168 resultaten.
Onbekeerlijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 99 het onrecht
in de verlatenheid toen ik bukte en naar mijn schoenen greep terwijl ik naar de modder keek die onder mijn zolen kleefde nadat ik weer was uitgegleden op de moerassige wegen waar ik het lied van mijn hart gezongen had voor jou
Mijn vrije adem dat voor jou is uitgestort in het huis van jouw geborgenheid dat je steen voor steen hebt afgebroken…
Fotografisch geleugen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.108 Te vaak, te vlug, te korte metten
wordt zicht in korrels afgebroken
om te vergelen, eindloos stranden
uit aangedane snuisterlanden
te pasfoto, -getrouwd, -ontloken.
Spontaan door prentenier bestolen
van tere wenken evenwicht
aan welk het eeuwig licht beloofd.
Wie alles klakkeloos geloofd
wordt standaard lachend opgelicht.…
Uittocht van de ware gelovigen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 469 Ik heb de soeko* gelijk afgebroken,
mijn vinger als Mozes' staf opgestoken,
heb met Pesach de matzes laten staan,
op Sjabbes zelf de lichten aangedaan.
Ik let niet op een koshjer hapje,
ik geniet van een mals varkenslapje
nu het eindelijk toch zonneklaar is
dat het Exodusverhaal niet waar is.
*loofhut…
Grönnens laid
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 317 ten oosten van hoofdstad Groningen
ligt in uitgestrekte groene velden,
het nauwelijks waard hier te vermelden,
een oud cluster schamele woningen
Eens heeft het pronkjewail zich rijk gewaand
en vormde Ganzedijk haar golden raand
---------------------------------------------
(Alle 57 arbeiderswoningen van het gehucht Ganzedijk worden afgebroken…
Gods vinger
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 133 ik mis de toren
die ooit uit
gebed is geboren
opgestaan maar nooit
ter kerke is gegaan
gods vinger
is niet meer
sinds de heren hebben
besloten dat hij moet
worden afgebroken
van het gebouw
staat de deur nog aan
kringelt wierook
door gebeden over
toekomst en verleden
bewaken kaarsen
walmend zielenrust
terwijl het vet
al sissend…
Ergo Sum
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 236 ben
Al twijfel ik
Ernstig
Aan mijn bestaan
Al zijn al de
Scholen waarheen ik ging
Reeds lang vergaan - hier en nu
Mag ik nu beeldend
En schrijvend verdergaan
---------------------------------------------------
Alle schoolgebouwen die ik als leerling bezocht
of waar ik de 32 van mijn docentschap heb vervuld
zijn inmiddels afgebroken…
Tweeluik (deel 2)
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 309 Nog geen dag
Nog geen dag hield hij stand
mijn toren met vreugdesklok
en daar bovenop een wapperende vlag
de eerste avond al werd ze stukgeslagen
de vlag werdt neergehaald
de vreugdesklok verbrijzeld
de toren afgebroken
als een hoopje ellende
lig ik tussen de brokken
vandaag geraak ik niet meer rechtop
maar morgen verzamel ik
alle…
een vraagje
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 421 de tijd tikt
wat moet ze meer
ik verlang slechts
naar de lente, een zomer
die me doet vergeten
wat ik niet wil weten
het afgebroken blad
een gestorven regel
ongeboren vreemde woorden
dat, wat niet meer is
noch weer kan komen dan
in een ongelezen verhaal
ik kijk wel naar zij
die voetganger willen zijn
op deze snelweg vol leven
zit…
Voor Annick (vermoord teruggevonden)
netgedicht
4.0 met 38 stemmen 1.628 Als 't roze morgenlicht
een lieve dag aankondigt
maar plotseling door
zwarte luchten wordt verdreven,
zo werd een veelbelovend leven
in één klap afgebroken.
Geen afscheidswoord werd nog gesproken.
We vinden hier geen zin, geen troostend woord
en toch draait veel op deze dwaze wereld voort.…
KADE....van de EEM
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 162 achteloos
weggeworpen
In steden en dorpen
vind je pleinen
en plaatsen waar
nieuwbouw aarden moet
Meer zuur dan zoet
de woorden eraan
gewijd, gesproken
in dag- en weekblad
Een vloek, een kat
aan het adres van
bestuurders & ontwikkelaars
van gebouwen
Wij rouwen
om het oude
niet 'van deze tijd'
dat nu verloedert
wordt afgebroken…
Een muze die Rosa heet...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 142 Worden opgebouwd en afgebroken.
Artiesten komen en vertrekken.
De lieve muze Rosa blijft.
Speelt voor ons.
Vernieuwt zich.
Inspireert ons.
Spontaan.
Altijd.…
Zijn wij
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 86 Een zelfbouwer is een mens,
die zichzelf heeft afgebroken.
Die als een zelfgeworden ui,
de wijsgeleerde rokken,
zelf heeft afgedaan.
Maskers afgezet.
Tot zijn zelfgemaakte ego,
niet meer meurt of ruikt.
Wat na zelfbouw overblijft,
zijn volgens deze dichter,
ons eigen jij en ik.
Ons echte zelf.
Is de liefde.
Zijn wij.…
Overgangsrelatie
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.554 Ik streelde haar verlangen
Zij suste mijn verdriet
Dat is wat er bleef hangen
Meer was er domweg niet
Niets meer dan was besproken
Niets minder dan voorzien
Gehaast en afgebroken
Meer was er niet te zien
We hadden het zo nodig
En smachtten naar elkaar
Gevoel bleef overbodig
Toch scheelde het een haar
Of alles was beklonken
Het smaakte naar…
In schril contrast
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 2.052 Waar is het kind dat je ooit zong
nu het in vreemd motief verdwaald
geen tonen meer kan vangen
In lijdzaam terugverlangen
zing je ’t nog gouden regels toe
van een onzuiver plagiaat
Het kind ligt uitgespuugd op straat
waar de coupletten sterven
nu bruggen afgebroken zijn
Maar met een eindeloos refrein
verhaalt het nog in schril contrast…
Eiland
hartenkreet
4.0 met 63 stemmen 1.831 Wie brengt het terug
naar tederheid
en knuffelt zacht tot
vergetelheid
De golven omarmen
de weerbastige palmen
afgebroken
afgeknapt
Het strand van het eiland
doorwoeld en weggespoeld
geen leven meer
verdronken in afkeer.
Steeds verder
jaagt de storm voort
een smekende bede
niet gehoord.
Het eiland blijft achter
leeg…
LIKÖFERWAND
gedicht
2.0 met 23 stemmen 7.720 Heel die wand zijgt als je opstaat
kreunend neer –
decors
ze worden in een oogwenk afgebroken
de rekwisieten in een kist gegooid.
--------------------------------
uit: 'Ik heet Welkom', 2007.…
Wolven in het bos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 146 Waar eerst de held werd
Uitgehangen en in vereniging,
Zoals dat heet in wettelijke
Termen, onschuldig leven
Doelbewust werd afgebroken,
Is nu gekozen voor anonieme
Onschuld, wolven huilend in het
Bos vermomd in schaapskleren
Van oranje, blauw en rood,
De kleuren waarom je juist je doelwit
Dagelijks met je gif bespoot
Zit je nu miezerig…
Kinderschoenen (2)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 112 Taal is een afgebroken tak
met onbeschreven blad
waarop woorden niet landen.
Taal reist ontheemd
met stomheid geslagen
door lege landen.
Soms opent het kind
woordenloos het verre venster.…
Dat geloof ik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 190 Wat moest worden opgebouwd,
wat weer afgebroken.
Wolken breken.
Water bevriest tot ijs.
Sneeuw smelt onder de zon.
Rivieren stromen.
Mensen worden ongevraagd geboren.
Tranen stromen zoals rivieren stromen.
Ongevraagd moeten wij weer gaan.
Als wolken worden we gebroken.
Het onbegrijpelijk mysterie blijft.
Wonderen bestaan.…
de strop zou adem blijken
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 441 ik je glanzen
vleugels gespreid
een horizon rijker
je ogen waren
leger dan de put
waaruit je klom
vanaf de bodem
je handen raakten muren
voeten klommen
gleden weg, ontvelden
in het pijn verdrijven
wanhoop was je touw
de strop zou adem blijken
verstijfd van kou wilde
je het leven grijpen
je bent herboren
handen open
cellen afgebroken…
Ergo Sum
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 Ik somber
Dus ik ben
Al twijfel ik
Ernstig
Aan mijn bestaan
Al zijn al de
Scholen waarheen ik ging
Reeds lang vergaan -
Hier en nu
Mag ik beeldend
En schrijvend verdergaan
-------------------------
Alle schoolgebouwen die ik als leerling bezocht
of waar ik de 32 jaar van mijn docentschap heb vervuld
zijn inmiddels afgebroken…
Spiegelingen - Poëzieprijs Hilvarenbeek 2000
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 861 of een muziekje
pianospel dat door de muren klinkt
en een naaidoos
vol speldeprikken en lapjes herinnering
De draden zijn voor altijd losgemaakt
Je hoeft ze niet meer te ontwarren
Nog zie ik je handen op je doodsbed
grijpen in het niets
Was het de draad van je leven
die je niet meer terug kon vinden
Of heb je zelf
de laatste draad
afgebroken…
Geluk zit in.....behulpzaamheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 380 Een bureau moet worden "afgebroken" om plaats te maken
iets wat wij niet meer kunnen helaas,
kleinkind en schoonzoon bieden uitkomst,
staan klaar om te helpen, zonder relaas.
Een bakkie koffie, een glaasje fris, de mannen gaan aan de slag
in een ommezien is de klus geklaard.…
vleugels gespreid
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 505 glanzen
vleugels gespreid
een horizon rijker
je ogen waren
leger dan de put
waaruit je klom
vanaf de bodem
handen raakten muren
voeten klommen
geleden weg, ontvelden
in het pijn verdrijven
wanhoop was je touw
de strop zou adem blijken
verstijfd van kou wilde
je het leven grijpen
je bent herboren
met je handen open
de cellen afgebroken…
De moordenaar
poëzie
3.0 met 26 stemmen 2.938 En plotseling had hij zijn mes
In ’t deinen van die buik gestoken
En worgend ’t gillen afgebroken,
Smeet haar in bed als lege fles,
Ging kalm op straat, was blij en krachtig,
En voelde zich tot veel goeds machtig.…
Dood van een junkie
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 1.847 gekromd gelegen mededogen
op de koude grond
het hoofd deemoedig neergebogen
met ogen niets ziend
in het rond
een zwarte lepel
open mond geen woorden
de ogen afgewend van afgebroken staren
en magere handen die nog futiel gebaren
de koude kruipt geniepig diep
verkrampt mijn ingewanden
zoals je daar nu ligt
ooit sliep
verkleumde…
Alles blijft
gedicht
3.0 met 72 stemmen 28.165 De muur werd afgebroken. Van het puin
werd verderop een fundament gemaakt.
Ik plantte een fruitboom in mijn oude tuin.
Die werd geasfalteerd. Vijf meter diep
Houdt zich een wortelstronk nog grommend koest.
Vijf eeuwen lang desnoods. De Spaanse griep
Landt ooit op Mars omdat ik heb gehoest.…
Wc Versiersel
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 215 laatste onderdanig geregen
Een dikke roze vlinder
En
Als eerste een schelp
Een lange
Dan weer een zeepje
Gewoon een vorm
Rood
Vervolgens een waaierschelp
Zeepje schelpje zeepje schelpje
Zeepje schelpje vlinder
Roze vlinder
Die dikke
Sloom hangend
Noodgedwongen toeverlaat
Draadje aan een haakje
Er prijken vele
Een enkele
Roestig afgebroken…
Telkens dooft het pluralisme
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 102 het kenmerk van een naakt verlangen
dat taalkundig mij verziet in liefde
weliswaar met afgebroken zinnen
plaatst ons samenzijn
tussen houten pilaren
buigzaam zoals de nacht
riekt naar stilstaande uren die
sober doch kwetsbaar de repen
maanlicht versmallen speurt
mijn domein naar eenvoud
een eenvoud zonder sporen
die wijzen naar nieuwigheden…
Herfsttapijt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 240 Het bos nodigt uit
Vogelzang haalt me binnen
Ik geniet
als de najaarszon
warm tussen de bomen gluurt
en kleuren van het herfstblad
vurig op laat lichten
Het is bijna of de lente
wederom gaat beginnen
Zo intens
Honderden paddestoelen
rijzen op uit mos en bomen
En ik reis mee
langs schat en zwam
Een zompig stuk moeras met
dam van afgebroken…