Netgedichten

netgedicht (nr. 27.952):

de keuze

vandaag
beweegt er niets in de tuin

maar ik voel de kraaien nabij
wij zullen samen sterven of ieder alleen
door verdere dagen

de zomer is weg, straten worden langer
alsof schaduwen
geen bestemming meer vinden

voor de zoveelste maal
zie ik het kind opnieuw

ze woont aan de rivier
gevormd uit een beetje poëzie
en mijn innerlijke tijdloosheid

ze droomt, zegt ze
ze is de ziel van jouw stilte

ik vang het vruchtwater op
met wilde bloemen

-------------------------------
afbeelding: beeldentuin Dehullu
kunstenaar: Jan Leeuwenburgh

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 4 september 2009

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

de keuze

3.0 met 17 stemmen

471

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Gerardo, 15 jaar geleden

prachtige poëzie...

Inge deconinck, 15 jaar geleden

Mooi vroeger en nu zo gevoelig en mooi neergezet in je tuin met woorden die er totaal bij horen. Je laatste twee zinnen zijn ontroerend mooi en blijven hangen.

annabel, 15 jaar geleden

De dood brengt je dichter bij jezelf en dus bij de keuzes die je nog moet maken of al gemaakt hebt.

Martien Montanus, 15 jaar geleden

"Innerlijke tijdloosheid", heel mooi gedicht!

Hanny, 15 jaar geleden

Heb je een keuze wanneer de dood zich meldt, ga je alleen of neem je het geesteskind in je stervende lichaam mee? Pregnant beeld in prachtige poëzie!

elze, 15 jaar geleden

Kerima, met jouw schrijven schraap je de sterren nog helderder dan ze zijn, schitterend.

windwhisper, 15 jaar geleden

Kan alleen maar beamen, dit is "prachtig".

ik vang het vruchtwater op met wilde bloemen

chapeau dichteres!!!!

Geef je reactie op deze inzending: