inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 27.364):

laat me varen

ik sluit mijn wereld
verberg de deuren van het huis

en wanneer de avond alle ramen verbrandt
tot een donkere reis
zwelt de nacht

als een brede rivier
met pijnlijke gewrichten

de rust zal komen
ik weet het zeker; binnen in mij
zal een eindeloze tocht zich herkenbaar maken

zich openen

met niets om over te schreien
met paarse bloemen in mijn handen
met jou en woorden en de smaak van sterrenkruid

-ik ben jaren ouder
mijn hart voorbij-



(voor jou)






-------------------------------

afbeelding: beeldentuin Dehullu 2008
kunstenaar: John Deckers


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 1 augustus 2009


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.8 met 22 stemmen aantal keer bekeken 463

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

marcus neuborg, 16 jaar geleden
vandaag is de eerste dag
van de rest van je leven
laten varen
bloeien sterven
en baren xm
Hanny, 16 jaar geleden
Onder de indruk van dit prachtig werk!
elze, 16 jaar geleden
de avond alle ramen verbrandt, Kerima, met dit gedicht heelt alle hartenpijn dat ons bindt aan het hechten. schitterend.
Verhavert Martine, 16 jaar geleden
een kunstwerk zet je hier neer
windwhisper, 16 jaar geleden
verlossend vanuit benauwdheid en pijn, heel mooi

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)