Alle inzendingen over Bewegen OR Vertrouwen OR Spanning

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

daar waar stilte spanning trekt ontbloot leegte in tijdloze traagheid zijn verschijnen hun eenparig bewegen schokt de werkelijkheid door het loslaten van de leefbare basis in kantelmomenten verliest bestaan zijn pijlers en worden perspectieven van hun toekomst ontdaan wie stopt dit apocalyptisch zwarte gat dat in de schepping…

ik beweeg mij nog in de ampele uren van dit oude jaar raak het nieuwe aan schrik van de draad waar nog een spanning wijst op verlichting die wij zo nodig hebben liefde en omarming woorden die bemoedigen mensen in hun doen en laten bestaan zoals zij zijn, ik kus de lucht het voelt al frisgroen staar stuntelig naar jou…

een rollercoaster aan emoties ging voorbij in je blik toen ik zei we gaan spelen de spanning van winnen of verliezen maakt je blij door tegenspel te geven ik heb vertrouwen in eigen vaardigheden zo heb ik mijn grote verliezen altijd gemeden jij bent gespind op de toevallige zaken die maken dat jij vaak tot winst kunt geraken…

Gevoel van vertrouwen en tederheid We zochten het we waren het kwijt En we hadden het op dat moment gevonden Het gevoel van spanning en van lust Van het willen en niet mogen Daar waren wij ons van bewust Het is ons overkomen En het blijft, wat ik ook probeer Dan denk ik er even aan terug Heel soms, af en toe ene keer Aan de nacht die er niet…

Stilzitten is moeilijk Stilzitten doet pijn Ik moet mezelf bewegen Wil ik iemand zijn Motorisch ben ik in orde Mijn hart bonkt vol energie Ik ben niet te temmen Ik zing het hoogste lied Mijn gedachten volg ik zwijgzaam Mijn instinkt neemt me mee Naar de wolken vol spanning Naar de golven van de zee Bezig zijn is erin geloven…

ik zag de honger in hun ogen het terloopse bewegen van gespreide vingers en hand in hun jacht naar energie voelde de spanning laveren in het golven van mensen als accu in snel laden en afname van potentiaal vaak hadden mensen hun maatregelen genomen verminderden expressiviteit en bewegen zonder openlijke extravagantie…

zij lag bevallig rond uitdagend in het gras het rood stak verblindend af tegen de pril groene ondergrond ze schommelde wat op de wind in een subtiel bewegen in biologeren werd mijn hart en ziel naar haar toe gedreven ik tikte aan voelde de spanning trillen van het wederzijdse willen door haar intens bekoren heb ik een stapje…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik knik vol spanning Voel vlinders In mijn buik Je streelt mijn voet Aait de laars Ruikt het leer Bewonderd De prijs was Natuurlijk veel Te hoog Dus liet ik het hierbij…

woorden worden weggeslikt gedachten blijven hangen slaat de klok gestaag even irritant als toen tikt de pen harder dwaalt de rook in cirkels korte nagels afgekloven tot op het randje langzaam verdwijnen in het niets als donderslag bij heldere hemel het hart doet overslaan wat zijn adem doet stokken ~* Duogedicht met Martien Montanus…

warrig hoofd ziet even alle hoeken van de kamer loopt om, tegen de wijzers van de klok gespannen veer rusteloos hart stuwt binnenuit het kruiend ijs dat geen gelijke tred houdt met de dooi verdraaid bloeddruk gestegen…

Doffe ogen, spanning in je hoofd, emotieloos zeg je woorden die je niet meent. Uit de grijze diepte van je wezen komt een traan, als een sprankje hoop. Weifelend, stap voor stap, kom je terug van de dood lopende weg.…

Ik word wakker: de hersenen deden het, blijkbaar, nog steeds... Alles functioneerde: mijn geheugen, gezichtsblik nadenken en voelen. Het lichaam stuwde bloed, dwars door alle organen. Ik had de geest nog niet gegeven... God hield me, al die tijd innig bezorgd in leven. God mijn vader. Bij gebrek aan een menselijke zorgzame vader. Een kruiwagen…

Leven in het gouden licht de blik op zee gericht spanning verdwijnt de rust keert weer straling heeft de geest gekust open chakra's ontvankelijkheid herstel in beweging afscheiding kwalijke gedachten het intense krijgt de overhand het goede geeft kracht liefde verteert het kwaad een mens klaar voor verder leven…

ik weet geen wereld voel me altijd zoek heb vreemde gezichten in een hoek op de omslag van een ongelezen boek beweeg in jacht bejaag met souplesse ga op pad als stemmen mij bevelen dwingend zonder vraag denken kan ik niet in het geroezemoes van twisten die in spanningen gaan gisten dan barst ik hysterisch uit zie mezelf vliegen…

Zien hoe je terugkijkt vol vertrouwen, terwijl ik niets meer zeker weet De aarde voelt bewegen zelfs de regen niet meer troost het laagste punt opzoekt Vervolgens stromen naar zee en verdampen tot lucht en verder zweven…

Het risico is gewoon te groot vertrouwen is geschonden gezondheid is een heel groot goed en niemand heeft dat te vertrappen! Dus blijft de deur van mij nu dicht je bent niet welkom meer, omdat je speelde met vuur en mijn vertrouwen zie ik je liever nooit meer!…

langzaam verkleurde haar lach de spanning in duizenden kinderogen nog knipperden zij op klein vermogen in een zacht heen en weer bewegen kwamen zij weer tot leven ademden hoorbaar uit zo lieten handen in een sterke kramp eindelijk hun vingers weer vrij in een opluchtend gebaar in brekende stilte rezen zij als een man op van…

ik ga mee met de mensen volg het bewegen weet niet waarheen zie spanning in hun ogen voel de drive waarmee ze lopen hoor de stemmen maar versta ze niet ken de tonen van hun eenheidslied ze zijn op weg met duizenden in een cadans die doet huiveren ook zij willen leven net als wij in weelde baden maar de grenzen zijn gesloten…

ik heb je in het gezicht gezien waar zachte trekken warm vertrouwen wekken met ogen die spreken alsof ze alles van je weten je volgen in bewegen en sturen met een lach ik heb je toen geen hand gegeven jij deed me leven en in jouw armen ben ik gebleven…

Langzaam glijdt je hand naar beneden, Ik voel liefde, maar ook spanning, Langzaam verdwijn jij tussen nu en later dromend van iets wat er komen gaat. Met een gedachte droom ik, Ik wil verder, weg uit mijn verleden, Ik kan niet bewegen en zit gevangen, tussen nu en verleden tijd.…

de lucht trillend van spanning een nacht van zwijgen, woorden overvallen een gezicht het is te lezen van de daken hoe te gedragen?…

Vol van spanning en angst vooraf, blij met wat je mij daar gaf. Bevrijding, vertrouwen en heel veel rust door jou in mij wakker gekust. Een verliefdheid die niet kon, werd echte liefde in de zon.…

ontkiemend onkruid bedreigt zijn leven zodra het zich sluipend onderhuids zal bewegen woekerend onkruid geworteld in zijn brein kweekt verwarring en angst en laat ons droef te moede zijn nietsontziend onkruid doet ons de handen vouwen en stilstaan in de lucht op vleugels van vertrouwen…

onze persoonlijke wegen gescheiden voorbij het weten,voorbij de aanwezigheid in spanning van het ongewisse zwelgend in zelfovergave de tong der hartstocht krult in begeerte ongeladen in vluchtige bewegingen in stevigheid van een schuchtere brug waarop het spel der vrijheid gespeeld word waarin herinneringen glanzen in zuiverheid en wijsheid…