Netgedichten

netgedicht (nr. 44.441):

Gouden sprint

(voor Marianne Vos)

Daar ging je
temidden van vele andere rijdsters
je gezicht verbeten en krachtdadig
terwijl de kanslozen werden afgeschud
als lastige ballast
pareerde je maar voort
trotseerde je de Boxhill
en de striemende regendruppels
de luiheid en onbekwaamheid
van tegenstanders
de priemende dolk in je hartstreek

Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde

De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or not
in je fantasie werd je getooid met
alle kroonjuwelen in de Tower
maar je moest
je moest
verdomme
eerst winnen!

Elegant zwierde je langs de dwalende Russin
en met megakracht stormde je op de finish aan
de Engelse tegenspeelster grandioos verslaand
je sprintte als een heilige godin
snel als ether en kwikzilver

en even dacht ik dat alle denkbare goden op jouw hand waren

en even had ik groot gelijk!