gewichtloos
keer op keer
wacht ik op het woord
dat mijn dagen zal laten
opengaan
als een landschap
dat danst uit spiegels van
honderd bomen en zeldzame
bloemen, wijd uiteen
het mag zelfs regenen
in mijn oor of tijdens lange
nachten
en wanneer het sprookjesbos
is vastgebonden met touwen van
ongeloof
dan nog word ik je lief
heb ik je lief, krijg je me lief
met mijn te kleine tenen
die keer op keer
lichtjes dronken worden
door dat ene wondere
woord
foto: beeldentuin Dehullu 2008
kunstenaar Christien Dutoit
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 18 oktober 2008
Geplaatst in de categorie: psychologie
Van harte gelukgewenst ook met je eerste bundel.