Alle inzendingen over Bewustzijn

De wolken zweven weerspiegeld door oceanen ik zweef ertussen ik waad door water geblust door golven rust ik op riffen van zand bewustzijn lost op een geheel met de wolken gesust door de hemel…

De vrije val 8+++ Nu ben ik nergens meer ik trap in de val mijn brein vliegt door het luchtledige als een bamischijf door het heelal het doet niet alleen flink zeer maar hoe hard is de klap voor het bewustzijn deze keer ?…

Ze kan niet zeggen dat zij van hem houdt Dat zij hem liefheeft is buiten kijf maar uitspreken fluisteren onverstaanbaar laten zien met één klap buiten bewustzijn daarna zeggen dat zij hem suf heeft gekust lijkt haar eenvoudiger.…

Toen Sarkozy ging joggen in de buurt Heeft hij laatst het bewustzijn kort verloren. Hij heeft een zenuw volgens de doktoren Waardoor het hart niet goed wordt aangestuurd. Dus jammer voor zijn land, maar Nicolaas Is niet altijd zijn zenuwen de baas.…

het gemak van leven voelbaar in de stenen jas al weken uit het zicht van het bewustzijn de wind schuilt met de herinnering aan mist en regen terwijl de klok geen tijd meer tikt maar stilte ergens is het wachten op…

Over bewustzijn beleven, dat ik niet begrijp.…

jij verbreedt mijn bewustzijn en geeft bezieling in de kleur van mijn hart in een begin dat niet eindigt breng jij mij warmte in waarheid van schoonheid het is langs de toon van de taal in je gedichten streelt het mij van top tot teen…

Ons Bewustzijn laat en leert. Leert blinde sprekers Luisteren. Laat dove kijkers Zien. Wie of wat regeert.…

Hij groet zijn hand: klein glas. De trage kamer groet hij, het vertrek van zitkuil, eethoek, suite, tot hij ze niet meer ziet. Hij sluit de ogen, wacht. Hij groet de zachte nacht, die langzaam, langzaam, hem de laatste tonen van gedachten horen doet. De leegte groet hij, toevluchtsoord. De oude kat, de zwarte, streelt zich met de hand…

Het verhaal is tot de draad versleten, ik stop mijn ogen dicht en schrei, diep in dromen gezeten zonder eb of vloed, in dood tij en broos duet in afzondering gezongen ultiem lied, baden in weelderig blond tot menige daden te zijn gedwongen, moeilijk te ervaren wat me werkelijk heeft verwond. Tot welk ras ik behoor of uit welk ruif…

branderige ogen solo ontwaken de schaduw volgt zijn eentonige weg energieloos ontbijt het huis tekent kribbel krabbel zijn geest is bevuild met zwarte regen automatische piloot op het werk herinneringen krassen zijn ziel Pffffff een lachend kind met negen vingers maakt een opening in het vastgeroeste deksel…

Op het vlakke land achter de bomenwal achter de heuvelrug langs de loofmuur floot de wind een wijsje voor wie het wilde horen --------------------------------------- uit: 'De tonen van replica', 2001.…

In het woud der scherpzieners loopt de rivier der rivieren ze weeft het lot van mens en dier van plant en steen bijeen en brengt het naar bewustheid het zijn…

Als we begrijpen wie en wat we zijn weten hoe we in elkaar steken dat levende en niet levende materie slechts nivo’s zijn van organisatie te verklaren vanuit atoom en evolutie stijgen we uit boven het stoffelijke - creëert toenemend inzicht een hoger bewustzijn in een hogere dimensie waar we, gezeten op het bankje op het plein,…

Een gele maan kijkt me aan tussendoor de kale takken van de winterbomen in dit naakte bos de koele waarheid vinden lijkt makkelijker in de volle zon maar eigenlijk wil ik niet zoeken niets vinden wat ik niet al wist opgesloten in een momentopname kom ik niet verder in het denken over oorzaak en gevolg laat staan dat een oplossing ruimte…

stil aanwezig staan ze als voor niemand te kleuren niet voor zichzelf maar in opdracht volbrengen zij hun taak niet zoekend niet vragend naar het hoe en waarom verwerkelijken zij het zaad rechtlijnig evenwichtig zonder emotie daadloze daad…

Zomaar ontstaat een gedachte die ontsnapt uit een rusteloos denken door verwarrende gesprekken met jezelf Eerst nestelt zij zich in het hoofd als een wrak in het meer van impressies en zij sluimert dobberend in het bewustzijn Dan daalt zij neer langs de nek en in een getergde romp als lood op de borst is zij niet in staat te bewegen…

Levend is het bewustzijn, dat mijn leed verslaat. Als de wolken en de zon. Een ster die schijnen gaat. Eerlijk is de werkelijkheid, die op onze illusies jaagt. Illusies, die verduisteren, hetgeen werkelijk bestaat. Een vrouw die baren moet. Een man die sterven gaat.…

Het boeddhabeeld leeft glashelder in de vrieskou -- en smelt in de zon.…

Vandaag heb ik ontspannen rondgelopen, alsof een ander mij heeft voortbewogen. Vanmorgen heb ik lieve mensen ontmoet, met wie ik niet had afgesproken. Vanmiddag kwamen gedachten in mij op, die ik helemaal niet wilde denken. Vanavond zat ik doodmoe in mijn stoel, en toen borrelden er mooie ideeën op. Vannacht werd ik door iemand overmand…

Eerste sneeuw. Ja, eerste sneeuw, maar wie heeft ogen voor de laatste, de laatste sneeuwpop, het smelten van de voeten, wie let daarop? Zo gaat het ook met pijn. Je voelt het onbarmhartige begin maar het verdwijnen maak je op uit het verdwenen zijn. ------------------------- uit: 'Bijvangst', 1999.…

Er is geen zekerheid Niets is de enige zekerheid die eens komen zal Wanneer het Zijn er niet meer is…

In de diepste donkerste krochten van de mens begraven in de aarde ontnomen van betekenis waarde de hel die donderde zich voltrok het uiterste kwaad waarin vragen groter dan ons leefden Het Staat geschreven woord voor woord letter voor letter als geheimschrift een code dat nooit kan worden gekraakt Een besef dat in ons diepe bewustzijn…

Geluk verschijnt in blauwe hemels, waarin hagelwitte wolken drijven, gedragen door het wijze zuchten. Van onze adem. Van de wind. Liefde verzamelt in diepe oceanen. Stortvloeden van onweersbuien, waarin tranen onzichtbaar zijn. Liefde schrijft op mooi papier, waarop onze dichters dichten. Liefde is als helderwit doek, waarop ons leven…

Ik ben een ballon aan een tros mensen met touwtjes zwaartekracht bijeengebonden in een knoop van navelstrengen: de aarde Mijn opgeblazen hoofd denkt zelfstandig te zijn, waaiend in een eigen stukje hemel (een fantastisch bestaan ..boven alle verwikkelingen ..in de knoop) zo vervuld van alle sensaties dat ik ze niet door wil prikken…

Dit is het hartland – duisternis die overgaat in de dageraad…

Het Nu uitbeelden: vibraties van de branding -- de golf van het Zijn.…

Wat zijn de feiten? Juist onvergetelijk, zijn -- mijn reconstructies.…

In dit alles Wil ik zijn In dit moment Wil ik zijn Woorden vertragen Het oneindige denken Dit moment vergaat Voor ik me kan bedenken Moment tot moment Bewustzijn vergaat De eeuwige beweging Komt en gaat Het licht komt tot mij Zindering van het nu Verlaat me en verlos me Ik kom tot u…

Wij groeien apart samen in bewustzijn.…