inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.024):

Wintervlinder (pour l'aimable CSZ)

Ach, mijn lieve, wonderschone vlinder,
je sterke vleugels strelen de ijskristallen
op de donkere, overmoedige elzenproppen,

je bent niet alleen, geelzwarte mezen roepen
vanuit elk hoekje in de tuin de lente aan, brutaal
negeren ze het hoge miauwen van een jonge buizerd,

ach, mijn lieve, wonderschone, vlinder,
de herfst kleurde boom en blad diep oranjerood,
toen jij besloot je sterke lijf te ontpoppen,

ach, mijn lieve, wonderschone vlinder,
hoe toch heb jij deze boze winter weerstaan,
gehuld in je roomwitte zijden gewaad?

Plotseling voel ik je sterke vleugels trillen
in de holte van mijn geopende handen, ik huiver
en ril, terwijl als koele vlokjes sneeuw
je stuifmeel neerdwarrelt op mijn gebarsten huid

Schrijver: Tjoke, 13 januari 2009


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

4.0 met 30 stemmen aantal keer bekeken 609

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Ludy
Datum:
14 januari 2009
Email:
ludy.roumengmail.com
Heel mooi verwoord deze intieme ontmoeting met een vlinder.
Naam:
Gurien Kwantes
Datum:
13 januari 2009
Email:
teckeltjeshotmail.com
Woorden vervagen en lossen op...als ik dit lees..zo waanzinnig mooi heb je dit verwoord..Ik ben diep ontroerd door deze dwarrelende vlinder die je op een prachtige manier hebt beschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)