hoe ik heet
het voelt vreemd
wanneer ik je vertel hoe
ik heet
alsof er iets beweegt;
zoals de steen waarin ik mezelf
herken
die stomzwijgend rozen slingert
in ramen en alle kamers
binnengaat
tot ver in het landschap
van vruchtbare
bomen
het is onzichtbaar in
dit gedicht;
alsof een witte vogel
een cirkel maakt van stilte;
er dwars doorheen vliegt en dit herhaalt
herhaalt en herhaalt tot het levenslicht
een stem krijgt en zomerwind
met kinderen praat
in de ochtend
en in het breken
van de verte; de takken van
een wilgenboom
keer op keer
wanneer ik het begin ben
en het einde van mijn naam
--------------------
foto: beeldentuin Dehullu 2008
kunstenaar: Andrijana Martinovic
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 24 oktober 2008
Geplaatst in de categorie: psychologie