Alle inzendingen over Buizerd

In dieper adem speelt de zon met schaduw langszij een buizerd in fluwelen lucht voor mij dwaalt een dal groen overladen een gedrapeerde toonzaal omringt de beek Mijn oog kijkt op een levend ver verleden uitgerust kleurt ontluikend de sleutelbloem herinneren trekt met hondsdraf mij het dal in verliefd leiden zwaluwen mij langs deze wegen…

Ach, mijn lieve, wonderschone vlinder, je sterke vleugels strelen de ijskristallen op de donkere, overmoedige elzenproppen, je bent niet alleen, geelzwarte mezen roepen vanuit elk hoekje in de tuin de lente aan, brutaal negeren ze het hoge miauwen van een jonge buizerd, ach, mijn lieve, wonderschone, vlinder, de herfst kleurde boom en blad…

boven het dak bid op zijn gemak een buizerd en werpt een nooit verzakend wakend oogje, voordat hij naar beneden duikelt. Je schoffelt de open haard bedaard met het kachel pookje, de pootjes pantoffelt. Het huis is verduisterd. Je potje pruttelt op een pitje, wat ben je toch een boffert! Bij het raam heb je een zitje.…

De buizerd gilt guitig, de koekoek roept We werpen witte of rode rozen in het water, samen met de donkere stenen die ons tweede chakra verstoppen. We bliksemen onze blokkades. Zwart is de zwaan die zwierend voorbij vliegt.…

Een buizerd, cirkelt hoog in de lucht, valt laag en wiekt muiszwaar naar zijn burcht. Zwaluwen, scheren door het zonneglans, walsen in driekwartsmaat gracieus hun paringsdans. Een bonte specht, tokt van tak tot tak, zoekt op een holle boom naar een groene biobak.…

Vandaag lag daar de vrijheid te koop op kleedjes op de straat te lezen in vrije woorden in een boek te zien in de dansers in het park te voelen in de vlinders op de wind of bij de buizerd, vrij op de thermiek.…

bolrond vorstin over gans het oude hemelrijk zoele zomeravondwind beneemt mij zuchtjes adem in kinderlijk vrij spel - een dartel duinkonijn duidt mij bestoven voeten begraven in droog sprietend helmgras, bedekt met alsnog af te werpen zand onverhoeds komt tussen vroege sterren een schaduwwolk tot leven, betoont zich onverwrikt een verre buizerd…

en ik vertel van de torenvalk, hij van de buizerd, ooit tegen zijn auto geklapt. “Hangt nu bij ons in de gang!” Kijkt om zich heen. “De Schepping is toch zo mooi”. Vertelt vooral over zijn kinderen van wie hij eindeloos geniet. Zijn vader die er met hen op uit trok, steeds zei: “Heb oog voor de omgeving!”…

gave wonderlijke en spontane sprankel je vrij met het schuwe diertje in mij de vogels vliegen boven mijn hoofd en splitsen hun gewei in tweeën ik leg nu mijn zwijgen in je ziel, zie beiden neem mijn handen aan in tederheid voor haar lief de dag, de nacht was zacht voor mij de stoppels staan als dubbele rouw om het gemaaide graan een buizerd…