Alle inzendingen over Beeldentuin

de uren met jou zo vreemd de kus met tussenpozen jij kijkt op, neer mijn woorden en stenigt het geluid van uitgeteerde stilte de steeds herhaalde vrees tussen waarheid en waan en alles wat ik daarbuiten nog ken de vogels zwijgen en jij vraagt je af waarom ook het grote ------------------------------ foto: beeldentuin…

genoeg tot alles en tot waanzin naast geraamtes; het lege staren, de weg terug het verwensen van herkenning en de diepte binnenin mensenvreemd en daarna verdwenen draag ik het gevloek op heupen of waarin ik ga geloven weerloos woon ik samen op koude lippen van illusies ----------------------------- afbeelding: beeldentuin…

ongewijzigd gillen tegen de schrijvers en de makers van een dichtgemetselde eeuwigheid waar ik kan rouwen om de leugen steen per steen geworpen in woorden van het lot bewaak mijn huis en het eenzame kind de vonken en het vuur wanneer ik ga onvoltooid zoals in dit gedicht ------------------------------------ afbeelding: beeldentuin…

speels mijn armen rond jou schetst ik weet niet of ik nog iets zeggen wil of dat ik de bloemen verder draag naar buiten de nacht vol weemoed met wind en de onzichtbaarheid van mijn dromen je omhelst me ik dans en laat mijn gedichten waaien onbekend tot stof ------------------------------------ afbeelding: beeldentuin…

suis pas belle) misschien zijn ze slechts een vertraging van oppervlakte, te eenvoudig losgescheurd uit een voldragen cirkel van weleer (je ne suis pas belle) want zo was ons samenzijn in stille dagen toen wij zochten naar die ene oogopslag van tijd -------------------------------------- foto: locatie beeldentuin…

groeit in schrale wind en een niet meer te dragen stem verf de aarde zwart wanneer mijn mager lijf naast donkere randen valt en vroege dromen verliest in jou en in de vreemdeling, dicht tegen de dood van mijn ziel waarin alles heeft bewogen tot ik schaduw werd in jouw gezwollen rivier ------------------ illustratie: Beeldentuin…

ik blijf achter keer mij om ben mijn eigen poortwachter uit nood geboren het was niet aan mij te zeggen kom blijf nog even ik had haar bij voorbaat al verloren zij kwam zo plots in mijn beeldentuin van zoete kersen een zachte stengel met een vederen pluim en groeide in mijn leven bloeide haast ongeremd tot kostbaar zielengoud…

zeldzame bloemen, wijd uiteen het mag zelfs regenen in mijn oor of tijdens lange nachten en wanneer het sprookjesbos is vastgebonden met touwen van ongeloof dan nog word ik je lief heb ik je lief, krijg je me lief met mijn te kleine tenen die keer op keer lichtjes dronken worden door dat ene wondere woord foto: beeldentuin…

halsgesnoerde lichtjes wat uit kruinen valt zijn jaren, samen gewaaid rondom een mond; dichtgestopt met schedels en afgestorven bloesems gebedssnoeren die zelfs bij volle maan en aan deze zijde de overbodige leugen niet verstaan zelfs niet na een stortregen --------------------------------------- foto: locatie beeldentuin…

rust zal komen ik weet het zeker; binnen in mij zal een eindeloze tocht zich herkenbaar maken zich openen met niets om over te schreien met paarse bloemen in mijn handen met jou en woorden en de smaak van sterrenkruid -ik ben jaren ouder mijn hart voorbij- (voor jou) ------------------------------- afbeelding: beeldentuin…

alsof schaduwen geen bestemming meer vinden voor de zoveelste maal zie ik het kind opnieuw ze woont aan de rivier gevormd uit een beetje poëzie en mijn innerlijke tijdloosheid ze droomt, zegt ze ze is de ziel van jouw stilte ik vang het vruchtwater op met wilde bloemen ------------------------------- afbeelding: beeldentuin…

maakt van stilte; er dwars doorheen vliegt en dit herhaalt herhaalt en herhaalt tot het levenslicht een stem krijgt en zomerwind met kinderen praat in de ochtend en in het breken van de verte; de takken van een wilgenboom keer op keer wanneer ik het begin ben en het einde van mijn naam -------------------- foto: beeldentuin…

Ik denk aan de torens, de boerderijen, de bruggen, de beeldentuin van Nic Jonk. Ik denk aan de gevels van houten huizen, de stenen, de dorpsstraat van Schermerhorn. Ik denk aan de sloten, de vaarten, het kanaal, het water waarin de polder drijft. Ik denk aan de schapen, de koeien, de paarden, het land dat altijd groen blijft.…

van het mogelijke, de korte waan de belofte na elk bloeiend leven misschien zou ik een vuurtoren moeten bouwen zodat alles wat van tederheid is zichtbaar kan oplichten te midden van spiegels en het schuiven van golven - wind, neem mijn rook mee en schenk hem het baken van de liefde - ---------------------------- foto: beeldentuin…

waarin ik eindjes knoop aan verwachting en aan rauwe klanken van de saxofoon dieper word en dieper met mijn gezicht in het water één warme mond waardoor ik terugkeer in jouw gedichten en mijn ogen laat dwalen over blauw gefluister misschien ben ik in de waarheid getuimeld ---------------------------------------- afbeelding: beeldentuin…

. ------------------------------- foto: beeldentuin Dehullu kunstenaar: Andreas Hinder…