Alle inzendingen over Balans

het kleurrijk vierkant dansend op één hoek de balans gevonden een strijd gewonnen op de maten van de Boogie Woogie…

Met trots triomfeert hij in euforie en koestert hij het evenwicht in zijn balans Velen vallen waar hij staat, met antwoord op vele vragen. Om het onbekende lief te kunnen hebben, moet je met demonen durven slapen.…

We zijn in balans als de krachten van de natuur... en samen zijn we net zo sterk... Misschien ben ik daarom momenteel zo uit evenwicht... Ik mis je...…

Met 'n balans ertussen in, geeft leven kans en 'n nieuw begin.…

suggestie doet dikwijls zoveel meer dan de rauwe werkelijkheid vandaar dat ik met grote voorzichtigheid naar de balans zoek tussen wat is en dat wat nooit zal zijn…

balans – vrede en rust in alle rede in dat van een ander via het tv programma RTL Boulevard…

Zuurstof angst zijn leven levensstof verstoort het delicaat balans hij wil dolgraag leven ademt dieper sneller maar ontvangt angst.…

niet meer dan een toevallige ontmoeting niet meer dan een moment van herkenning niet meer dan een gesprek op de rand van verlangen zo terloops uit balans gebracht de dagen kleuren meer zoveel meer dan eerder…

vertrouwen draagt je op weg naar een evenwicht slaat de balans door één kant gaat steevast vooruit de ander laat je achter…

ik struikelde met pijn en moeite hervond ik mijn balans maar die kans werd mij maar een keer gegund voor ik echt duikelde ik wist dat mijn bestaan alleen nog met variabele balans kon door blijven gaan het was een schok om eigen broosheid als limiet te moeten ervaren want in de taal die mijn lichaam sprak bleef hierna ook geen enkele…

ik weet van het lot de meetbare tijd en de dood ik maak plooien in Chronos haal het lood uit zijn lineaire schoenen ik vind balans in tweestemmigheid ik vier mijn Kairosdagen…

Onze oude kater is uit de tijd, maar toch is hij gebleven, in mijn ziel en zaligheid. Wat ik van hem geleerd heb, kan niet meer verloren gaan. De buitenwereld krijgt minder vat, steeds minder vat op mijn bestaan. Hij leerde ons wat ontspanning is, temidden van de wanen van de dag. Hij leerde me wat aandachtig kijken is, naar de kleine…

winter die gaat komen hart en ziel zijn vaste posten op balans mijn liefde blijft de vaste buffer in de sluiter samen onvoorzien…

passende remedie tegen drukkende cohesie vooral op je ziel wordt vaak een beroep gedaan ik moet dat soms laten gaan nu ik met tweede huid herboren ben de gevoeligheden van mezelf eindelijk ken vraagt het geen bewapening wel een anders omgaan met emotionele aanraking zonder claimmomenten in de relatie minimaatschappij met de gouden balans…

bevruchtingen vanzelfsprekend gaan ook in conclaaf van wind vliegen en bijen aan wie nu de eer om als stuifmeeldrager nog te echten na talloze nectargevechten zacht zingt je lach het geurige pad van dromen jij weet dat ze komen in de overvloedige zomertijd hoe lang zullen zij en jouw hand de vruchten nog kleuren uit een kapotte balans…

hij houdt zich stil verborgen in de gordijnen het zijn geen mensen die hij vandaag wil zien enkel het overleg met zichzelf wil hij als geopend beschouwen het is de tijd van het jaar om achterom te kijken hij wikt en weegt, hij oordeelt of het goed genoeg is geweest alleen, altijd hij alleen de waarheid voor hem alleen komt hij later…

pingponger piet baalt in heren één thuis wint-ie alles - uit niet één het is zwaar pet uit spant men 't net slap thuis komen ze naar behoren beneên edoch bij de tegenpartij staat het net strak de bal valt stil kaatst dan terug in zijn vak weer geen sorry omdat schorriemorrie netjes samen spant zit topper piet onder de plak…

ik wil weer de wereld spelen zonder touwtjes en structuur de eenvoud van het spel beleven zonder mens en duur niet om te ontdekken geheimen bloot te leggen maar met ontspannen lach voel me weer kind in het zien van lijnen waarin gedachten lijken te verdwijnen in wat handen creëren links of rechts om proberen zoekend naar balans…

De nacht sluimert om ons heen onze ogen raken elkaar wij zijn nu helemaal alleen de zwoelste spanning is daar Langzaam kleed ik jou uit eindeloos zoenen wij door ik voel de allerzachtste huid jouw hand kruipt stiekem voor Een voorspel om nooit te vergeten geweldige uren in sensueel balans in extase beginnen wij te zweten deze nacht slaagt…

Hier, aan deze tafel, onder een oude beuk, maak ik de balans op van de dag. De toekomst wil ik hier vergeten. Het verleden heeft al afgedaan. Wat bleef zijn mijn sigaren, een glas met koffie en Keizer. Een vogel zingt een laatste lied. De filosoof legt me nog eens uit, dat we vroeger onsterfelijk waren.…

, zonder troost van de vanzelfsprekendheid niets dan het dode licht erboven, al wat ons verplicht raakt uit evenwicht, lijkt van de aarde losgemaakt, een onzichtbare schaduw neemt de overhand aan de ene kant, daar kruipen mensen tot elkaar, grenzen vallen weg, het leven blijft om te leven, het kleine wordt geoogst, soms ligt de balans…

Vertrouwd waren de winden die me in hun wijde wereld vormden mijn takken naar dezelfde kant reikend over de rand wijkend voor de druk, fier in mijn eigen stand IJzerwater heeft me gehard en het patroon van mijn leven vastgelegd in de botten en in de aders van mijn scheve balans Ik maak elastische sprongen die mijn broosheid breken…

je denken het laat je achter met pijn je werkt met een doel je werkt voor een doel maar toch je werkt automatisch en zonder gevoel bedacht en met gevoel net zoals die ring werk passie of invulling of de balans ertussenin want daar is veel te vinden en waar ik mijn geluk zal bevinden…

Zo is er balans en zal het weer eb zijn.…

Verzonken gedachten in een verdronken geheugen is de trieste balans van een werkzaam leven, er is geen moment, dat zuurstof verandering brengt in de situatie. Het geheugen is verzopen in de gedachten van het gehele leven…

wolken krullen rondom de avondzon gelijk een sierlijke dans die de zee met het strand aangaat volledig in balans gaat het er vredig aan toe iedere keer weer…

Deze Balans Stone staat daar al vele eeuwen en dat getuigt ook van rust en kalmte. Zorgen voor de dag van morgen zijn hem vreemd. Het lijkt mij een goed voornemen om met deze gedachten het nieuwe jaar in te gaan. En wens de redactie, dichters en alle lezers; GOEDE KERSTDAGEN en GELUKKIG NIEUW JAAR.…

Aanvaard mij in mijn stille zijn als ik verdwijn in een schelp of in een steen daar ligt de bron die leven geeft zoekend in balans daar ligt het zijn wat niets verwacht niets wil niets moet en zichzelf ontmoeten wil zoals stil op de huid van mijn lief.…

Onderweg naar een goede balans voor vrede en vreugde zie je eerst aan de bloesem dat er liefde is de vruchten die later op je pad komen is een tocht in herkennen en vinden van manieren die ander te dienen…

Het is tijd, tijd voor balans in mijn leven, Want zorg en aandacht heb ik genoeg aan die anderen gegeven.…