen zijn er manspersonen In staat tot echte penetratie Helaas, een partner zonder ziel Kan generlei affectie…

planeten om dit fenomeen intens te beleven piramides en amfitheaters catacomben en kathedralen curieuze paleizen om in te verdwalen staan aan de basis van dit samengaan in dans kunst en muziek draait alles alleen maar om liefde om met elkaar uiting te geven aan dit onmeetbaar geluk in het leven dat ook zijn oorsprong vindt in de liefste affectie…

Beelden van witte stranden omarmen mijn utopie met blinkende sterren aan de horizon terwijl je verlangend knipoogt en verleidelijk naar mij lacht die dia portretteert de virtuoze affectie met kaarslicht dat ons silhouet laat dansen tegen de wand zo voel ik indringend de ingelijste foto op het nachtkastje elke nacht.…

Zonder iets te zeggen Zonder veel te doen Voel ik je affectie Is het behaaglijk Met jou aan mijn zij Wil ik niets meer Dan genieten Van jouw diepe warmte Die zo vurig straalt naar mij Zonder veel stof Zonder veel woorden Aan het eind van de regen Als de storm is verstomd Word je rustig Voel je je veilig Fluister me zachtjes Hoe dat…

naast stilte, ver van het grove spoor traint en coacht het acute hallucinatoire oor delirium, alcoholverslaving, een delicaat terrein verwardheid in trance, als prachtige remix, het ontwenningsverschijnsel van het leven waar en wie ben ik alom, hier en in het niets, hier waar de muziek van het leven afspeelt en het instrument de pure aardse affectie…

Straks mag je hun affectie proeven, dat wordt vast echt en strak Liefje, voel je bij hen totaal op je gemak... De liefde van je leven verloochenen, dat blijft niet ongestraft Daar kom je nog wel achter, ach ik heb geduld en wacht.…

Een oude vrouw ziet gelijkvloers achter glas hoe kind en kleinkind hun affectie uitschreeuwen. Beter af dan even verder man en vrouw die staren naar een schim twee hoog. Onhandig gezwaai. Wat een gedoe.…

Het samensmelten van twee zielen, totale affectie. Problemen bestaan niet meer, zijn ondergeschikt. Het samen zijn, vervagen van enig objectie. Onvolkomenheden eenvoudig weggewuifd, weggeslikt. Totale wanorde in het hoofd, gekte toegeslagen, jezelf verloren. De wereld om je heen, waarschuwingen niets je kunnen bekoren.…

Fortuna Gelijk de maan Vormen van variatie Steeds afnemend En toenemend Betreed de transmutatie Nu opwekkend Dan ontdekkend Immer tot inspiratie Vreedzaam bestaan Ego ontdaan Licht in manifestatie Lot van delen Samen spelen Jij wentelt de tijdslijnen Van goede wil Jij staat nooit stil Al dansend geef jij seinen Jouw reflectie En affectie…

Zo hartverscheurend was En tranen zich aan me opdrongen Toen ik mijn buurvrouw Met haar kleindochter En de gestorven Kat in een bakkie Naar buiten zag komen In mijn woonstraat de Hazenstraat De ‘lijk’-auto was voorgereden Stond wel dubbel geparkeerd Een achterop volgende auto toeterde Ik informeerde de bestuurster Zij toonde begrip en affectie…

Het signaal zo zuiver en overtuigd in een atmosfeer voor een nieuw begin met jouw onvoorwaardelijke affectie leun jij op mijn schouder met je kin Het gebaar zegt ons meer dan woorden de eerlijke natuurlijke aanraking dat de aantrekkingskracht versterkt wat onze binding vertaalt in één zin.…

erewoord van toen bevruchtte zich tot doorgegeven leven dat rijpend aan zoete lenteregens een lange zomer kondigde waarin verfrissende zomerbuien noch geselende stormen het plukken van de bloemen belemmerde met de rijke oogst van die genegenheid ontloken aan het geluk in elkaar op de dorsvloer van jullie verbond stengelt zich de wortel van affectie…

Die van diepe affectie is wat ik bedoel, Je had het in een oogwenk voor elkaar. In een kroeg kwam je voorbij, Waar ik achter bleef tussen scherven van kort geluk. Want een ongelukkig woord van mij, En ons gouden moment was stuk. Gedurende een latere reis door een duisternis, Was je niet aan mijn zij en dat was goed.…

mooiste meisje het mooiste meisje van de hele wereld dat alle dagen ons het leven vieren laat met haar altijd vrolijk fleurende glimlach die ons prachtiger is dan platina of goud jij bent ons ongetwijfeld het allermooiste dat ouders in een dochter wensen kunnen met een mooi hart en een prachtige ziel ben jij de ultieme vertaling van de affectie…

uit doorgegeven liefde knutselt drift en passie vermenigvuldiging van leven maakt affectie en hartstocht willem en wendy papa en mama in maanden vol ongeduld groeit ongeloof naar ongeduld dat mooier dan mooist haar vlam van hechting tot wonder van toekomst baart klein – ijdelt nu trots met oogjes als kristal boven een piepklein mondje…

sterft je blad en iedere lente Herrijst het; een magische resurrectie Niet alleen in sprookjes spreek je maar Ook tot hem die zich voor je opent Fameus om je jaarringen ben je, reus, Diep geworteld ben je benijdenswaardig Voor de wankele, tragische, menselijke Wezens die dichters soms zijn Boom, hoge, heilige boom, je verdient onze Affectie…

Enkel stoppend voor noodzakelijk gevoeg, of… een kus van onverhulde reflectie, vol affectie. Het stuur is de pedalen kwijt, dorstend naar eeuwige roest die rust. Gedwee als volgzaam vee met een metaalmoeë koebel, maar geheid in de verleiding, lonkend en lokkend naar wie begrijpt. Zonder weerga, compleet in idiotie, vol impressie.…

binnenstebuiten morrelden aan de orde en het gezag in de golven van die vergankelijkheid vervluchtigen zo jouw jaren in de tijd die het verlangen naar nieuwe verten naast briesende en beukende stormen ook in kabbelend geluk bevaren doen groots is daarin de gevonden liefde die jou betekent en betekenen laat zoals ook de oogst uit die affectie…

behoeften: honger, dorst, slaap, voortplanten want ik eet gezond, lest mijn dorst, vind uiteindelijk de slaap en heb via donorschap bijgedragen aan voortplanting: een kind, een dochter ik werk momenteel wel veel en vaak aan mijn veiligheid, bescherming, zekerheid, orde in werk en woning en de rest opwerkend naar de top naar de piek t.w. affectie…

Goedkeurend kijkt ze naar mijn richting, met affectie moet haar tabernakel snel klaar. Niet veel later tjilpt haar partner, hij is nu ook gearriveerd voor het nieuwe jaar.…